De Goeden en de Kwaden
Een jaar geleden schreef ik mijn eerste column voor de Frontpage van FOK!. Daarin vroeg ik: "Hoeveel mensenlevens zouden we kunnen sparen door nu Irak al op te delen in een Koerdisch deel, een Soennitisch deel en een Shi'itisch deel?" Nu kijk ik met groeiend verdriet naar de ontwikkelingen in Irak. De internationale gemeenschap heeft weinig acht geslagen op mijn column. Toen ik nog jong was waren de oorlogen zo simpel. Je had altijd Goed en Kwaad, en het was ook altijd duidelijk wie wie was. Je leerde over de Tweede Wereldoorlog, die toch duidelijk gevoerd werd tussen de Geallieerden en de Nazi's. Goeden en Kwaden. De Koude Oorlog kon ik nog best bevatten, wij rijk en vrij, zij arm en onderdrukt. Niet moeilijk om te zien wie dan de Goeden zijn. Toegegeven, van de Falklandoorlog snapte ik toen ook al geen reet, maar de Engelsen waren onze vriendjes en die Exocet raketten klonken heel gemeen.
Maar nu lijkt het allemaal steeds moeilijker te worden. Neem nou Irak: in eerste instantie snapte ik de oorlog van Irak tegen Iran wel redelijk. Het kleine Irak was vriendjes met ons en zorgde dat onze auto's bleven rijden. Het sprookjesachtige Perzië daarentegen heette alweer een tijdje Iran en was recentelijk veroverd door een stel barbaren die iets riepen over een profeet waar we toen in het westen nog geen fuck van snapten. Er was iets met gijzelaars, neerstortende helikopters in een zandstorm en ze vielen ons vriendje Irak aan.
Maar toen in 1991, toen kreeg Irak, dat naar mijn weten niet of nauwelijks veranderd was sinds het voorgaande decennium, opeens mot met de rest van de wereld. En wij hoorden bij de rest, terwijl we daarvoor nog vrolijk allemaal wapens en materialen hadden geleverd om de Iraanse Shi'iten tegen te houden, en grondstoffen om de chemische industrie van Irak op pijl te houden. Dat die chemische industrie ook weer iets met de oorlog tegen Iran en hun Shi'itische broeders in Irak te maken had wisten we toen hoegenaamd nog niet. Maar goed, Irak had duidelijk een lief klein onschuldig landje ingepikt en dat moest bevrijd worden. We konden ons rustig Goed voelen.
Maar nu snap ik er helemaal geen barst meer van. Ik was al verdwaald in het doolhof van ethiek toen het zelfverklaarde Goede Amerika een overduidelijke Kwade dictator onder valse voorwendselen met geweld wilde afzetten, maar nu beginnen er Soennieten tegen Shi'iten te vechten en ik snap het verschil ertussen niet eens, behalve dan dat ze eigenlijk wel hetzelfde geloven, maar het niet eens zijn over wie dat geloof aan de man mag brengen. Maar ik vraag me af: zouden de Soennieten ondanks dat ze cultureel en religieus erfgoed opblazen wel een gevoel voor humor hebben? Zouden de Shi'iten ondanks dat ze als wraak 168 moskeeën van de anderen hebben aangevallen wel beschikken over de nodige portie tolerantie?
Gelukkig hebben we nog een aantal landen die lekker ouderwets Kwaad zijn, Iran bijvoorbeeld. Dat was al Kwaad toen Bush senior nog niet eens aan de macht was. Sterker nog, toen Bush senior aan de macht was leek het in Iran de Goede kant op te gaan. Maar nu zit daar een halvegare extremist, die de ene na de andere mallotige provocatie de wereld in roept. De holocaust belachelijk maken of ontkennen is bijna dagelijkse kost. Israël moet van de landkaart geveegd worden, zei hij, maar dat werd later gelukkig genuanceerd door Iraanse diplomaten. Een land kun je immers niet van de kaart vegen, het is voldoende als de bewoners van de wereld af geholpen worden. Hij roept op om Amerika te vernietigen, omdat die achter de aanslagen van de Soennieten op de Shi'iten zouden zitten (dezelfde Soennieten die in de oorlog aan de kant van Saddam stonden en nu gefuseerd schijnen te zijn met Al Qaeda International), en omdat Amerika iets te maken zou hebben met de Deense cartoons. Cartoons die, zover ik weet, niet door Amerikaanse media gepubliceerd zijn. Oké, ik geef eerlijk toe - ik snap het verschil niet helemaal tussen Soennieten en Shi'iten, maar van een president zou je toch mogen verwachten dat hij het verschil weet tussen de Verenigde Staten van Amerika en Denemarken.
In eerste instantie dacht ik dat Bush junior de weg een beetje kwijt was toen hij Iran bij de As van het Kwaad rekende. Maar al met al kun je toch veilig concluderen dat de Iraanse president ze ook niet helemaal op een rijtje heeft, en zeker niet het beste voor heeft met dat deel van de wereldbevolking, dat niet in Iran leeft en niet Shi'itisch is. Tot overmaat van ramp heeft deze president van bijna zeventig miljoen fundamentalisten hardnekkige plannen om een atoombom te bouwen. Misschien dat, nu de oorlog in Irak zichzelf in stand houdt zonder Amerikaanse hulp, de strijdkrachten wat nuttigs kunnen gaan doen. Iran aanvallen ofzo.