Omgekeerde wereld
Vandaag kwam ik iets in het nieuws tegen wat mijn mond deed openvallen. Ik ben me ervan bewust dat onze samenleving flexibel dient te zijn, en dat een aanpassing best op zijn plaats is. Echter, na het lezen van het bericht dat Nederlandse rechters zich meer moeten verdiepen in het familierecht van andere culturen, kon ik mijn ogen niet geloven. Volgens onze grote vriend Hirsch Ballin weten rechters te weinig van het familierecht in andere culturen af, en moeten deze rechters hier meer over leren om in het vervolg kwesties als eerwraak beter te kunnen behandelen in de rechtszaal. Met andere woorden; eerwraak is in bepaalde culturen nou eenmaal ‘normaal’, daarom moeten we daar hier rekening mee houden. En niet alleen deze kwestie houd mij bezig. Er gebeuren nog meer bizarre dingen in onze samenleving waar ik mijn hart vast voor hou. Neem nou als voorbeeld respect. Omdat dit een woord is wat de meeste mensen in Nederland niet eens meer kennen, heb ik het voor de gein opgezocht in een woordenboek:
res•pect (het)
1 eerbied uit hoogachting of angst
“Eerbied uit hoogachting of angst”. Respecteer je ouders, respecteer de mensen die je iets willen leren en respecteer de mensen die de veiligheid handhaven. En hier noem ik gelijk alle punten op waar we in Nederland de laatste jaren echt de verkeerde koers ingezet hebben. Respect voor ouders? Dat bestaat bij de meeste gezinnen allang niet meer. Tegenwoordig is het normaal dat je moeders een hoer noemt en dat je vader een lul is. Respect voor de mensen die je iets leren. Iets wat hier in Nederland allang niet meer gebeurt. Net nog op de Frontpage een bericht over een jongen die een oude ruzie met zijn leraar wilde oplossen. Verniel het maar, daar los je de ruzie echt mee op! Grote jongen!
En dat is niet het enige. Kijk eens naar de gehele schoolgaande jeugd hier in Nederland. Respect voor de leraar? Wat is dat? Een boek naar zijn hoofd smijten? Respect voor mensen die de veiligheid handhaven? Wat? Respect voor de politie? Laten we even voor de gein naar een voetbalwedstrijd gaan, even een agent van zijn paard aframmen! De politie is je beste vriend? Haha, echt niet!
“Eerbied uit hoogachting of angst”. Iemand respecteren om zijn functie is uit deze tijd. Dat is overal duidelijk. Echter, eerbied uit angst is iets wat we eigenlijk helemaal niet meer kennen. De trend is tegenwoordig zoveel mogelijk de hulpdiensten tegen houden, want ze hebben me gisteren nog een bon gegeven! Vernielen? Is dat verboden dan?
Angst is het ideale middel om in een land goed orde te kunnen houden. Naar mijn mening is het ook een belangrijk onderdeel om een maatschappij goed te laten functioneren. Immers, als een vandaal wist dat hij van een agent een knuppel op zijn kop zou krijgen zou hij zich zeven keer bedenken voordat hij daadwerkelijk iets sloopt. Hetzelfde geldt in de klas. Als die bijdehante kinderen wisten dat wanneer ze bijdehand waren een tik kregen, zouden ze wel braaf hun mond houden.
We zijn te sociaal geworden in Nederland. Alles moet maar worden opgelost met woorden. Echter is voor mij onderhand wel duidelijk geworden dat woorden helemaal niet helpen in deze tijd. In de afgelopen jaren 100 jaar zijn we afgegleden van een, wat eerst een sociale maatschappij was, naar een maatschappij waar het ‘ieder-voor-zich’ ideaal in vertegenwoordigd is. En waarom? Vroeger was er wel respect voor de politie. Vroeger was er wel respect voor je ouders. Vroeger was er wel respect voor je leraar. Het probleem is dat in de afgelopen jaren de meer softere aanpak wordt toegepast.
Maar moet het nou net zo worden als vroeger? Nee. Ik zeg niet dat we terugmoeten naar de tijd van lijfstraffen en het in elkaar rammen van supporters, al begin ik steeds maar aan die radicale dingen te denken als ik berichten zoals in de openingsalinea tegenkom. Maar het kan anders, dat weet ik zeker. Naar mijn mening moet de overheid hier grondig ingrijpen en het huidige ‘ieder voor zich’-ideaal stoppen. Want wat ik net allemaal heb beschreven komt allemaal voort uit deze steeds meer asociaal wordende trend. Vroeger waren we veel socialer omdat we wisten dat de overheid over ons waakte. De sterke arm was duidelijk aanwezig, en onrecht werd hard aangepakt. In zo’n samenleving hoef je dus veel minder voor jezelf op te komen en is er meer ruimte voor socialer gedrag. Echter, nu zie je dat wat hierboven beschreven is niet meer te zien is in dit land. In onze huidige samenleving is er steeds meer behoefte om voor jezelf op te komen, om jezelf te beschermen tegen het kwaad. Dit is erg duidelijk zichtbaar als je ziet hoe de mensen tegenwoordig met de hulpdiensten omgaan. En waar gaat het heen? Ik hou mijn hart vast.
Na het over respect gehad te hebben, wil ik even mijn openingsalinea aan het behandelde ‘respect’ terugkoppelen. Als ik het over een cultuur heb en ik koppel hier eerwraak aanvast, weten jullie gelijk al welke culturen ik hiermee bedoel. Ik wil hier gelijk duidelijk maken dat ik andermans gewoontes respecteer, maar niet wanneer deze uitdraaien op geweld. Het idee om rechters dus te dwingen om buitenlands familierecht te bestuderen is naar mijn mening tijdverspilling en gewoon onjuist. We hebben hier in Nederland een grondwet. Daar dient iedereen zich aan te houden die hier woont, Nederlandse afkomst of niet. Gebeurt dit niet, dan is dat verontrustend, en is het van de gekken dat wij als ‘beschaafd’ Nederland rekening moeten gaan houden met achterlijke buitenlandse gewoontes. Dat is gewoon de omgekeerde wereld, zeker als we kijken naar integratie. Noem me een racist, ik zie mijzelf liever als een realist.