Congo is niet 'hip'

Walter (Seborik)
Column door Magdi

Tja, wat moet je in deze tijd van Tsunamihypes en Darfur-tv-marathons nog zeggen over andere rampen in de wereld? Dat er drie miljoen doden zijn gevallen sinds 1998? Dat nog eens vele miljoenen mensen zijn gevlucht naar buurlanden waar veiligheid ook maar een relatief begrip is? Dat er geen geavanceerde precisiebommen worden gebruikt maar kapmessen en knuppels?

‘Normale’ burgeroorlogen lijken nog maar weinig in ons los te maken en drie miljoen slachtoffers is alleen nog maar een nikszeggende statistiek. In de Democratische Republiek Congo is de laatste jaren waarschijnlijk de meest hevige burgeroorlog bezig sinds de geschiedenis van Afrika. Maar ja, burgeroorlogen in Afrika verkopen geen kranten meer in het westen. ‘Lullige dodenaantallen’ uit Azië doen het daarentegen wel goed in onze media. De tragiek van rampen wordt duidelijk niet afgemeten aan het aantal doden dat er bij valt.

Daar waar volgens wetenschappers de mensheid ooit is begonnen met bestaan lijkt de laatste jaren het slechtste in diezelfde mensen naar boven te zijn gekomen. De Democratische Republiek Congo, voorheen Zaïre, gaat de laatste jaren gebukt onder extreem geweld van verschillende groeperingen met allemaal eigen motieven of belangen. Sinds in 1998 de zittende president Kabila probeerde Rwandese troepen het land uit te zetten is het een grote puinhoop. De Rwandese troepen die hem zelf aan de macht hebben geholpen zorgden nog voor enige orde en bescherming tegen rebellenbolwerken in het noord-oosten van het land. Met name de oostelijke buurlanden Uganda, Rwanda (hé die kennen we wel van tv) en Burundi nemen nu deel aan het conflict waar in totaal negen Afrikaanse naties bij betrokken zijn.

Het noord-oosten van Congo is het rijkste gebied van het land qua grondstoffen en landbouw. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat daar de meeste belangen liggen van buurlanden en binnenlandse rebellengroeperingen. De meeste van de drie miljoen (!) oorlogsdoden zijn dan ook in dit deel van het land te betreuren We weten al langer dat goud, diamant, koper, kobalt en andere grondstoffen ongelofelijke aantrekkingskracht hebben op mensen. Tel daarbij op dat Congo bestaat uit ongeveer 200 verschillede etnische groepen waarvan geen enkele echt dominant is en de chaos is compleet.

Het aantal doden van een ramp gedeeld door de (psychologische) afstand tussen Nederland en de rampplaats geeft de impact die de ramp op ons volk heeft. Helaas klopt deze theorie maar al te goed en krijgt de alles-verwoestende burgeroorlog in Congo maar weinig aandacht van de rest van de wereld. Zuidelijk Azië ligt wegens het toerisme psychologisch namelijk een stuk dichter bij dan centraal Afrika.

Ik wil niks afdoen aan de verschrikkelijke taferelen die zich in Azië voordeden vorige maand. Als ik echter de belachelijke keus zou moeten maken tussen een snel einde door moeder natuur of een leven lang in angst, vluchten, je ouders onthoofd zien worden om daarna zelf door je eigen soortgenoten te worden omgebracht om een beetje grondstoffen of een andere denkwijze dan zou ik het wel weten. Ik durf glashard te beweren dat deze oorlog veel meer leed veroorzaakt dan tien tsunami’s zouden kunnen doen. Het enige verschil maakt zoals gewoonlijk weer onze media die alleen maar lijkt in te spelen op de moderne hypecultuur.