Eigen kruis & tuintje
De eerste lentestralen schijnen in mijn kamer. De koffie loopt door. Op mijn bord liggen de laatste kruimels van een beschuitje. Ernaast een lege eierschaal. Als een tevreden kat zit ik in mijn stoel te spinnen. Mooi leven hebben die katten. Beetje hangen, beetje eten. Lijkt verdacht veel op mijn ideale vakantie.
Mijn toilet speelt sinds gisteravond ‘verstoppertje‘. En tegen alle spelregels in is deze versie visueler dan ooit. Sterker nog, de term visueel zou naar aanleiding van dit aanzicht anders gespeld moeten worden. Een eetje erbij ofzo. Niet teveel eetjes trouwens, want dan loopt de pot over.
Afijn, nu was er een tijd dat ik slechts één telefoontje hoefde te plegen naar mijn huisbaas en deze vervolgens vriendelijk doch dwingend verzocht het probleem op te komen lossen. Geregeld dus.
Tegenwoordig moet ik met mijn eigen armen de stront in. Diep in de shit zitten noemen ze dat ook wel.
Eigen schuld, dikke poepbult dus. In een vlaag van volledige verstandsverbijstering heb ik niet zo lang geleden mijn handtekening gezet onder een contract met de bank. Geen hypothetische eigenaar, maar een hypotheekeigenaar. Dat komt er in de praktijk op neer dat je ineens alles zelf moet doen. Nou, dat heb ik geweten. Ik heb inmiddels meer werk dan klusjesman Nico. En dat terwijl een jaar of vijf geleden dit nog precies andersom was. Ik zat aan vrouwen en hij kluste. Hij is trouwens altijd gewoon blijven klussen. Maar dan meer als een soort Robert Schumacher tijdens het intake-gesprek; wél voelen, niet snijden.
Nu moet ik het toch een beetje opnemen voor die arme Nico. Het aanbod klusprogramma’s op televisie schept verwarring. En niet alleen de hoeveelheid programma‘s. Waar vroeger iedere omroep een eigen nieuwsbulletin wilde, streven de zenders tegenwoordig naar een eigen klusshow. Mensen verbouwen zich suf. En als ze zelf uitgebouwd zijn, gaan ze samen met Martijn Krabbé vrolijk bij de buren verder. We zijn weekenden lang als gepersonifieerde Bob de Bouwers aan het op en neer rijden tussen de Gamma’s en de Praxissen. En weer terug.
Zijn we bij de buren klaar, willen we nieuwe tieten, wittere tanden en een strakke buik. En dat allemaal onder dezelfde noemer: ‘Extreme Makeover’. Tja, dan vind ik het niet raar dat onze bebaarde timmervriend zich een keer vergist heeft in de soort klus.
Wellicht kunnen we hem nu charteren voor een nieuwe serie Eigen kruis & tuintje. Voor de échte doe-het-zelver!
De koffie is inmiddels klaar. Ik twijfel. Het zwarte goedje werkt doorgaans vrij laxerend.
En meer deelnemers kan deze editie van verstoppertje niet aan.
Kolderkollum (mijn echte username, phallus is van tijdelijke aard)