Geert's Second Life

Arno (Arnohari)

Vuilnisman? Medewerker in een callcenter? Journalist met zondagdienst in Barneveld? Privékok van Frans Bauer misschien. Of wat denk je van liedjesschrijver voor het Eurovisie Songfestival? Stadsarcheoloog van Almere dan. Wat is de allersaaiste job zijn die je in Nederland zou kunnen krijgen? Een zoektocht die niet lang duurde.

Je zou maar machinist zijn op de trein Houten – Houten Castellum. Nou heb ik zelf Houten een jaar of drie geleden al uitgeroepen tot meest verschrikkelijke plek van Nederland en mogelijk verre omstreken. Het decor klopt voor mijn verhaal, mijn zoektocht. Houten is voor 99 procent een enorme nieuwbouwwijk op tien kilometer file van Utrecht. Een slaapstad. Een blok stenen waar mensen om zes uur ’s avonds komen om te eten, televisie te kijken, te slapen en om half acht in de ochtend na Jan de Hoop en Ronald van Loon weer aanschuiven naar Utrecht. In Houten vind je meer kinderopvanggelegenheden dan cafés. FC Houten zal nooit in de Champions Leauge spelen. Albert Heijn, Kring Apotheken en Jan des Bouviers (of hoe heet die kleurloze symmetrie-o-fiele krullenbol?) regeren. Heeft Houten Marokkanen? En zoja, worden zij geacht overlast te veroorzaken? Zou er een Leefbaar Houten bestaan? Moeten bejaarden in Houten een week wachten voordat ze in bad kunnen?

Genoeg over Houten zelf, zoveel aandacht is de prefab epidemie niet waard. Er loopt een spoorlijntje parallel aan het grote spoor naar Utrecht waar we het over hebben. Dat lijntje is, pak ‘m beet, twee kilometer lang. Ik kan er een meter naast zitten. Het heeft twee stations: Houten en Houten Castellum. Castellum? Ik zie er geen kasteel. Misschien moet het nog gebouwd worden. Op de plaats waar de tijdelijke Albert Heijn en de tijdelijke Lidl een weiland delen. Of stond er vroeger een fort? Was ik ziek toen we bij geschiedenis op de middelbare school les kregen over de Slag bij Houten? Komt daar de honkbalterm slaghout vandaan?

Genoeg over de Europese Cultuurhoofdstad 2014: Houten, zei ik.

Er rijdt op dat spoorlijntje een soort verlopen bus op stalen wielen. Je zou maar bestuurder zijn van dat boemeltje. Je zou maar de hele dag op die route moeten rijden. De hele dag, vijf dagen per week, veertig weken per jaar, van spoorwegknooppunt Houten Centraal naar Houten Castellum. Op de hele twee kilometer is ook helemaal niets te beleven. Geen spoorwegovergang, geen boeiend uitzicht, zelfs geen bochten, laat staan een historische binnenstad. Een rondje om steeds dezelfde kerk is zelfs interessanter, al is het maar om de wekelijkse bruiloften en uitvaartdiensten.

Bestuurders van die lijn moeten wel een tweede leven hebben. Ik zie een nieuwe Jambers-aflevering voor me: ‘Overdag is Geert machinist op de lijn Houten – Houten Castellum. Hij groet iedere ochtend om half elf mevrouw De Jong die haar boodschappen gaat doen.’ Iets in mij zegt dat iedereen in Houten ‘De Jong’ heet. Paul Jambers hangt zijn leren jas aan de kapstok achter Geert in de cockpit van het treintje. ‘Hij eet om klokslag één uur zijn vier boterhammetjes jonge kaas. Om half vier moet hij, zoals iedere werkdag, de veertienjarige Julia erop wijzen dat zij haar schoenen niet op de bank mag leggen. Om vijf uur gaat hij naar huis. Snel eten en omkleden.’ Ineens is het nacht en zien we Geert met make-up een koffertje achterin zijn auto leggen. Jambers voiceovert verder: ’s Nachts is hij Gerda, animeermeisje voor de beter gefortuneerden met speciale wensen.’ Iets met leer, slagroom, een luipaardvel en een prei. Voor vijftig euro extra neemt hij Pampers voor volwassenen mee.

Zou hij wel Geert heten? Edward misschien, net als die, naar gezegd wordt, racistische nieuwslezer die van RTL Nieuws via Frisia afgezakt is naar zijn jongensdroombaan: trammachinist. Hoewel die laatste stap niet echt een achteruitgang is, hooguit in salaris. Edvard, met een V.

Navraag bij 9292OV. Het duurt drie minuten om van Houten met de ‘trein’ naar Houten Castellum te rijden. Stel, je bent Geert. Je werkt zeven uur per dag. Anderhalf uur pauze in totaal. Laten we zeggen dat Geert vijf en een half uur per dag boemelt. Het treintje rijdt één keer per kwartier op en neer, vertelt 9292OV mij. Geert komt dus meer dan twintig keer per dag over De Koppeling en langs bedrijvenpark Molenzoom. Het kan niet anders: Geert heeft ’s nachts een tweede leven, spannender dan de avonturen van Alfred J. Kwak in de nazitijd van kraai Dolf.

Misschien speelt Geert’s tweede, veel interessantere leven wel af op het internet. Geert’s Second Life. Geert’s avatar draagt een zonnebril en drinkt graag Blue Curaçao. Nee, een Martini! De Opel ging niet mee naar het virtuele. Geert rijdt uiteraard een Aston Martin. Geert heeft virtueel aangepapt en al een beetje geflikflooid met Pamela, een goedgegevelde blondine. Wat Geert niet weet, is dat Pamela in het echte leven Caroline is. Zijn eigen vrouw. Caroline vraagt nooit naar Geert’s tweede leven. Geert vermoedt niets bij Caroline. Ze houden elkaar voor de gek. Binnenkort hebben ze afgesproken elkaar in real life te ontmoeten. Caroline heeft op de kalender gezet dat ze een afspraak met de nagelstyliste heeft. Geert moet die dag op dezelfde tijd naar de modeltrein jaarbeurs, zo schreeuwt de kalender boven de koelkast.

Bij station Houten Castellum staat een houten spoorwegzenuwcentrum. Een schaftkeet, noemen wij dat thuis. Er staat een bureau met een computer. Zou je in de opgeslagen files iets te weten kunnen komen over Geert’s virtuele avonturen met Pamela? Zouden er bij het vervoersbedrijf mensen werken die één keer per jaar de opdracht krijgen om onaangekondigd de computer van Houten Castellum te controleren op privégebruik?

En dan spat mijn verhaal uiteen. Al researchend kom ik erachter dat dit weliswaar de kortste spoorbaan van Europa is, maar dat het allemaal maar tijdelijk is. Stiekem hoop ik dat dat voor heel Houten geldt. Researchend kom ik er ook achter dat Houten geen slogan heeft, maar wel 85 (!) rijksmonumenten. Waar? De 85 bielzen van het lijntje Houten CS – Houten Castellum, gok ik. Of, 84 bielzen en het nog te bouwen Kasteel van Houten. Ben ook bang dat Geert, net als alle andere Houtjes, gewoon om zeven uur naar Jan de Hoop kijkt.