Moedermelk

Jeffrey (Discoverme)
Oh nee, foute boel...ik probeer op mijn mooist de meest grote boog te maken om haar te ontwijken..."Heeey, Jeff!!" Hoor ik in de verte... Quasi-geschrokken en semi-blij reageer ik: "Heeey, Shirley da's lang geleden." Beter acteren kan ik niet. Vervolgens hoor ik alleen maar ruis. Shirley-ruis.

Shirley was mijn mavo-klasgenoot, die ik toen wél leuk vond. Maar dat is altijd als je net ontdekt hebt dat je pik omhoog kan. Shirley was dat slanke meisje die puberde op de twee mooiste plekken. Shirley was het meisje dat elke middag in het fietsenhok was te vinden, terwijl ze niet eens een fiets had. Shirley was het meisje dat na elke grote pauze verdachte schoolmelkvlekken op haar veel te strakke T-shirt had.

Ik zie dat Shirley ook lekker Shirley is gebleven. We zijn tien jaar verder, maar haar brein lijkt geen stap vooruit te zijn gegaan. Die twee puberplekken zijn twee hangouderen geworden. Het fietsenhok, daar past ze niet meer in. En de schoolmelk lijkt minstens twee keer de weg naar haar baarmoeder gevonden te hebben.

Ze heeft nog steeds contact met dezelfde snuggere Jennifer en verder ziet ze niemand meer, vertelt ze. Ik begrijp waarom. Bovendien heeft ze het vast druk, ze heeft namelijk, al dan niet gepland, kleine Shirley-monsters lopen fokken en haar vriend is voor hun leuke blije fake-gezinnetje 50 uur per week aan het stratenmaken en als de straten gemaakt zijn, maakt hij ze ook nog schoon, in het weekend.

Op zo'n schone straat sta ik nu met Shirley te praten en tussendoor hoor ik gekrijs op de achtergrond. Maar gelukkig lost Shirley het goed op, met een corrigerende tik, schop en stomp.

"Ik heb zo'n lekker leventje...en raad eens?" Wat raad eens? Raad wat? Krijg ik nog een categorie? Of andere hint? Of is het gewoon waar ik al bang voor ben.... Ik doe een poging. "Je bent weer ongepland zwanger?"

"Ja! In één keer goed! Maar het is wel gewenst hoor, hihi. Vind je het niet geweldig??"
"Uhm..nee!," is mijn eerlijke antwoord. Shirley liet vroeger namelijk een pop nog dood gaan en een goudvis verdrinken.

"Houd je baby ook van roken?" vraag ik terwijl ze haar peuk boven de buggy houdt.
"Ja, hihi... ik geloof het wel," zegt ze bloedserieus.
"Zou je niet stoppen?"
Nee joh, het kan geen kwaad, dit zijn light-sigaretten."
"Tuurlijk, dom van me," antwoord ik cynisch.

Na de verrassing van Shir, is het tijd voor mij. "Wat ik tegenwoordig doe? Oh, ik plaats kinderen uit huis. Dus... ik zie je vast snel weer... Doeg!"