Columnrence 2003
Slok champagne erbij. Naar buiten. Feest. Geluk. Nieuwe plannen, nieuwe ambities. Oude vuilnis kan aan de straat. Wat is er straks nog van 2003 over als door het geknal van vuurwerk alle gedachten worden overstemd? Ik pak in. Hark vlug nog wat flarden 2003 bij elkaar om te zorgen dat er na twaalf uur nog iets van over blijft. Want stel je nou eens voor dat ik op 1 januari niet meer weet wat er gebeurd is in 2003, waar heb ik me dan in godsnaam druk om gemaakt?
Is het erg als ik de politiek van 2003 vergeet? Begin januari landde mijn vinger ergens op een stemknop en sinds die dag was ik opeens geen zwevende kiezer meer. Ik heb er nog vaak aan teruggedacht, het zweven. Het had wel wat. Oeverloze discussies, uitputtende televisiedebatten en wij maar wikken en wegen.
Wat als ik nou het allemaal vergeet? Was het dan allemaal voor niks? Is het erg als ik vergeet dat 2003 zo paradoxaal was als de mensheid zelf? Sinds Colin Powell op de vergadering van de VN zei 'Genoeg is genoeg' ging er geen dag voorbij zonder discussie over die onvermijdelijke oorlog. Hoe vaak ik me heb afgevraagd ben ik voor, ben ik tegen, het is niet op één hand te tellen. Maar toen het eenmaal zover was, zaten we met een bak chips voor de TV klaar om de beste live soap van het jaar te bekijken.
Wat als ik na nieuwjaar niet meer weet van de mondkapjes. Ja, wat dan? Even was er geen ontkomen meer aan. Een merkwaardig, spookachtig, angstaanjagend virus genaamd SARS. Volgens zieners zal SARS in 2004 volledig toeslaan in de westerse wereld. Gelukkig blijven helderzienden met merkwaardige namen als Mr.AMADOU, Mr.NABY en Mr.DANSOKO briefjes in mijn bus stoppen waarin ze beloven dat ze een oplossing hebben voor alle problemen, zelfs in de meest hopeloze gevallen. Geloof me, SARS is zo'n geval.
SARS doet het in ieder geval als afkorting niet slecht. Bekt lekker, zelfs in Azië. In ieder geval een stuk beter dan PPMT, natuurlijk een afkorting van niets. Zullen we daar eigenlijk nog veel van horen in 2004? Het is al een tijdje stil op dat vlak. Misschien is het wel beter zo.
Hoezeer je ook wil vergeten van recessie, hoezeer je ook je broekriem weer wil loshalen, iets in me zegt me dat we daar in 2004 nog veel van gaan horen. De recessie gaat door. Moe word je er ondertussen wel van. Gelukkig houdt niets ons tegen. Fuck de recessie, we komen er aan. Ook in 2004. Maar zo'n supermarktoorlog maak je toch maar een keer in je leven mee. Bijzijn is meemaken, niet vergeten dus.
Op de valreep van 2003 kreeg ik ook nog een bekeuring. Laat ik dat maar vlug vergeten. Alleen het kopen van die lampjes voor op mijn fiets, ja, dat moet ik dus niet vergeten.
2003 zit er bijna op. Het was me wat. 2004, het zal me wat worden. Hopelijk een bijzonder jaar. Ik wens je dan ook een geweldig 2004 toe. Geniet ervan. Tot dan, als ik het niet vergeet.
Unkle