Niets is meer veilig!

Japan is het land met de meeste rokers. Relatief gezien dan. Maar liefst 60% van de (meerderjarige) bevolking is slaaf van ß-pyridyl-a-N-methylpyrrolidine, oftewel nicotine. Ter vergelijking, bij ons ligt het percentage op minder dan 30%. De Japanse overheid onderkent het probleem en tracht uit alle macht de jongeren op andere gedachten te brengen. Jong geleerd is oud gedaan, maar dan in het Japans. Het nieuwste middel dat is ingezet in de anti-rook campagne is een gezichtsherkenningssysteem op de sigarettenautomaten. In theorie zou het systeem moeten blokkeren wanneer iemand onder de 20 (de leeftijdsgrens in het land van de rijzende zon) sigaretten probeert te kopen. In de praktijk komt het erop neer dat nicotine moet wachten tot je gelaat dusdanig is aangetast dat er al geen redden meer aan is. Per 1 juli dus geen sigaretje meer voor Wataru Soerjadi.

De kostprijs van dit ingenieuze systeem loopt in de miljarden yens, dus dan mag je verwachten dat alle ingewikkelde kraakmethodes gecontroleerd zijn. Helaas. Deze week werd bekend dat er in Osaka toch een genie is geweest die een manier heeft gevonden om de sigarettenautomaten op het verkeerde been te zetten. Ik ben natuurlijk maar een leek, maar ik stel me zo voor dat zijn redenatie ongeveer als volgt verliep.
-Als het gescande gezicht te jong is krijg ik geen sigaretten.
-Ik wil sigaretten
-Dus moet het gescande gezicht oud zijn.
Na deze ontdekking was de volgende stap niet zo groot meer. Knip een foto tussen de 8 en 15 centimeter uit een tijdschrift, en klaar is Kees. Of Taketori.
Tsja, tegen dit soort diepdoordachte en briljante ideeën bleek het systeem niet bestand. Genialiteit van de bovenste plank. En zo is er toch nog hoop voor Ibuki Afellay.

Gelukkig hebben we hier meer verstand van beveiligen. Neem nou de grootste kruidenier van Nederland. Deze voerde een paar weken geleden een proef in met een nieuw betaalsysteem waardoor je met één druk op de knop je boodschapjes kunt betalen. Waterdicht? Niet helemaal. Dit systeem, met de moderne naam 'Tip2Pay', is gebaseerd op de Dactyloscopie. Een mooie benaming voor vingerafdrukherkenning, wat in 1823 werd ontdekt en 5 minuten later gekraakt door een driejarige peuter. Voor de vijf personen die nog niet weten hoe dit werkt: Men neme een fles of blik uit een onbeheerd karretje, brengt met een kwastje wat talkpoeder aan op de vingerafdruk, kopieert deze, en maakt er een afgietsel van. Toen er in Breukelen een man met een surrogaatvinger afrekende bij de kassa, bleek het systeem noch de kassamedewerker dit op te merken.
Betalen op andermans kosten? 'Gewoon, bij Albert Heijn.' 
En aangezien de welpies niet in staat bleken te helpen bij het vinden van een oplossing, is men maar weer teruggegaan naar de oude vertrouwde pinpas.

Nou ja, vertrouwd. De pinpas schijnt de onveiligste betaalkaart van Europa te zijn. Pin me er niet op vast, maar volgens mij is dat al twintig jaar bekend. Fraude experts hebben al heel vaak gewaarschuwd voor de onveilige magneetstrip, die kinderlijk eenvoudig kan worden gekopieerd, maar nog steeds pinnen we te pas en te onpas. Talloze Oost-Europeanen komen naar ons pinpasparadijs om eens lekker onze rekeningen te plunderen. Zo makkelijk gaat dat niet in Roemenië. En mocht het dan toch een keer misgaan, dan zijn de Nederlandse rechters ook niet te beroerd om zo'n 40 uur taakstraf te eisen, waarna Multicopy BV een doorstart mag maken. Inmiddels wordt heel langzaam een begin gemaakt met het vervangen van de magneetstrips door de 'good-old' chips. Maar voordat alle winkeliers zijn overgestapt op deze zoveelste vernieuwing, zullen de magneetstrips nog aanwezig blijven op de passen. Houd je rekening in de gaten!

En als die chip dan uiteindelijk de alleenheerschappij op onze betaalpasjes heeft veroverd, hoe zeker is het dan dat dát werkt? Zo werd in maart de ‘contactloze chipkaart’ gekraakt door studenten van de Radboud Universiteit. Dit veelgebruikte type chip zit in miljoenen Nederlandse passen, welke voornamelijk dienst doen als toegangspas voor bedrijspanden. En wat te denken van de OV-chipkaart? Die kregen we vorig jaar door de strot geduwd omdat het een beter middel zou zijn om zwartrijders aan te pakken. Het is misschien een bizar idee, maar een iets strengere controle in de trams en metro's zou ook al een hoop schelen. Ik reis al jaren in Amsterdam en ben welgeteld twee keer gecontroleerd. Maar nee, het moest dus de chipkaart worden. Tientallen miljoenen euro's waren ermee gemoeid, die we met z'n allen even konden ophoesten. Maar ja, dan had je ook wat... Tot in december 2007 een paar Duitse hackers met apparatuur van nog geen 100 euro ervoor zorgden dat de invoering, die gepland stond voor 2008, voorlopig is opgeschort. Tijd voor het volgende systeem. Ik zal alvast in de buidel tasten.

Nou ja, dan hebben we altijd nog de creditcard. Of niet? Nee, natuurlijk niet. Ik vond het idee van een handtekeningetje plaatsen op een bon al nooit zo veilig ogen, maar het blijkt dat je zelfs heel eenvoudig via een zoekmachine creditcardnummers kunt achterhalen. Eenieder die ooit zijn of haar nummer doorgaf op een onvoldoende beveiligde site is vogelvrij.

Als ik alles in ogenschouw neem, is het vrijwel onmogelijk om nog veilig te betalen. Hoewel, wat was er ook alweer mis met contant geld??