Publiek vs commercieel 0-1
Sterker nog, volgens mij hadden de heren hun gasten voor het uitkiezen. Velen gingen naar bed met de vaderlijke Henk van Dorp, de af en toe bezeten Frits Barend en de eeuwige adolescent Jan Mulder. Dit hadden de commerciëlen goed voor elkaar. Ook ik, zeer kritisch ten opzichte van commerciële televisie, heb vaak met plezier de dag afgesloten met die verfoeilijke commerciëlen.
Ondanks de kwaliteit en de bijna iedere avond terugkerende hoogstaande amusementswaarde, kreeg BvD sleetse plekken. De schreeuwerige adolescentie van Jan Mulder begon te irriteren, de journalistieke bezetenheid van Frits Barend kreeg obsessieve trekken. En Henk van Dorp? Zijn vaderlijke rol in dat geheel werd minder overtuigend. Ze zijn op tijd gestopt. In gedachte blijft het succes van het programma over.
De publieke omroep kreeg daarmee de kans om in het gat van de commerciëlen te springen. Mijn hart ging sneller kloppen, zeker toen de namen van Jeroen Pauw en Paul Witteman bekend werden. Twee tv-persoonlijkheden zouden garant staan voor een nog betere dagafsluiting dan we al gewend waren. In mijn beleving begon het programma Pauw&Witteman sprankelend en veelbelovend. Ik weet nu echter dat ik de twee vergeleek met het einde van BvD. En dat is niet eelijk.
Na enkele maanden trouw kijken naar Pauw&Witteman is de ergernis nu soms al groter dan die ooit is geweest bij BvD, terwijl een equivalent van Jan Mulder er niet eens bij is. Misschien komt het wel door mijn hoge verwachtingen van de publieke omroep? In enkele maanden tijd is de eeuwig jeugdige, ietwat ondeugende Jeroen Pauw verworden tot een kwallebak eerste klas. Vaak zit hij er ongeïnteresseerd bij alsof hij de kater van de avond ervoor nog aan het verwerken is. Op andere momenten komt hij als een duveltje uit een doosje met maar één doel, zijn gast die hij zichtbaar dom en saai vindt, te bruuskeren. En als de gast een mooie vrouw is, kan hij zijn geile ogen maar op een ding richten en lijkt zijn haantjesgedrag niet te temmen.
Dan de bedaarde en wijze Paul Witteman. De éminence grise die hij in principe kan zijn, is nog lang niet tot ontwikkeling gekomen. Sterker, hij heeft soms journalistieke geintjes die de obsessieve Frits Barend doen verbleken. Zowel BvD als Pauw&Witteman worden voor een belangrijk deel gedragen door de gasten, maar zo lekker naar bed gaan als in de goede jaren van BvD is er niet meer bij. Juist nu zouden de publieken dat mooie donkere meisje er bij moeten halen en heel hard bij Jeroen Pauw en Paul Witteman in de oren moeten toeteren: 'Hé, wakker worden! Is daar iemand?'
Het antwoord is: 'Niemand nog voorlopig!'