Column: De kleine kiezels van geluk

ChrisJX
Inmiddels is het oktober en het is duidelijk te merken dat het nu echt herfst is: het regent, de blaadjes vallen van de bomen, het wordt steeds kouder, mensen zijn in hun dikke jassen en onder hun paraplu's niet te herkennen. Je zou er haast depressief van worden.

Dat is dan ook vaak het geval. Uit onderzoek is gebleken dat veel mensen vooral in de herfst- en wintermaanden depressief worden. Experts wijten dit ten dele aan een gebrek aan zonlicht. Doordat je die heerlijke zomerse zonnestraaltjes niet meer op je huid voelt spelen, ga je je vanzelf rot voelen. Ik zelf denk ook dat die eventuele herfstdepressies aan een gebrek aan zonlicht liggen. Maar dan aan figuurlijk zonlicht. Hoe het precies zit, weet ik niet, maar het lijkt wel of die capuchons en mutsen ook als oogkleppen werken: in de zomer hebben we volop oog voor de dingen om ons heen, maar in de herfst is ons gezichtsveld over het algemeen beperkt tot de stoep onder ons. Anders wordt ons haar immers nat of trappen we in de natte hondenpoep.

En juist door dat omlaag lopen missen we de wereld om ons heen! Ook in de herfst bestaat de wereld niet alleen uit regen, natte bladeren en hondenpoep. Ik zou haast zeggen: juist in de herfst zijn er zoveel mooie dingen. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de eerste de beste boom: ziet die er niet prachtig uit, met zijn bruine bladeren, waar hier en daar misschien nog wel een groen, geel of rood blad tussen hangt? En die spin in de achtertuin, is dat web niet prachtig geweven? Die kleine, fijne draadjes, waar na een regenbui kleine, fijne druppeltjes aan blijven hangen. Of die koude lucht die je waarschuwt dat de winter er echt aan gaat komen.

Maar niet alleen in de herfst sluiten we ons af voor al die mooie kleine dingen die net dat beetje extra aan ons leven geven. Dat doen we bijna altijd. Pas als je een goede baan, een sjieke auto, twee koters op de achterbank en een Tommy Hilfigertrui hebt, heb je het gemaakt. Pas dan schijn je echt gelukkig te kunnen zijn. En zolang je dat niet hebt... tja... dan zul je maar het beste van je leven moeten maken. Onzin. Dat kleine beetje geluk wat je leven tot iets moois maakt zit echt niet in status of geld. Dat kleine beetje geluk ligt in het genieten van alledaagse dingen.

René Froger zong al "Ja, alles, alles kan een mens gelukkig maken. De zon die doorbreekt, een vers kopje thee(eeee)." Hoewel velen dit af zullen doen als een onbenullig stukje tekst, is er niets meer waar dan juist dit nietige stukje tekst. Van die kleine, eventueel onverwachte, aangename dingen maken je leven namelijk compleet: de eerste sneeuwvlokjes die naar beneden dwarrelen, dat kopje soep wat je vriend voor je maakt als je verkouden bent, iemand die je vriendelijk toelacht in de tram, een eekhoorntje dat zomaar voor je voeten uit rent. Er zijn mogelijkheden te over.

Niet voor niets eindigt één van de populairste poëziealbumversjes met de regels: "Geniet van kleine dingen, en je zult vast gelukkig zijn". Niet voor niets luidt één van de bekendste spreekwoorden "wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd". De wereld hangt niet aan elkaar van grote dingen als banen, huizen, geld, auto's en ik weet niet wat nog meer. Juist die kleine steentjes, die kiezels die tussen de rotsen van status en aanverwante zaken vallen, zorgen voor de opvulling. Juist die kleine dingetjes die je misschien wat moeilijker ziet, maken het allemaal de moeite waard. Staar je niet blind op datgene wat je makkelijk ziet, maar geniet van de kleine dingen. En je zult vast gelukkig zijn.