De keuzes die je maakt
Sta je wel eens stil bij de keuzes die je maakt? Gun je jezelf ooit een moment om na te denken over de beslissing die je gaat nemen? En kies je dan soms voor datgene waarvan je weet dat het fout is? Denk je ooit: "Deze beslissing heeft geen enkele invloed op mij, maar veroorzaakt om mij heen de grootst mogelijke ellende, dus daar kies ik voor," of neem je over het algemeen beslissingen waarvan je hoopt dat ze de juiste zijn?Kun je mensen pijn doen met beslissingen waarvan je weet dat ze beter zijn, of spaar je hun gevoel en kies je voor een slechtere oplossing? Heb je ooit voet bij stuk gehouden toen je wist wat juist was, zelfs toen je vrienden je probeerden te overtuigen van jouw ongelijk? Maak je opzettelijk fouten om de mensen om je heen te frustreren?
Durf je ooit te erkennen dat een keuze fout was, en rationaliseer je dan ook waarom je een foute beslissing hebt genomen? Wilde je kwaad doen of bedoelde je het goed? Herhaalde je enkel wat je geleerd had, of was het juist een gebrek aan kennis waardoor je de foute beslissing hebt genomen? Probeerde je een zo goed mogelijke beslissing te nemen, of dacht je alleen aan jezelf?
Vrijwel ieder mens beschouwt zichzelf als rationeel, van de grootste intellectuelen tot de krankzinnigste psychopaten. Ieder mens vindt van zichzelf dat hij rationele beslissingen neemt en weet van zichzelf dat hij beslissingen neemt zo goed als hij kan, op basis van de kennis die hij heeft, met de beste intenties. Maar ondanks al dat rationalisme en al die kennis en al die goede intenties, beseffen we ons maar zelden dat alle mensen om ons heen zichzelf ook zien als rationele wezens, dat die ook beslissingen nemen op basis van de kennis die zij hebben, ook met de beste intenties.
Waarom hebben we zo snel een mening klaar over de beslissingen van anderen? En erger nog: waarom hebben wij zo snel een mening over anderen klaar aan de hand van de beslissingen die zij nemen? Ieder mens is anders. Als er al niet genoeg genetische combinaties zijn om ieder mens op de wereld uniek te maken, heeft ieder mens wel zijn eigen verleden en ziet ieder mens de wereld door andere ogen.
Hoeveel tijd gunnen we onszelf om te beslissingen van anderen te beoordelen op basis van de kennis en de intenties die zij op dat moment hadden? Als je iemand een fout ziet maken, hoeveel energie besteed je dan aan het boos worden en uitschelden van die persoon, en hoeveel aandacht besteed je aan het overdragen van de nodige kennis om die fouten in de toekomst te voorkomen?
Als iemand een beslissing neemt die nadelig is voor jezelf, kun je dan objectief de alternatieven van de beslissingmaker beoordelen? Begin je direct een protest, ga je in opstand, of durf je je eigen welzijn en welvaart te toetsen aan de prioriteiten van de groep? Durf je open te staan voor de argumenten die tot die beslissing hebben geleid, of zit je gevangen in de rationele wereld van eigenbelang en zelfverheerlijking? Dit zijn de keuzes die je maakt. Dit zijn de keuzes die je maken wat je bent.