Over een celdeur die dicht bleef
Hij zit daar opgesloten en ruikt langzaam maar steeds sterker een brandlucht. Hij raakt licht in paniek want hij kan de cel niet uit. Hij ziet de rook door de kieren van de deur komen.
Ik heb ooit een avond in een politiecel gezeten. Dat is nu een leuk verhaal maar op dat moment was het dat niet. Mij hoor je niet zeggen dat het niks voorstelt om opgesloten te zitten. De aanleiding is niet eens zo interessant, maar toch maar even een korte uitleg over hoe het zo kwam dat die oh zo keurige Jaap in zijn kraag werd gegrepen. Hij probeerde een voetbalwedstrijd te bezoeken, maar had (nog) geen geldig kaartje en deed een poging met een steward in gesprek te raken. Die sommeerde hem te vertrekken maar dat deed Jaap niet. Hij bleef nog even rondlopen en zag vervolgens dat de steward een ME'er inlichtte die het verzoek op niet mis te verstane wijze herhaalde. Jaap heeft een licht autoriteitsprobleem en gehoorzaamde niet direct en lag dertig seconden later op de grond met vijf ME-ers in zijn nek, en zat een kwartier later in een politiebusje en een half uur later in de cel, waar hij een kleine vier uur later weer uit werd vrijgelaten. Dat wist hij aan het begin nog niet, want dat had het een stuk draaglijker gemaakt.
Jaap had niet echt iets ergs gedaan maar was wel lastig. Hij wilde het busje niet uitstappen voordat hij wist wat hem precies ten laste werd gelegd. En hij wilde de cel niet in voordat hij een telefoontje met het thuisfront had gepleegd. Het eerste werd beantwoordt met: "Het weigeren van een bevel", en het tweede met "Als je nou de cel niet ingaat dan krijg je er nog een aanklacht bij." Dus Jaap ging de cel maar in om zijn zonden te overdenken en in de hoop dat ze hem niet vergaten.
Dat was het ergste: de angst vergeten te worden. Niemand van mijn bekenden wist dat ik daar zat en als de agenten mij vergaten of gewoon wilden sarren, dan zat ik daar maar zonder iets te kunnen doen. Die machteloosheid voel ik zo weer terug. Overgeleverd aan de omstandigheden en totaal afhankelijk van de mensen die de sleutel van mijn cel in handen hadden met daarbij nog eens de wetenschap dat ik niets vreselijks had gedaan.
Net als die meneer die zijn paspoort niet bij zich had. Dat moet tegenwoordig dus hij zat fout, maar of het nou zo erg is dat hij daarvoor opgesloten moest worden. Die meneer had de pech dat er die nacht brand uitbrak in zijn cellencomplex. Wat moet hij radeloos geweest zijn. Stel je voor. Hij zit daar opgesloten en ruikt langzaam maar steeds sterker een brandlucht. Hij raakt licht in paniek want hij kan de cel niet uit. Hij ziet de rook door de kieren van de deur komen. "De cel zal nu toch wel open gaan", denkt hij nog. De bewakers zullen de brand toch wel opgemerkt hebben. Maar er komt geen bewaker en de deur gaat niet open. Hij moet gestikt zijn of misschien is hij wel in de vlammen omgekomen. Hoe enorm zal zijn paniek zijn geweest? 's Middags liep hij nog te winkelen en 's avonds zat hij in de gevangenis, omdat hij zijn paspoort niet bij zich had. Net als dat ik niet luisterde naar het bevoegde gezag. Ik mocht na vier uur weer uit de cel na het betalen van 200 euro boete. Ik holde naar huis (mijn fiets stond nog bij het voetbalstadion) en ben zelden zo blij geweest thuis te komen. De meneer van het paspoort, die hij wel had maar niet bij zich had, dacht waarschijnlijk dat het misverstand de volgende dag wel zou zijn opgelost en dat hij weer naar huis zou gaan. Nee dus.
Het is te bizar. Je wordt opgesloten, tegen je wil. Je bent overgeleverd aan anderen waarvan je maar hoopt dat ze je niet vergeten. In mijn geval was ik bang er de hele nacht te moeten zitten, maar ik heb er geen moment aan gedacht dat ik levend gecremeerd zou kunnen worden in die cel. Ik probeer er ook nu maar niet aan te denken en zal me de volgende keer echt hevig verzetten. "Laat eerst de veiligheidsvoorschriften maar eens zien", zal ik zeggen. Wanneer is er voor het laatst gecontroleerd hier, wanneer hebben jullie voor het laatst geoefend en kan deze deur van een afstand open.
Als jullie me opsluiten dan ben je ook verantwoordelijk voor mijn veiligheid. Het is een grof schandaal dat er mensen in een Nederlandse gevangenis omkomen bij een brand. En dat is het!