TTvT (slot): Iedereen moet dood!
De droeve ogen van de kleine jongen, toen de beloofde hoogslaper (hij is net vijf geworden) niet in zijn kinderkamer bleek te passen! Nu slaapt hij nog steeds in zijn spijlenbedje, zonder spijlen weliswaar, want zijn ouders (dat zijn wij dus) zijn liefhebbers van ochtendseks, dus in het weekend staat er een pakje sap en een fruitreep klaar en moet hij het een paar uur alleen reden. Nou ja paar uur, dat is weer een beetje opschepperij natuurlijk, een paar minuten is meestal wel genoeg, hrm-mm. Voorwaarde voor deze regeling is natuurlijk wel dat hij z'n bed uit kan komen. Daarom: spijlen verwijderd. Maar hij werd vijf en het viel een beetje op dat hij en zijn babyzusje in hetzelfde ledikantje sliepen; zij één met spijlen, hij één zonder. Het werd pyschologisch gezien tijd voor een hoogslaper. Ook leek het hem wel fijn om niet meer met de benen omhoog te hoeven slapen, hoe gezond dat ook is.
Nach Ikea!
Nu weet ik als Moeder aller Columnisten (die eretitel kwam vrij nu Mulder, Campert en Blokker ermee gestopt zijn, heb ik snel ingepikt) natuurlijk heus wel dat er drie dingen zijn waar columnisten nóóit over mogen schrijven, en dat zijn 1. het proces van columns schrijven en writers block, 2. het huisdier en 3. Ikea. Deze drie onderwerpen zijn namelijk al in zo ontelbaar veel nutteloze lappen tekst beschreven, dat de verf al afbladdert voor je begonnen bent met schilderen, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat zou overigens best knap zijn, want ik snap het zelf niet helemaal. Maar goed. Het is eeuwig jammer dat ik mijn Ikea-avontuur dus hier niet kan beschrijven - ik kan echter de verleiding niet weerstaan om dan toch minstens de stats door te geven.
Goed. Ikea mag dus niet. Wat mij dan wel weer dwingt een heel ander topic aan te snijden voor deze állerlaatste aflevering van Tijls Tips voor Thuis, en dat is een heel actueel zomers onderwerpje: de vlieg. En hoe haar te verdelgen.
Ik weet dat ze je voor twee euro bij de Blokker kunt halen, maar ik ben nu eenmaal niet van de straat, dus ik heb er een van 49,95. Maar daarvoor heb je dan ook wel een echte FlyOver VliegenRacket. Het voltage is instelbaar met een ergonomisch draaiwiel, en dat heeft als voordeel dat je je hetzelf moeilijk kunt maken door bijvoorbeeld een heel dikke vette bromvlieg op de laagste stand te grillen. Een beetje het principe van de SlowCooker, die ik al een hele tijd voor mijn verjaardag wil. Maar mijn vriendinnetje verdomt dat, want zo'n apparaat neemt maar ruimte in in ons sociale-woningbouwkeukentje. Dus ik slowcook nu noodgedwongen door de oven op zeventig graden in te stellen, vlees en groente in een gietijzeren braadpan te mikken en zes uur later op te dienen. Kan eigenlijk ook heel goed.
Maar je begrijpt dus dat toen ik eenmaal lucht kreeg van de FlyOver VliegenRacket, ik niet helemaal ging wachten tot ik jarig was om het dan vruchteloos op mijn verlanglijst te plaatsen; ik bestelde per internet en nog geen twee maanden later was het ding in mijn bezit. Gelukkig heb ik een rechtsbijstandverzekering, anders had ik hem nu nog niet gehad, maar goed, ik heb hem dus.
De strijd tussen mij en het insect heeft sindsdien een dimensie erbij gekregen. Ik was altijd al dol op van die plakkerige strips, ik hing er mijn hele huis mee vol, wat weer veel ruzie gaf als mijn vriendinnetje haar haar opstak; maar dat moet ze ook helemaal niet doen, want los haar is veel erotischer. Ook heb ik het jaren gedaan met een lekker zwiepende vliegenmepper, maar de gaten in het blad waren op het laatst zo groot, dat de vlieg een gerede kans had om te ontkomen, ook al benaderde ik haar van achteren en sloeg ik kei-onverwacht. (De vlieg, niet mijn vriendinnetje.)
Nee, de FlyOver VliegenRacket heeft mijn leven veranderd. Voor mijn zoontje heb ik een rij van die mini jampotjes klaargezet, ik jat die potjes altijd uit hotels. Doet iedereen hoor, net als in de wastafel plassen trouwens. En ik zal je nog eens een geheimpje vertellen: de meeste mannen smeren ook stiekem wat sperma aan het toiletpapier op de dames-wc, in de hoop op nakomelingen. Dat zijn van die dingen die iedereen doet, maar die toch vaak niet openlijk besproken worden. Heel vreemd vind ik dat altijd. Maar in elk geval, in elk mini jampotje gaat een gegrild insectje, van elke soort één exemplaar. We kijken dan aandachtig naar facet-ogen, voelsprieten, aantal pootjes en dergelijke.
Mijn vriendin vindt het zielig en zo, en schadelijk voor het prille ethisch bewustzijn van de kleuter, maar ik leg haar dan geduldig uit dat dit een mannending is en onmisbaar in de opvoeding van kleuter naar hetero. Zoveel kans op kleinkinderen hebben we niet, want de baby is wel lief maar niet speciaal mooi, dus ze - mijn vriendin - accepteert dat dan maar gelaten. Zolang ze maar niet hoeft te kijken als ik weer een duizendpoot, nachtvlinder of vliegend hert aan het electrocuteren ben, geniet ik gedoogsteun.
Hij is ook ideaal voor een educatieve boswandeling. Het zal je verbazen wat er allemaal in het bos rondkruipt en vliegt als je er eenmaal op let! Het effect van mijn FlyOver VliegenRacket in bijvoorbeeld een mierenhoop is verbazend! Heel die georganiseerde biotoop in één keer naar zijn gallemiezen! Want één van de ontstellend veel kleine dingetjes die ik weet is bijvoorbeeld dat er een heel precies aantal mieren nodig is om tot zoiets als een mierenhoop te komen. Haal je de laatste mier weg, dan lopen ze als een dolle door elkaar heen chaos te creëren, zo ongeveer als Oranje tegen Portugal; plaats je er weer eentje bij, dan komt er zienderogen weer een ordentelijke mierenhoop tot stand. Dat komt doordat elke mier uitgerust is met een klein setje vrij eenvoudige instructies; heb je 30.000 mieren dan komt er orde in de chaos, heb je er 29.999 dan is dat er precies één te weinig. Leuk feit hè? Ik moet daar eens een handeltje in beginnen, Tijls Triviale Wetenswaardigheden of zo.
Dus door je FlyOver VliegenRacket een bepaalde tijd in de mierenhoop te steken, dood je er genoeg voor totale chaos in de tent. Ik maak er een sport van zo dicht mogelijk bij de minimale tijd te komen. Neem ik te weinig tijd, dan worden de dode soortgenootjes keurig begraven, ik stel me voor hoe de Koningin een boze speech houdt vol met krachtdadige termen als War on Terrorism en zo. Maar dan op zijn Miers natuurlijk. Houd je hem er te lang in, dan is zowat elke mier dood en dat is ook niet leuk en een beetje zielig trouwens ook hè. Nee, precies lang genoeg om met een minimum aan slachtoffers de totale chaos af te dwingen, dat is mijn streven. Soms lukt het en dat geeft dan een heel speciaal geluksgevoel.
Nou ja, ik kan hier nog heel lang doorgaan over het verschil in geur tussen het grillen van de boktor en de mestkever, over de ideale mix om wespen te vangen voor je ze elektrocuteert (witbier met Karvan Cevitam) en over de eerste stappen naar het elektrocuteren van amfibieën en kleine zoogdieren, maar ik moet snel door naar de Tip voor Thuis. Het is de allerlaatste immers. En ik heb ook nog een verzoeknummer, voor ik afscheid neem: wie wil onze kat overnemen? Ik weet dat columnisten niet over huisdieren mogen beginnen, maar een huisdier kun je onze kat echt nauwelijks noemen. Ze is wel gesteriliseerd en gevaccineerd en alles, en ze heeft een chip in haar lijf met adresgegevens en wat niet al. Echt een hypermodern beestje, state of the art dierentechnologie gewoon. Een bionische kat eigenlijk: we made her stronger, faster, better... Alleen we zoeken politiek asiel voor haar, want ze is bang voor kinderen, vooral sinds we die FlyOver VliegenRacket in huis hebben gek genoeg. Ze is heel lief! Tenminste, dat denken we, ze zit eigenlijk altijd trillend als een espenblad onder de bank. Toch, grote kans dat ze heel lief is! Mail dus gerust even als je een zesjarige poes wil die bang is voor kinderen. tijlATtijlrood.nl en waar AT staat dus gewoon een apestaartje typen, boven de twee als je een Mac hebt en zucht je onder Windows, nou dan is het geloof ik ALT 136 bij de systeemwerkset speciale tekens op uitvoeren klikken en dan de exe downloaden op de betaalde site van Microsoft. Gewoon doorgaan als hij vraagt of je alle dll's wilt overschrijven (operatie kan niet worden ongedaan gemaakt) en dat zou de truc moeten doen. Maar mail anders Microsoft even voor het juiste advies.
Dus. De Tip voor Thuis. Wandelend door Ikea (jaja, ik weet 't, mag ik niet over schrijven) en door de straten van de stad, zie je zoveel vette lelijkheid om je heen! Natuurlijk, bij mij mogen er óók best wat kilo's af, maar daar gaat het nu niet om. Kwaaie koppen, krappe bloesjes van Zeeman om imposante buiken, zweetplekken onder oksels en ook maar nergens de neiging om eventjes vriendelijk te glimlachen naar elkaar. Ik weet niet waarom dat nu opeens zo is, maar al die lelijke ongemanierdheid is me te veel! Ik wou dat ik een reusachtig racket had, met zeker 220 volt erop, liefst wat meer voor al die obese types, en dat ik daarmee iedereen zonder deo en leijke kleren en vette lijven op scootmobielen aan zou kunnen tippen. Ik zou dan een contract sluiten met Monuta of DELA, dat er een wagentje van hen mij op de voet zou volgen, om de straat een beetje netjes te houden. TIK, ongewassen kleren, TIK, mond hangt onsmakelijk open, TIK, kijkt onvriendelijk, TIK, vet en lelijk lijf.
Ik geef toe, deze dagdroom is niet erg politiek correct, we moeten tolerant zijn en zo, en op een mistige dag in November (waardoor je de mensen niet zo scherp kunt zien) lukt me dat ook best. Maar nu... Ik zit er maar mee. Dus de tip voor thuis, de laatste dus, schaf een deo aan, draag een pak van goede snit, en glimlach. Dat voorkomt ongelukken.
En daarmee heb ik mijn laatste woorden hier op de frontpage van Fok! wel zo'n beetje getypt. Dank voor alle reacties (op achtereenvolgens Word Leraar zeiden ze, Arnhemse Meisjes en TTvT) en veel plezier met mijn collegacolumnisten hiero. Die zijn meestal een stuk korter van stof, dus dat scheelt weer kostbare minuten.
Kortom dan ook, tot wie weet wanneer en vergeet niet even te zwaaien als je me tegenkomt!
Yours,
Tijl