Moedertje Rusland

Bert (superworm)
Iedereen weet het nog. De golf van verlichting die door de hele wereld rolde toen de Sovjetunie uit elkaar viel en al die geweldige, o zo kansrijke staatjes zich van het moederland afscheidden. Met Jeltsin had Rusland ook meteen de president die het hele land karakteriseerde; zuiplap, zwak, armoedig van aanzicht. De wereld was gered, de Koude Oorlog voorbij, communisme was done for.

Tot Poetin Jeltsin zo nodig moest opvolgen. Als ik de man alleen al zie lopen, laat staan dat brabbeltaaltje spreken, gaan de koude rillingen over mijn rug. Ex-KGB'er, begin vijftig, in zijn hart nog een communistisch zwijn. Meteen begon hij al goed met zijn alom verachte oorlog tegen Tsjetsjenië. Het gijzelingsdrama in Beslan wist hij zo mogelijk nog rigoureuzer te beëindigen. Maar waarom deze column? Wat heeft Poetin nu weer uitgespookt? Wat is er nu aan de hand, wat voor krankzinnigheid kwam er nu achter die priemende oogjes, dat kale koppie, die starre blik vandaan?

Poetin heeft eerst al wereldwijde kritiek op zich geladen door de medewerking van Polen en Tsjechië aan het NAVO-raketschild te verachten, toen, nog geen week later, vond hij het nodig om de olie- en gasgebieden op de Noordpool te claimen (hetgeen, geef toe, een heel slim idee was. Dat niemand er eerder op is gekomen, is dan ook een raadsel), waarvoor hij speciaal een vlag liet planten op de bodem van de zee. Dat hij voor het filmpje beelden uit de Titanic gebruikte, schijnt niet te deren.

De hele impasse begon natuurlijk met het van hogerhand liquideren van Litvinenko en de crisis die daardoor tussen Groot-Brittannië en Rusland heerste. Poetin zegde zijn militaire en diplomatieke steun aan de westerse wereld ten behoeve van de oorlog tegen terrorisme dan ook meteen op. Het werd er allemaal niet gezelliger door.

Niet lang na al deze gebeurtenissen bleek dat Rusland de hele zomer al raketten aan het lanceren was die met gemak Washington zouden kunnen bereiken, en afgelopen week kwam onze haarloze engerd opnieuw in het nieuws doordat hij het complete arsenaal Russische bommenwerpers en gevechtsvliegtuigen had opgelapt en op verkenningsvluchten stuurde boven niet-Russisch grondgebied.

Dit nieuws kwam ook nog eens precies na de dag dat Rusland de grootste militaire parade heeft laten zien sinds het einde van de Sovjetunie. Het beangstigt de wereld enigszins: Rusland heeft, dankzij Poetin's economische beleid, weer geld en middelen voor het eventueel voeren van een Koude Oorlog, en Poetin wekt zeker de indruk dat hij zijn macht weer wil doen gelden zoals in die goede oude tijden van Moedertje Rusland.

Het NOS-journaal wist met haar zeer professionele kijk op de situatie, haar alomtegenwoordige kennis en haar superioriteit op nieuwsgebied al deze gebeurtenissen te bagatelliseren. Nee, het was geen Koude Oorlog, het was machtsvertoon om stemmen te vergaren voor de verkiezingen van maart 2008. Oh ja, natuurlijk! Maar Poetin praat de hele tijd over "de vijand", wie mag dát dan wel wezen? Niet China, daar heeft hij een akkoord mee. Niet het Midden-Oosten, aan die oorlog had hij zijn steun al opgezegd. En, tenslotte, zei Sasha de Boer, niet de Navo, want er bestaat zelfs een Navo-Rusland-akkoord. Gaat u maar rustig slapen, Nederland, de NOS heeft het uitgevogeld.

Elke imbeciel met een wereldkaartje in zijn hoofd had de gebieden die door het nieuws als vijand afgeschreven werden natuurlijk af kunnen strepen. Wat blijft er over? Oh. Ja. De Verenigde Staten. Zitten die dan niet in de Navo? Jawel. Komen we weer op dat al genoemde Navo-Rusland-akkoord. Dat akkoord betekende het einde van de Koude Oorlog, vooral door één verdrag: het Conventionele Wapens Verdrag, ofwel CFE, dat Rusland min of meer als een soort Duitsland na de 1e Wereldoorlog verbood haar wapenarsenaal uit te breiden, en haar gebood het beschikbare arsenaal aan conventionele- en kernwapens in een zo ras mogelijk tempo af te bouwen.

Tot eind juli van dit jaar wisten alle landen zich netjes te houden aan deze regel, die de levensgevaarlijke wereldwijde wapenwedloop een halt toeriep. Tot één land liet weten: fuck you all, bitches, wij gaan lekker kernwapens bouwen, vliegtuigen bestellen, het leger vergroten en tractors omsmelten tot tanks. Welk land? Precies. Rusland.

Of Poetin het nu allemaal doet voor een mooiere parade elk jaar, voor dat handjevol kiezers dat hij nog niet achter zich heeft vergaard ondanks de haast communistische druk van de FSB op de bevolking en de media, voor zijn imago naar de buitenwereld toe of gewoon voor een nieuw potje mentale oorlogsvoering, dat weet niemand, maar spannend wordt het wel. Geloof mij maar. Dit zijn nog pesterijtjes. Wat als Rusland grootschalige kernproeven gaat uitvoeren? Een oorlog start tegen een buurland? Een van de grotere tere-vrede-behoudende verdragen opzegt? Het communisme weer probeert in te voeren in een modernere variant, hetgeen altijd een natte droom is geweest van Vladimir? Ik kan niet wachten. En als de bom valt...