Column: Integratie?
Alles integreert maar met elkaar. We nemen steeds meer feestjes en andere bagger over van die Amerikanen. Valentijnsdag is ook zoiets. Vroeger kenden we dat helemaal niet. Maar de bloemen- en kaartenbranche hebben het goed bekeken en een PR-offensief opgezet om ons ook aan de anonieme liefdesbetuigingen te krijgen.
En van de Japanners hebben we karaoke overgenomen. Onze cultuur is steeds meer verweven met andere culturen om ons heen. Dat maakt de inburgeringscursus in de huidige integratiediscussie best interessant. Allochtonen moeten een cursus volgen om zich onze cultuur een beetje eigen te maken. Maar onze cultuur is allang niet meer van Dik Trom, warme melk met vellen als onderbroeken en stamppot boerenkool. Nee, wij zijn inmiddels van de Najib en Julia, BreEzAh en couscous. Bovendien, als de Amerikanen onze cultuur mogen verrijken, dan mogen de moslims dat toch zeker ook? Niettemin is het momenteel zoals je misschien weet Ramadan, maar er is bij mijn weten geen Nederlander die zijn broodje kaas overdag laat staan. Laat staan naar de moskee gaat om te bidden.
Integreren is geen kwestie van moeten. We mogen integreren. Want integratie leidt echt niet altijd tot fraaie resultaten. Je gaat toch ook niet schapen met geiten integreren? Daar komt alleen maar heibel van. De Griekse mythologie biedt op dat terrein ook mooie voorbeelden. Zo zou op Kreta de Minotaurus hebben geleefd, een wezen dat half mens, half stier was en iedereen opvrat. En Heracles bevocht als één van zijn twaalf werken het monster Chimaera, half leeuw, half slang. Stuk voor stuk bloeddorstige mispunten, die slechts dood en verderf zaaiden. Wellicht was het de poëtische manier van Homerus c.s. om ons alvast te waarschuwen voor de risico's van integratie.
Tolereren is iets anders dan integreren. Tolereren is elkaar de ruimte gunnen. Als je met heel veel mensen in een te kleine ruimte bent, kun je in filosofisch opzicht twee kanten op. Ieder kan voor zijn eigen plek vechten, dan zal er nooit genoeg ruimte zijn. Of ieder gunt elkaar zijn plek, en dan is er ruimte zat. Tolereren moet, tolereren doet je goed. Integreren is leuk, maar het hoeft niet.
Als ik er goed over nadenk, heeft het er alle schijn van dat alleen de integratie tussen de sexen af en toe tot iets moois leidt. Natuurlijk gaat ook dat niet altijd van een leien dakje, maar het is bewezen dat die gemeenschap in de regel iets tastbaars tot gevolg heeft. En dat is niet omdat het moest, maar omdat beide partijen er zin in hadden, zeg maar.
Stel je voor dat je de geheel verschillende werelden van Forum en Frontpage wat dichter bij elkaar zou willen brengen.
Hoe doe je dat in godsnaam? Dat is pas eng!
Maar ja, het is dan ook Halloween.