Hoe de klant Koning werd en de bioscoopadel verpauperde
(doet stem bioscoopmedewerkster na)
‘Wilt u een Volwassen Kleine, een Monster-Medium, of een Niet-Te-Tillen Grote? Wilt u er iets bij drinken, meneer? De kleine literbeker Cola, of die waar u een steekwagen bij cadeau krijgt?’ Nou, ik wil helemaal niks! Maar ik heb vijf koters bij me en die mogen alles en die willen alles. Een Kindermenuutje vinden ze helaas allang niet meer vet heftig en voor ik het weet heb ik weer 50 euro weg staan pinnen!”
Ja, die hoeveelheden…
En ja, die prijzen…
“Ik ben een ongehuwde bijstandsmoeder met twee kinderen en schulden bij schoonheidsbedrijf C. Breukhoven. Het is dan toch geen doen meer; een keertje naar de film?”
…Een keertje?! Koningin-moeder Klant, u moet regelmatig! En BOM nog een paar kinderen! Anders gaat het bioscoopbedrijf failliet!
Koning en Koningin Klant denken wel eens dat filmproducenten en bioscoopexploitanten zakkenvullers zijn. Het probleem is dat de opbrengst van de plaatsbewijzen voor de bioscoopexploitanten geen pure winst vertegenwoordigt. De vertoonde films moeten zij huren. Dat betekent dat zij wekelijks een percentage van de kaartverkoop aan de filmverhuurders moeten afdragen. Bij knallers als James Bond en soortgelijke megaproducties kan dat oplopen tot 75% van de recette gedurende de eerste weken. Waarom zo hoog? Nou, behalve dat allerlei tussenpersonen, zoals het werkvolk op de verhuurkantoren, ook moeten eten. En de filmcrew. En de cast! Acteurs komen voor sociaalzakerige bedragjes van 10 miljoen dollar voor zes weken shooten toch echt hun close-ups niet meer uit. Computeranimators! Geen enkele Hollywoodse photoshopper zit nog in het ziekenfonds!
‘Cleopatra’ kostte in 1963 het toen ongehoorde bedrag van $40 miljoen; dat is tegenwoordig nčt toereikend voor advertising, body-doubles en coke catering. En aangezien 'slechts' een paar procenten winst tegenwoordig gelijk staan aan 200% verlies (diverse met goud behanddrukte ex-directiecommissarissen kunnen dit nader uitleggen) moet het Mega. Vandaag de dag kost Mega wat.
Het is dus niet zo verwonderlijk dat werknemers van bioscopen proberen grote Cola’s en superpuntzakken Pick-‘n-Mix snoepjes en graansilo's popcorn door koning Klants strot te supersizen. Een deel van de verkoop van versnaperingen moet immers hun vierwekelijkse salarissen garanderen. En de kosten van het schoonmaakbedrijf. Oeh, die zijn duur tegenwoordig. Terwijl die mensen alleen maar van 5:00 tot 10:00 werken! En ze eigenlijk nodig zijn van 12:00 tot 03:00, omdat koning en koningin SchijtAanAlles - laten we er maar even geen hermelijnen doekjes om winden – er tijdens hun twee uur durende theaterbezoek een uitermate ordi pleuriszooi van wensen te maken.
“-Nou niet gaan zeiken omdat mijn koters toevallig een paar zaalstoelen en een projectiedoek een beetje kapot gemaakt hebben. De toiletten overgelopen omdat ze hele wc-rollen in de potten propten? Hoor ‘s; thuis vreten ze ook wel eens wat uit. Ik ben verzekerd, jullie toch ook? En anders dekt die schandalig hoge toegangsprijs zulke onkostjes toch zeker wel?”
…De nederige verontschuldigingen van de directie, Majesteit.
Eh, vond de Koninklijke Klantenfamilie de film nou leuk?
“Nee!
En nog wat! Ik breek mijn nek over de zooi in de zaal. Ik vries half dood of ik zweet me rot of ik waai uit mijn toupet. Ik erger me het schompes aan het mobieltjesgepringel en het ge-HALLOO JA NEE WAT NEE JA IK ZIT IN DE BIOS JA dwars door de film zodat ik m’n eigen telefoon niet meer kan verstaan. Je baalt van de toiletten als je te laat ontdekt dat andermans koters de handdoekenautomaten van de muur getrokken hebben. En tenslotte komt er een lul van een manager nét voordat Nelly Freida EINDELIJK uit de kleren gaat zeggen dat de voorstelling afgelast wordt omdat er bij die suikerfeestelijke matpartij achter in de zaal een dooie is gevallen. Of ze zieken je met de smoes dat er een bommelding is.
Mij zien ze hier echt niet meer. Wel eens van een thuisbioscoop gehoord? Je gaat het nog wel merken.”
De bioscoopsector merkt het nu al. Zoals de muziekindustrie ook merkt hoe hun producten en multimega rendementen in een bodemloze put dreigen te verdwijnen.
“…Hoezo; tassen even openmaken? Blijf van mijn eigendommen af! Ik mag best een kopietje van Sprite-Man II trekken, ik heb zojuist aan de kassa 5 x Mucho ¤uro gedokt dus jullie hebben je zakken wel weer gevuld! Mijn camcorder terug kleerkast, of ik zal-“
…Maar majesteit; als u de FOKcolumns van de laatste tijd had gelezen, zou u begrijpen dat wij reden hebben om ons zorgen te maken over de ongebreidelde piraterij-
“Illegaal kopiëren van nieuwe bioscoopfilms? So what? Als mensen door gratis downloaden geld voor cd’s en bioscoopkaartjes uit kunnen sparen, houden ze weer meer over om hun uitgaans- en vakantieverslavingen mee te bekostigen. Zo is het toch?”
Die illegale kopieën hebben de kwaliteit van 8mm home movies, dus geen. Maar dat mag de pret niet drukken. Er hangt het voor Nederlanders zo activerende woord GRATIS aan. En daarbij; het gaat toch ook om de sport?
Ach.
De download- annex kopieersport maakt een industrietak kapot.
Omdat de industrietak kapot dreigt te gaan, stijgt de werkloosheid in die sector. Dat maakt een nieuw deukje in de Nepgouden Eeuw en daarvan flatuleert de inflatie. Daardoor stijgen de prijzen. En daarmee het gekanker van koning Klant.
Maar is het wel allemaal zo film noir? Het overgrote deel van de bevolking woont te hokkerig en te stapelbedderig om het tig-kanaals Surround op bioscoopvolume te kunnen zetten. Ook zal men de LCD breedbeeld wandschermen nog jarenlang te duur vinden en in vergelijking met twintig bij vijf meter hoge bioscoopdoeken nog steeds te klein. Dus dat massaal bekijken van gratis gedownloade topfilms met bioscooppubliekskoppen in beeld en colageburp en tongzoengesmak op het geluidsspoor, ach, wil de consumentenmassa dat echt?
De van Americania doordrenkte amusementssector staart zich helaas blind op het McDonalds Pretpark schoonheidsideaal en ze loopt beslist met gesloten ogen een paar jaar achter op het gebied van hi-tech serviceverlening en klantvriendelijke prijzen. 'Inspelen op de vraag van de consument' is gelul. Die vraag is er eerst bij de consument ingeramd.
Maar het blijft een feit: in het fantasierijke donker is het nog steeds de bioscoop die op zijn best is. En als ook de wat fantasielozere koning Klant dat gaat beseffen hoeft de Bioscoop niet op de lijst van met uitsterven bedreigde soorten.
“…portier van Kabelspiere?”
“Manager?”
“Berg de verboden camrecorder van deze koning Klant even weg op een veilige plaats, wil je?”
“In koning Klants reet bedoelt u, manager?”
“Foei Kabelspiere, te allen tijde klantvriendelijk blijven! Ga je gang.”
©2004DoubleU