Column: FOK!s Krant van Morgen
Nederland grijpt naast de prijzen
Nobelprijs nieuwe stijl
Gisteren zijn in Stockholm en Oslo de Nobelprijzen 2004 op onorthodoxe wijze uitgereikt. In een rechtstreekse televisieshow werd tegen middernacht bekend dat niet de gedoodverfde winnaars Bush en Blair, maar Osama Bin Laden de vredesprijs in ontvangst mocht nemen. Hoewel de kijkdichtheid alle records verpulverde, twijfelt de organisatie nog over een herhaling van deze opzet in 2005.
Het begon allemaal in januari van dit jaar, toen het Noorse parlementslid J. Simonsen de Amerikaanse president Bush en de Britse premier Blair nomineerde voor de Nobelprijs voor de vrede. Oorspronkelijk werd Simonsen weggehoond om dit initiatief, maar nadat zijn stompzinnigheid in de media afdoende was vastgesteld en bewezen, kwam toch een waardevolle internationale discussie op gang over de aard van de Nobelprijzen, die de verdere ontwikkelingen in een stroomversnelling bracht.
Opmerkelijk
Spoedig streden Noorse en Zweedse commissies een bitter gevecht via de media met de meest opmerkelijke nominaties. Zo konden voor de Nobelprijs voor Scheikunde de namen worden opgetekend van Jamie Oliver (voor zijn baanbrekende werk op het gebied van moderne cocktails en groentesauzen), het commerciële bedrijf Tel Sell (dat op het eerste gezicht eenvoudige substanties als yoghurt en meelpap een zekere geneeskrachtige werking kan bezorgen) en de gehele bevolking van India, voor de jarenlange ontwikkeling van de smaak van curry.
Zwarte lycra
De meest aansprekende Nobelprijs, die voor de vrede, werd uiteindelijk een nek-aan-nek race tussen de gedoodverfde winnaars Bush en Blair en outsider Osama Bin Laden. Het organisatiecomité had ervoor gekozen om via een internationale televisieshow het publiek een keuze te laten maken door middel van de inmiddels breed toegepaste televote. Tot aan de badpakronde leek het duo Bush/Blair een veilige voorsprong te hebben opgebouwd, maar Bin Laden wist met zijn hansop van zwarte lycra het massale tv-publiek te overtuigen. Als klap op de vuurpijl gebruikte hij in het afsluitende interview de argumenten die Bush en Blair kennelijk over het hoofd zagen: 'Werkelijk waardevolle ideeën over vrede ontstaan in oorlogssituaties. Hoe meer kommer en ellende je veroorzaakt, hoe meer je de vrede een dienst bewijst.'
Na dat citaat wachtten Bush en Blair niet eens de uitslag van de televote af om Bin Laden alvast te feliciteren.
Net niet
Ook in Nederland werd de Scandinavische ceremonie met ingehouden adem gevolgd. De onnavolgbare nominatiepolitiek had ons land eindelijk een nominatie opgeleverd voor de Nobelprijs voor literatuur. Helaas trok ons land in de televote net aan het kortste eind. Jos Verstappen moest Lothar Matthäus met slechts 1% van de stemmen de overwinning gunnen.
Niet zeker
Gevraagd of het organisatiecomité de nu ingeslagen weg rond de uitreiking van de Nobelprijzen volgend jaar een vervolg zal geven, antwoordde Björn Knćckebröd dat de opzet van Simonsen destijds al was geweest om de Nobelprijzen door middel van 'Shock and Awe' dichter bij de mensen te brengen, maar dat hij zich afvroeg of Simonsen de Nobelprijzen nu een dienst had bewezen of niet.
Nobelprijs nieuwe stijl
Gisteren zijn in Stockholm en Oslo de Nobelprijzen 2004 op onorthodoxe wijze uitgereikt. In een rechtstreekse televisieshow werd tegen middernacht bekend dat niet de gedoodverfde winnaars Bush en Blair, maar Osama Bin Laden de vredesprijs in ontvangst mocht nemen. Hoewel de kijkdichtheid alle records verpulverde, twijfelt de organisatie nog over een herhaling van deze opzet in 2005.
Het begon allemaal in januari van dit jaar, toen het Noorse parlementslid J. Simonsen de Amerikaanse president Bush en de Britse premier Blair nomineerde voor de Nobelprijs voor de vrede. Oorspronkelijk werd Simonsen weggehoond om dit initiatief, maar nadat zijn stompzinnigheid in de media afdoende was vastgesteld en bewezen, kwam toch een waardevolle internationale discussie op gang over de aard van de Nobelprijzen, die de verdere ontwikkelingen in een stroomversnelling bracht.
Opmerkelijk
Spoedig streden Noorse en Zweedse commissies een bitter gevecht via de media met de meest opmerkelijke nominaties. Zo konden voor de Nobelprijs voor Scheikunde de namen worden opgetekend van Jamie Oliver (voor zijn baanbrekende werk op het gebied van moderne cocktails en groentesauzen), het commerciële bedrijf Tel Sell (dat op het eerste gezicht eenvoudige substanties als yoghurt en meelpap een zekere geneeskrachtige werking kan bezorgen) en de gehele bevolking van India, voor de jarenlange ontwikkeling van de smaak van curry.
Zwarte lycra
De meest aansprekende Nobelprijs, die voor de vrede, werd uiteindelijk een nek-aan-nek race tussen de gedoodverfde winnaars Bush en Blair en outsider Osama Bin Laden. Het organisatiecomité had ervoor gekozen om via een internationale televisieshow het publiek een keuze te laten maken door middel van de inmiddels breed toegepaste televote. Tot aan de badpakronde leek het duo Bush/Blair een veilige voorsprong te hebben opgebouwd, maar Bin Laden wist met zijn hansop van zwarte lycra het massale tv-publiek te overtuigen. Als klap op de vuurpijl gebruikte hij in het afsluitende interview de argumenten die Bush en Blair kennelijk over het hoofd zagen: 'Werkelijk waardevolle ideeën over vrede ontstaan in oorlogssituaties. Hoe meer kommer en ellende je veroorzaakt, hoe meer je de vrede een dienst bewijst.'
Na dat citaat wachtten Bush en Blair niet eens de uitslag van de televote af om Bin Laden alvast te feliciteren.
Net niet
Ook in Nederland werd de Scandinavische ceremonie met ingehouden adem gevolgd. De onnavolgbare nominatiepolitiek had ons land eindelijk een nominatie opgeleverd voor de Nobelprijs voor literatuur. Helaas trok ons land in de televote net aan het kortste eind. Jos Verstappen moest Lothar Matthäus met slechts 1% van de stemmen de overwinning gunnen.
Niet zeker
Gevraagd of het organisatiecomité de nu ingeslagen weg rond de uitreiking van de Nobelprijzen volgend jaar een vervolg zal geven, antwoordde Björn Knćckebröd dat de opzet van Simonsen destijds al was geweest om de Nobelprijzen door middel van 'Shock and Awe' dichter bij de mensen te brengen, maar dat hij zich afvroeg of Simonsen de Nobelprijzen nu een dienst had bewezen of niet.