Column: FOK!s Krant van Morgen
Open brief van prins Willem-Alexander
Ik acht het mijn recht
Een week geleden, in haar nieuwjaarstoespraak, heeft mijn moeder aangekondigd op 30 april van dit jaar afstand te willen doen van de troon. Normaal gesproken zou ik op die dag dan tot Koning der Nederlanden worden gekroond. Ik acht het mijn recht daar van af te zien.
Toen kroonprinses Amalia op 7 december 2003 werd geboren, is mijn leven ingrijpend veranderd. Niet alleen werd ik op dat moment vader en ervoer ik een intens gelukkig moment met mijn kersverse gezin, ik werd ook eens te meer geconfronteerd met de nadelen van het lidmaatschap van het Koninklijk Huis. Waar iedere andere vader uitgebreid de gelegenheid heeft de momenten na een geboorte met zijn gezin en hooguit wat familieleden door te brengen, en het kind de gelegenheid heeft uit te rusten van gedane arbeid, werden Amalia en ik bij de pers verwacht ter beantwoording van futiele vragen en het poseren voor televisie- en fotocamera's. Toen ik met mijn dochter in mijn armen terugliep naar Maxima, voelde ik een grote en duidelijke weerzin binnenin mij tegen alles wat met koninklijk zijn te maken heeft.
Want wat is het nu eigenlijk? Staatsrechtelijk is de positie van de Kroon onder aanvoering van allerlei politieke nitwits flink uitgehold, waardoor mijn familie - mede als gevolg van de schaamteloosheid die de technologische ontwikkeling met zich meebracht - als een verzameling soapacteurs wordt beschouwd die vooral in privé-omstandigheden op de gevoelige plaat lijkt te moeten worden vastgelegd.
Ik heb daar geen zin meer in. En ik ben niet de enige.
Mijn broers en ik zijn ervan overtuigd dat de publieke belangstelling voor onze familie en de bedenkelijke rol die de pers daarin speelt, een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de depressies die mijn vader het plezier in het leven ontnamen. Mijn overgrootmoeder, grootvader en moeder zijn evenzeer beledigd en gegriefd, doch bleken over een betere afweer te beschikken tegen de leugen en laster van de pers. Of Amalia over een goede afweer beschikt weet ik niet. Ik ben niet bereid dat af te wachten. Ik gun haar en de rest van mijn gezin een normaal leven.
Zelf heb ik de indruk gelukkiger te kunnen worden in een leven dat zich verre van cameralenzen afspeelt. Ik ben ervan overtuigd dat het geluk van Amalia en Maxima ermee gediend zou zijn. Het komt niet vaak voor, maar mijn broers en ik zijn het hierover eens. Neven en nichten eveneens, waardoor de troonsopvolging hier stopt en daarmee de monarchie in Nederland. Uw celebritynieuws kunt u in het vervolg volledig bij Aalsmeerse televisiefabrieken halen.
Graag sluit ik af in de overtuiging dat het Nederlandse volk het einde van de monarchie weliswaar wellicht zal betreuren, doch ook zal aanvaarden als een nieuwe periode in haar enerverende en boeiende geschiedenis. Natuurlijk wens ik de Nederlanders alle goeds voor de toekomst, maar om die goede toekomst te kunnen waarborgen is een laatste waarschuwing op zijn plaats.
Laat u niet wijsmaken dat er zoiets bestaat als een vrije en neutrale pers. De pers is altijd afhankelijk van kijkcijfers, oplages, adverteerders en andere financiële bronnen. Om die reden zal de pers u altijd wijs maken dat u behoefte hebt aan informatie om een behoefte te creeren die ze vervolgens vol overgave kunnen gaan bevredigen. De aasgiermethodieken die met name de roddelpers hanteert in het op basis van geruchten en onwaarheden openbaar maken van vermeende feiten zijn werkelijk angstaanjagend. Hoe meer controverse, hoe meer aandacht voor de media. Het doel lijkt alle middelen te heiligen. Men gaat letterlijk over lijken. Vertrouw de pers en de media niet klakkeloos. Hun zucht naar sensatie is de ondergang van onze beschaving.
Het ga u goed
Prins van Oranje
Ik acht het mijn recht
Een week geleden, in haar nieuwjaarstoespraak, heeft mijn moeder aangekondigd op 30 april van dit jaar afstand te willen doen van de troon. Normaal gesproken zou ik op die dag dan tot Koning der Nederlanden worden gekroond. Ik acht het mijn recht daar van af te zien.
Toen kroonprinses Amalia op 7 december 2003 werd geboren, is mijn leven ingrijpend veranderd. Niet alleen werd ik op dat moment vader en ervoer ik een intens gelukkig moment met mijn kersverse gezin, ik werd ook eens te meer geconfronteerd met de nadelen van het lidmaatschap van het Koninklijk Huis. Waar iedere andere vader uitgebreid de gelegenheid heeft de momenten na een geboorte met zijn gezin en hooguit wat familieleden door te brengen, en het kind de gelegenheid heeft uit te rusten van gedane arbeid, werden Amalia en ik bij de pers verwacht ter beantwoording van futiele vragen en het poseren voor televisie- en fotocamera's. Toen ik met mijn dochter in mijn armen terugliep naar Maxima, voelde ik een grote en duidelijke weerzin binnenin mij tegen alles wat met koninklijk zijn te maken heeft.
Want wat is het nu eigenlijk? Staatsrechtelijk is de positie van de Kroon onder aanvoering van allerlei politieke nitwits flink uitgehold, waardoor mijn familie - mede als gevolg van de schaamteloosheid die de technologische ontwikkeling met zich meebracht - als een verzameling soapacteurs wordt beschouwd die vooral in privé-omstandigheden op de gevoelige plaat lijkt te moeten worden vastgelegd.
Ik heb daar geen zin meer in. En ik ben niet de enige.
Mijn broers en ik zijn ervan overtuigd dat de publieke belangstelling voor onze familie en de bedenkelijke rol die de pers daarin speelt, een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de depressies die mijn vader het plezier in het leven ontnamen. Mijn overgrootmoeder, grootvader en moeder zijn evenzeer beledigd en gegriefd, doch bleken over een betere afweer te beschikken tegen de leugen en laster van de pers. Of Amalia over een goede afweer beschikt weet ik niet. Ik ben niet bereid dat af te wachten. Ik gun haar en de rest van mijn gezin een normaal leven.
Zelf heb ik de indruk gelukkiger te kunnen worden in een leven dat zich verre van cameralenzen afspeelt. Ik ben ervan overtuigd dat het geluk van Amalia en Maxima ermee gediend zou zijn. Het komt niet vaak voor, maar mijn broers en ik zijn het hierover eens. Neven en nichten eveneens, waardoor de troonsopvolging hier stopt en daarmee de monarchie in Nederland. Uw celebritynieuws kunt u in het vervolg volledig bij Aalsmeerse televisiefabrieken halen.
Graag sluit ik af in de overtuiging dat het Nederlandse volk het einde van de monarchie weliswaar wellicht zal betreuren, doch ook zal aanvaarden als een nieuwe periode in haar enerverende en boeiende geschiedenis. Natuurlijk wens ik de Nederlanders alle goeds voor de toekomst, maar om die goede toekomst te kunnen waarborgen is een laatste waarschuwing op zijn plaats.
Laat u niet wijsmaken dat er zoiets bestaat als een vrije en neutrale pers. De pers is altijd afhankelijk van kijkcijfers, oplages, adverteerders en andere financiële bronnen. Om die reden zal de pers u altijd wijs maken dat u behoefte hebt aan informatie om een behoefte te creeren die ze vervolgens vol overgave kunnen gaan bevredigen. De aasgiermethodieken die met name de roddelpers hanteert in het op basis van geruchten en onwaarheden openbaar maken van vermeende feiten zijn werkelijk angstaanjagend. Hoe meer controverse, hoe meer aandacht voor de media. Het doel lijkt alle middelen te heiligen. Men gaat letterlijk over lijken. Vertrouw de pers en de media niet klakkeloos. Hun zucht naar sensatie is de ondergang van onze beschaving.
Het ga u goed
Prins van Oranje