Dit is een pleidooi voor de mooie column
“Zonder de liefde, warme liefde, waait de wind, de westenwind. Ai, Mariken, Mariken. De Brugge et Gand”. Met aangezette zwoele oewhheh zingt Jacques Brel. O zo mooi, niet om WAT hij zingt, maar HOE hij zingt. Het timbre, de aliteratie, de kadans, het spel van de klanken. “Waait de wind, de westenwind. Ai Mariken, de Brugge et Gand.”
Dit is een pleidooi voor de mooie column.
Ik mis de schoonheid in columns. Het verrassende, het sprankelende, het zoete in plaats van het bittere. Het spel, het ritme. De klanken en de kleuren, de warmte. Waar zijn de Woorden? Waar is de Kunst? Waar is het Meesterschap? Waar is de aandacht voor de Vorm?
Een column is geen opstel. Je hoéft niet pisnijdig te zijn om een goede column te schrijven. Je hoeft zelfs niets te zeggen te hebben, want de grootste schoonheid wentelt in stilte. Vrij van ruis treedt ze op de voorgrond. Ik pleit voor een column die nergens over gaat, die geen mening heeft, maar desondanks (of dankzij) het volstrekte tegendeel van kleurloos is. Waarmee ik dit schrijfsel onmiddellijk categoriseer als misbaksel. Ik prefereer vuilnisbakje, want de bedoeling is goed, en waait niet de wind, de westenwind? Wuiven niet de bomen om me aan te moedigen? Schuimt niet het water van opwinding?
Ai Mariken, is het mij gegeven? Ik doop u, de stijlrijke column boordevol schoonheid doch zonder inhoud: Mariken. Mariken van Brugge tot Gent. Ik schenk u een kroontje, een dito pen, inkt en papier.
Ik daag u uit. Vaarwel kommer-en-kwel-boze-boze-wereld-opstellen, vaarwel reclameuitingen al dan niet van of over bekende personen en wannabees, pretentievolle dram-atische drukteverwekkende probleemdocumenten, vaarwel platter-dan-het-Vlaanderenland brabbels die niet anders doen dan de inhoud van de Dikke van Dale op een logische wijze ordenen onder de mantel van een verhaaltje. Geef mij een wonderschone column zonder inhoud. Zonder ratio, zonder argumenten, zonder daarentegens en voorbehouden, zonder bedoelingen anders dan de schoonheid van de column zelf, maar stijlvol en – rijk vormgegeven, passieoverlopend in het licht rechtstreeks uit de tentakels van uw ziel.
Geef mij Mariken van Brugge tot Gent. En laat mij in Brussel wonen.