De Consumentenmens (3): De Bajestest

Er staan vierduizend cellen leeg, cipiers worden met sleutelbos en al op straat gezet, de Koepel te Breda telt nog maar drie gevangenen (Duitsers). Er is kortom sprake van ondervraag als het om detentie gaat. Wat is er aan de hand? Jarenlang zat je geramd in de bajesbusiness; helpen deed die gevangenisstraf niks, want bijna alle criminelen bleken draaideurcriminelen. Plus, je klanten zitten letterlijk opgesloten, iets waar ze bij de Mediamarkt alleen maar van kunnen dromen. Ikea komt nog in de buurt met zijn eindeloze looproute, maar toch is de detentie de absolute uitblinker als het gaat om een branche waar ze klantenbinding serieus nemen. Het is dus weer eens de hoogste tijd voor de Nationale Bajestest van De Consumentenmens.

Maar eerst de mailbox, voor ik het in mijn opwinding vergeet. Aan alle minderjarige meisjes zou ik willen vragen op te houden met al die puberale liefdesverklaringen aan mijn adres. Ik weet wel, als eenzaam strijder tegen de Producenten en toegewijde bewaker van die arme Consument, ben ik natuurlijk een van de allerlaatste helden die wij nog hebben in deze tijd. Met een voetbalteam dat al niet eens van de Russen kan winnen en een minister-president die zich stoethaspelend een achtbaan door het politieke mijnenveld blundert, heb ik natuurlijk ook weinig concurrentie. Maar lieve meisjes, wordt verliefd op de jongen van de manege of praat gewoon met je ouders; ik heb werkelijk wel wat beters te doen dan jullie puberale probleempjes te bespreken.

Zoals de vraag beantwoorden van een user die wil weten waarom apparaten tegenwoordig alles kunnen, terwijl je voor al die dingen al iets anders hebt. Bijvoorbeeld: foto's nemen met je mobiel, muziek draaien op je computer, en dvd's afspelen op je Playstation, terwijl je gewoon ook een camera, een hifi-setje en een dvd-speler hebt. Goede vraag, en het is inderdaad een schande dat LG en Sony en Samsung ons alles drie keer verkopen. Het is alsof je naar de groenteboer gaat en je krijgt een halfje wit bij je witlof, en daarna koop je een paar bruine bollen bij de bakker, die je er een kilo kousenband bij cadeau doet. De industrie zou er volgens De Consumentenmens veel beter aan doen om voortaan nog maar één apparaat te verkopen, dat dan ook werkelijk alles kan. Bijvoorbeeld: de joystick is afneembaar en kan als massagestaaf worden ingezet, met de handset kun je ook de velgen van je auto schoonspuiten en als je een boterham in de drive steekt, komt hij er na twee minuten heerlijk bruingeroosterd uit.     

Maar on topic, de Bajestest dus. Om hooggespannen verwachtingen geen kans te geven: de Bajestest is nog niet ten uitvoer gebracht, dus resultaten kan ik helaas nog niet geven. Het is namelijk in dit land niet erg gemakkelijk om in de lik te raken. Natuurlijk, een kort telefoontje zou volstaan, Ik ben het, De Consumentenmens, en ik zou graag binnenkort eens een kijkje komen nemen. Maar dat soort embedded gedoe, dat is niet mijn stijl. Ik wil onafhankelijkheid voor alles. Dus de enige manier om in de bak te komen is het glibberige pad van de criminaliteit te betreden.

Mijn eerst stapjes waren belachelijk naïef, als ik erop terug kijk. "Hé agent, je hebt poep aan je krent!" riep ik bijvoorbeeld tegen een blauwpet. De man keek me nauwelijks aan, maakte een gaapgebaar en babbelde verder met zijn collega. Als je al drie keer suicide by cop hebt meegemaakt, en de rechterlijke macht is er nog steeds niet uit of "homo" nou een belediging van een ambtenaar in functie is of niet, dan sluit je wijselijk je oren voor zoiets. Grote kans dat de 'dader' ook nog vrijgesproken wordt omdat hij zich beroept op Tourette!

Toen liep ik naar de Dirk van de Broek, pakte een fles Coebergh Bessenjenever en liep brutaalweg de caissière voorbij, terwijl ik zong van 'ich bin so froh, froh, froh, wie ein spermatozo'. Het kassameisje drukte op de knop tussen haar benen, en ja hoor, daar kwam de man met het blauwe jasje, die mij normaal altijd helpt met het inpakken van de boodschappen.
- Hoe komt u aan die fles?
- Gestolen.
- U begrijpt toch dat daardoor alles duurder wordt, en wij uiteindelijk allemaal de klos zijn?
Welgemoed stak ik mijn polsen naar voren (de fles had hij al afgepakt), maar de man weigerde mij te boeien. Hij leek mijn partner wel, die verdomt het ook altijd die dingen te gebruiken. In plaats daarvan begon hij een verhaal over insteek, aanpak en plekjes die gegeven moesten worden aan dingen.

Ik moest van dikker hout planken zagen. Drugs was het antwoord! Ik fietste naar het Nova College, waar meestal voor de kleine pauze al iemand doodgestoken is in een junior ripdeal. Ik kocht drie roze, een witte en twee bruine (er is veel veranderd sinds de blauwe M&M), en verkocht die aan een brugklasser voor het dubbele door. Deze truc herhaalde ik net zolang tot de brugklas voor driekwart knetterverslaafd was, en in de proefwerkweek al maandagochtend elf uur alle proefwerken eruit geramd had; alle wangetjes kapotgekauwd, maar wel de hele week vrij verder. Gelukkig hadden ze mijn 06 imiddels allemaal wel. 

Ik zag regelmatig politieauto's stapvoets patrouilleren; navraag bij de brugklassers, die rillend en bevend in de rij stonden om van mij hun doses crack te kopen, leerde dat dit afgesproken was in een convenant. Ik vroeg de brugpiepers of het arresteren van dealers ook niet beter in dat convenant had kunnen worden opgenomen, maar volgens de jongeren was dat niet nodig. En inderdaad, de politiemannen bleven in hun wagens, na een paar weken zwaaiden ze zelfs joviaal naar me, alsof ik een ex-collega was. 

Vooraf had ik mijn grenzen bepaald: kinderporno, moord en verkrachting, dat zou ik pas in allerlaatste instantie proberen. Natuurlijk, de Nationale Bajestest is belangrijk, maar hoe ver ga je? Wel begon ik steeds beter te begrijpen waarom de regering kampt met een cellenoverschot. Ik stak sigaretten op in kroegen, reed achterwaarts over tasjesdieven, riep keihard 'BOM!' in de vertrekhal van Schiphol, stuurde dreigmails naar Geert Wilders en Femke Halsema (die laatste replyde overigens heel vriendelijk; of ik binnenkort eens met haar wilde eten, want zo vaak kreeg ze geen mail), beroofde een bank en plaste over Utrecht in Madurodam.
Taakstraf, voor dat plassen.  

Maar ik was toch godbetert niet bezig met de Nationale Taakstraf Test? Overigens heel interessante ervaring. Ik moest met een gynaecologisch instrument en een oranje zak de stoepen langs om daar zwerfafval te verzamelen. Consumentenmens als ik ben, kon ik het natuurlijk weer niet laten om elk wikkeltje en leeg chipszakje te checken op calorische waarden, misplaatste gezondheidsclaims en correcte vermelding van EU-goedgekeurde hulpstoffen. Maar ik was toch sneller dan mijn collega's, ondanks hun jeugdige conditie, want die moesten dan weer de hele tijd drugs hosselen of roken. Maar aan het eind van de dag hadden we samen toch meestal wel een vuilniszakje vol. Al hadden de filtertjes van de joints van mijn collega-taakgestraften wel een groot aandeel in die score.

Om kort te gaan: geen cel van binnen gezien. Ik voel me wel een beetje Peter R. de Vries die Joran geframed heeft maar toch ook weer niet helemaal, maar goed, het zij zo: De Nationale Bajestest zit in het vat. (En wat in het vat zit, verzuurt niet.) Dit muisje krijgt zeker nog een staartje!