Schoorsteen weg, cadeautjes in gevaar

5 December vieren de columnisten van FOK! Sinterklaas met je. Een horde columnisten heeft onder het overduidelijke pseudoniem “FOK!sinterklaas” columns geschreven.

Aan jou de uitdaging, de columnisten aan hun anonieme columns te herkennen. Zet in de comments onder de columns wie volgens jou de schrijvers zijn. Onder degenen die de meeste columnisten raden, worden leuke prijzen verloot. Maar het gaat natuurlijk vooral om de eer:  deze winnaars valt immers Eeuwige Roem ten deel, alsmede een uitnodiging om langs te komen op de columnistenmeet die binnenkort wordt gehouden.

Oh, wat was ik kwaad. Ik was te jong om het me nu nog te herinneren. Ik was kwaad, zo zegt mijn ma. Mijn ouders waren bezig het huis te verbouwen en omdat de kachel plaats moest maken voor centrale verwarming, sloopte mijn pa ook de schoorsteen. Hoe moest Zwarte Piet dan door de schoorsteen? Zou ik in december nog cadeautjes krijgen?

Zo was het bij ons thuis. Zwarte Piet was zwart omdat-ie door de schoorsteen naar binnen kwam. Onder de schoorsteen stonden de schoentjes van mij en mijn broertje, gevuld met een wortel en vergezeld van een schaaltje water voor het paard. En de verlanglijstjes, gebaseerd op het speelgoedboek van Intertoys, wachtten rustig op de Goedheiligman. Dat de Sint zelf misschien wel een kopje koffie zou lusten of dat Zwarte Piet wellicht na gedane arbeid eigenlijk wel een pilsje verdient, realiseerden we ons niet.

Ik stond er niet bij stil dat Zwarte Piet sowieso niet door schoorsteen paste met die smalle pijp. Om nog maar te zwijgen over de cadeautjes en, erger, het paard. Ik was van mening dat de Sint met paard en al het huis binnenkwam. Dat de schoorsteen nu in duizend puinbrokken met de bouwafval-service afgevoerd werd, maakte mij kwaad en paniekerig.

Het Sinterklaasfeest is geweldig. Zoveel leuke herinneringen. Weken van te voren bladerden we al door het speelgoedboek. Ik weet niet of Intertoys nog zo’n dikke gids uitgeeft en of de kinderen van nu dat boek net zo bewaken als ik dat in mijn jeugd deed. Ik weet niet of kinderen van nu nog verlanglijstjes maken en in een schoen stoppen. Misschien is de Sint wel digitaal gegaan en kun je je verlanglijstje naar hem mailen. Compleet met prijsvergelijking, ‘kinderen die dit op hun lijstje hebben staan, wilden eerder … hebben’ en ‘track & trace’, zodat je met Google Maps je pakje live kunt volgen. Zie je Pakjesboot 12 bij Somalië varen, dan weet je dat 5 december mogelijk niet gehaald wordt.

Dan werd het zaterdag, ergens halverwege november. Televisie aan, bakje chips erbij en kijken hoe Aart Staartjes paniek zaait. Zou Sinterklaas wel komen? Er is nog geen boot in zicht. Past Pakjesboot 12 wel door de sluizen van de aankomstplaats? Wanneer komt Sinterklaas eigenlijk eens aan in mijn woonplaats? Ik woonde op minimaal anderhalf uur rijden van de kust en het riviertje hier was amper geschikt voor kano’s, laat staan oceaanreuzen als Pakjesboot 12. Nee, ik moest het doen met de televisie en de latere aankomst op het dorpsplein, het schoolfeest en de snoepzak in Zaal de Harmonie, waar je uuuuuuuren in de rij moest staan voor een boterhamzakje met een spekje, een taaitaai en wat pepernoten. Gek genoeg, achteraf, kwam die Sint op een koets en was het paard zeker geen schimmel. Maar wat geeft het, de Sint was er weer! Als klein manneke let je toch niet op die details.

Toen de schoorsteen alleen nog maar op foto’s bestond, vertelde mijn ouders mij dat de Sint een sleutel heeft die op alle deuren past. Ooit liep ik ’s nachts het halletje in om naar de wc te gaan en zag ik iemand voor de deur staan. De Sint! Ik vluchtte weer naar bed. Stel dat-ie mij zag en mij zou confronteren met mijn misdaad van het afgelopen jaar: de snoepjes die ik zonder vragen uit de snoeptrommel gestolen had. Wat voelde ik me schuldig. De roe, die was voor mij. Ik moest plassen, maar dat was ik allang vergeten. Gelukkig kwam ik er de volgende ochtend, natuurlijk geen oog dicht gedaan, achter dat ik mijn schoen ook niet gezet had. Dan kun je ook niet de roe krijgen, dus, redeneerde ik. Overigens heb ik nooit de roe gekregen en ken ik ook niemand die wel de roe heeft mogen ontvangen. De roe bestaat al een tijdje niet meer, toch? Alleen in liedjes?

Dan pakjesavond. Sesamstraat en daarna moest pa naar de wc. Hij vindt het ook spannend? Bonk, bonk, bonk op de deur. Schrik, beef. Pap komt terug van de wc. ‘Wat is er aan de hand?' Een briefje in de bus. ‘Kijk eens op zolder’. Ik naar de zolder en daar stond een nieuwe fiets. Met zilverkleurig zadel, zoals ik dat wel erg mooi vond toen we daags van te voren in de fietsenwinkel stonden. Ik wist het zeker: de Sint weet alles. Hij ziet alles. Het zilverkleurig zadel op de nieuwe fiets was het bewijs. Sindsdien heb ik altijd netjes gevraagd of ik een snoepje uit de trommel mocht pakken.