Valentijnsdag
Nog eventjes en dan is het weer zover. De dag dat elke vrijgezelle man het liefst dood zou willen gaan. De dag dat iedere niet vrijgezelle man misschien nog wel meer dood zou willen gaan dan de vrijgezelle. We hebben het hier over: Valentijnsdag.Ik weet het nog goed van vroeger op de middelbare school. Elk jaar rond Valentijnsdag werd er door een gezelschap van het zogenoemde schoolparlement een rozenactie georganiseerd. Van brugklasser tot en met de bovenbouw, dit was je kans om je eerste neukertje te scoren.
Zo ook ik. Tweedejaars op de havo en oh zo verliefd op Janneke een meid uit het vierde van de mavo (huidige situatie: carriere gemaakt met een kind op haar 18e, maar goed, dit terzijde).
Alle moed bij elkaar geraapt hebbende, besloot ik haar een roos te sturen met de romantische tekst "Mag ik je Jip zijn? Kusjes van een jongen uit de 2e."
Twee dagen voordat de dag des oordeels er zou zijn, was mijn toenmalige beste vriend zo aardig om het alvast te verraden aan een paar klasgenoten van mijn potentiële echtgenote. Binnen een mum van tijd werd ik uitgelachen, door de gang gesmeten, opgesloten op de WC-pot en gebruikt als levende deurmat. Wat een kutwijf bleek die Janneke te zijn, zeg!
Tot zover mijn eerste kennismaking met het fenomeen Valentijn en vrouwen. Jaren later, toen ik inmiddels al een aantal vriendinnetjes aan de rand van mijn bedstede vastgeketend had gehad en ik hokte met mijn toenmalige 5 jaar oudere vlam Lieke besloot ik om het dat jaar op de 14e februari eens helemaal anders aan te pakken. Wat is er immers romantischer dan een weekendje Parijs met z’n tweeën?
Zo gezegd zo gedaan. Samen stapten we die morgen op weg in mijn ietwat te kleine Franse autootje met dat oh zo sterke nummer…. Om vervolgens diezelfde dag nog s’middags thuis terug te keren in mijn eentje omdat ik mevrouw na een knallende ruzie midden in België bij een frietkot op een verlaten snelweg had achtergelaten. Dat zou haar leren, de bemoeizuchtige hoer.
Gevolg was dat ik de weken na Valentijn een abonnement had op 112. Dan moest ik bellen omdat mijn wagen in de hens stond, een dag later lag er een grindtegel boven op mijn kat te rusten en last but not least was er iemand zo leuk geweest om de plaatselijke sportschool wijs te maken dat ik het zoontje van de baas had betast.
Anno 2008 heb ik besloten de dag der commercie op een andere manier aan te pakken. Vriendinnetjes worden begin februari gedumpt, de brievenbus wordt die dag afgekit en ikzelf heb verlof genomen zodat ik in bed kan blijven stinken met de telefoon uit.
Soms denk ik wel eens: was je maar homo geworden, dan had je dit soort problemen allemaal niet. Of zouden gays in hun mannetjesvrouwtjesrelaties precies hetzelfde acteren als wij hetero’s dat in het dagelijks leven doen?
Ach ja, wat maakt het me ook allemaal uit, eigenlijk. Het enige waar ik me momenteel nog zorgen om maak zijn al die kinderen die momenteel met vlinders in de buik hun kaartje voor een bovenbouwer staan te schrijven... Indien een van jullie dit stuk leest: Je bent gewaarschuwd!
Indien een vrouwelijke bovenbouwer dit leest: Telefoonnummer mag je mailen via de PM, wel pas na de 14e.
Bedankt!