Boukhari verdient geen fluitconcert
Nourdin Boukhari is namelijk helemaal geen slechte voetballer en al helemaal niet de oorzaak van het zwakke presteren van Ajax. Dus is het onzin en zelfs beschamend als hij in een thuiswedstrijd vanaf de eerste minuut wordt uitgefloten. Natuurlijk presteert hij niet altijd goed en als linksbuiten kan hij niet voldoen aan de verwachtingen van Ajax. Maar dat is dan ook niet zijn positie. Net zoals het niet de plek is van Ryan Babel, die ook al steeds meer kritiek krijgt. Zo maakt het systeem andermaal een speler kapot en dat kan nooit de insteek zijn.
Wie Boukhari namelijk analyseert, ziet een bruikbare speler. Misschien niet als basiskracht, maar een nuttige speler voor de breedte. Voorwaarde is dan wel dat Boukhari gebruikt wordt op zijn natuurlijke positie, namelijk die van linkermiddenvelder. Ook als schaduwspits kan hij eventueel uit de voeten, maar in het oeroude systeem dat Ajax wil spelen is hij als linkshalf het best te gebruiken.
Op die plaats doet hij namelijk denken aan een speler die bij Ajax altijd bijzonder gewaardeerd werd. Weliswaar in iets mindere uitgave, maar toch. Boukhari is een sierlijke voetballer, met een fraaie techniek. Hij heeft ook een aardige trap in zijn linker, een meer dan behoorlijk inzicht en het vermogen ruimte te scheppen door een man te passeren. Daarnaast is hij, met Steven Pienaar en Wesley Sneijder, één van de weinige spelers in het huidige Ajax die een handige steekpass kunnen geven. Die ziet waar de ruimte ligt en het balletje tussendoor speelt. Of die zelf een combinatie kan opzetten met een spits en dan door komt. Dat doet hij allemaal met een zekere nonchalance, wat ook direct maakt dat hij een speler is die je zowel kunt liefhebben als haten. Het oogt namelijk soms te makkelijk. Dat is echter schijn, want tijdens zijn verblijf als huurling in Breda heeft hij ook leren knokken. Iets wat hij vorig seizoen regelmatig toonde. Zijn grootste minpunt is dat hij niet zo snel is, zeg maar gerust traag. Laat dat nu wel een punt zijn dat moeilijk te verbeteren valt.
Maar is dat dan een reden om Boukhari te gaan uitfluiten? Hij speelde vaak als linksbuiten in het teambelang, in de wetenschap dat hij daar doorgaans niet zal uitblinken vanwege zijn geringe snelheid. Hij heeft nooit verzaakt. Natuurlijk heeft hij fouten gemaakt, maar welke Ajacied niet? Neem Mauro Rosales, die op een aardige maand in 2005 na nog nooit heeft aangetoond geschikt te zijn voor Ajax. Of Tomás Galásek, die zogenaamd zo belangrijk is, maar ondertussen alleen de boel ophoudt. De hoon blijft hen echter grotendeels bespaard.
Waarom dan wel Boukhari? Ik snap het niet. Kijk maar eens hoe vaak hij betrokken is bij aanvallen die betiteld worden als ouderwetse Ajax-aanval. Dan geeft hij dat passje binnendoor of zet een combinatie op. Zijn manier van voetballen zou de Amsterdamse aanhang juist moeten aanspreken. Een beetje achteloos een balletje spelen, dat is Ajax. Een man passeren, ook dat hoort erbij.
Maar helaas, het lijkt erop dat hij als Rotterdammer gewoon een makkelijke prooi wordt. Dat verdient hij niet, zei ik al eerder. Het is dan ook jammer dat Martin van Geel niet beseft dat een speler als Boukhari voor de breedte bruikbaarder is dan pakweg een Olaf Lindenbergh. Dat hij hem geen nieuw contract aanbiedt. Dus gun ik hem een mooie club in Nederland en hoop ik ook dat hij zijn beste twee duels tegen Ajax speelt. Dat hij die dappere jongens die fluiten op de tribune twee keer in diepe rouw dompelt, zoals hij namens NAC al eens deed. Maar liever nog zie ik dat hij straks in de Kuip negen keer een bal hooghoudt tegen Feyenoord en in de armen gesloten wordt. Net zoals die andere langzame en nonchalante linkspoot, die ze - volledig terecht, daar niet van - wel massaal hebben omarmd. Dat de Marokkaanse en Rotterdamse versie van Richard Witschge uiteindelijk toch nog gewaardeerd wordt in Amsterdam. En dat de supporters het lef tonen om de zogenaamde sterren eens uit te fluiten.