"Dat mag u vinden"
De bestuurders van Nederland klagen over de kloof tussen 'de massa' en hun elite. Dat komt slecht uit tijdens het stemmentellen, dus zo nu en dan laten ze een bevlogen volzin vallen tegenover de juiste journalist, die er vervolgens braaf melding van maakt zonder al te kritische vragen te stellen. Want daar liggen immers nogal wat open deuren te wachten. Die kloof kan de politiek immers niet groot genoeg zijn. Bestuurders hebben bestuurskunde en besturologie bestudeerd, dus mensen met een andere opleiding moeten zich niet bemoeien met een vakgebied waar ze niets van snappen, dat hoort ieder redelijk mens te vinden. En bestuurders die tijdens een interview vaak "klopt" zeggen, en "dat mag u vinden" zijn natuurlijk helemaal experts op het gebied van algemene bestuursdeskundigheid. Zeg nou zelf.
Deze bestuurders bestaan bij de gratie van mensen die bestuurd willen worden. Mensen die terugdeinzen om zelf na te denken over een politiek onderwerp, die zich graag bij een meute aansluiten om achter het 'samen-sta-je-sterk'-muurtje hard te schreeuwen dat iemand met een andere bestuursopvatting wel fout moet zijn. Hun bestuurders zijn immers bestuurskampioen, of anders horen ze het te worden. Als het tijdens het bestuursseizoen zwaar tegenzit maak je de spitsen van de tegenpartij belachelijk, gooit ze het land uit of schiet ze simpelweg dood als ze te dicht bij de titel komen. Uiteraard spreken de bestuurders dan even schande van de rellen na een bestuurswedstrijd, noemen de schutters, de haters en de karaktermoordenaars 'gestoorde eenlingen' en harken vervolgens de winst van het bestuurlijk vandalisme binnen. Anders doet de tegenpartij het immers wel.
Gisteren bij NOVA zag ik daar weer zo'n lelijk voorbeeld van. Agent Hero Brinkman zat tegenover zijn oude chef, meneer Cohen. Meneer Cohen is heel goed in het volgen van de spelverdediging van de PvdA, hij doet niets uit eigen beweging, volgt exact de aanwijzingen van de training en weet precies hoe hij met kleine overtredingen weg kan komen. Agent Brinkman maakte de onnozele fout te denken dat hij tegenover een integere bestuurder zat, dat hij zijn oude baas ter verantwoording kon roepen. Agent Brinkman was een geschrokken burger die de politiek in was gegaan om het valsspelen en het handjeklap boven water te krijgen. Maar agent Brinkman moet nog leren over de grond te gaan rollen als het lijkt alsof hij een blessure heeft opgelopen, moet nog zogenaamd emotioneel gaan lopen doen bij de scheids, moet nog leren geloven in zijn eigen vervalsingen.
Agentje Brinkman vertrouwde zijn oude baas nog, agentje Brinkman wílde geloven in de mythe van 'goed bestuur'.
Agentje Brinkman, als je nog es tegenover zo'n tot op het bot gecorrumpeerde politicus zit, leer dan eens te denken in de trand van wijlen van Gogh. Als Cohen vindt dat er niets strafbaars te vinden is in het uitschelden van Joden, scheld Cohen dan ook grijnzend uit. Voor 'gaskamerbewoner' ofzoiets. Als Cohen vindt dat er niets strafbaars te vinden valt in het mishandelen van homo's, vraag dan of hij ook direkte homosexuele familieleden aan de moskee verraden heeft, en of dat in de lijn van zijn afkomst misschien niet wat gevoelig ligt. Als Cohen jou beschuldigt van 'polarisatie' omdat je het lef lijkt te hebben een bestuurder tot de geveinsde orde te roepen, reageer dan met 'dat mag u vinden'. En lach hem vierkant uit.
En als meneer Cohen vindt dat je als politiek-religieuze leider doorlopend mag oproepen tot kolonisatie, vraag hem dan waar Indonesië en Suriname het botte lef vandaan hebben gehaald om de Nederlanders -die ook maar gewoon met hun eigen cultuur langskwamen- over de grens te willen wensen? En of hij al geprotesteerd heeft bij de betreffende ambassades?
Maar agentje Brinkman, ga niet denken dat dit soort gasten aan te spreken zijn op een functionerend geweten. Stervoerballers mogen immers liegen alsof het gedrukt staat, genoeg brullende fans die het altijd klakkeloos -en breinloos- voor hen op blijven nemen.