Column: Kater

Jan-Willem (Eb)
Met dit warme weer zijn de avonden nog het best te verdragen. Hoewel de benauwdheid de laatste dagen toeneemt, kun je 's avonds in het algemeen prettig buiten zitten en met maten drinken. Dat heb ik dan ook gedaan, gisteravond, maar niet met mate. Om één uur rolde ik mijn bed in, draaierig. Om zes uur vanochtend werd ik wakker. Zes uur! Wat is dat voor achterlijke tijd? Een lap leer in mijn mond en een spijker in mijn kop. Ik heb een verschrikkelijke kater, hoewel ik me niet kan herinneren zoveel te hebben gedronken.

Het zal wel door de hitte komen. Ik heb in ieder geval een enorme nadorst en drink direct een halve liter water uit de ijskast. Treffend hoe je na een warme nacht zo'n koude klets in je lijf kan voelen zakken, tot in je maag. De leren lap is bestreden, nu de hoofdpijn nog. Ze zeggen dat de hoofdpijn van een kater vooral komt door vochtgebrek. Alcohol onttrekt vocht aan je lichaam. Een van de plekken waar vocht een belangrijke rol speelt, is het hersenvlies dat als stootkussen fungeert tussen schedel en hersenmassa. Als er geen of weinig vocht in dat vlies zit, botsen je hersens tegen je schedel; kassa!
Nu is dat allemaal leuk en aardig, maar ik zit er maar mee. Het vocht is onderweg met z'n vijfhonderd cc'en, en ik stuur er nog twee aspirines achterna om de boel een beetje op te jutten. Het zal wel niet veel worden, vandaag. Daar moeten we de planning dan maar op aanpassen. Want een kater is niet alleen een kwestie van dorst en hoofdpijn, er gebeurt veel meer. Al vrij snel ga ik mezelf verwijten dat ik het weer zo ver heb laten komen. Dat ik niet de beheersing heb om aan te voelen wanneer ik genoeg gedronken heb en er dan ook mee te stoppen. En wat is er eigenlijk gebeurd allemaal? Wie heb ik allemaal gesproken en wat heb ik gezegd? De 'night before' draait zich als een soort thriller af, terwijl ik wezenloos staar in een kopje thee dat ik heel erg goed aan het roeren ben. Bang dat de herinnering aan een genant moment plotseling zal opduiken als een mes achter een douchegordijn. Ik kan namelijk best vervelend zijn als ik dronken ben, de verkeerde dingen zeggen, dat werk. Was die vriendin van mijn collega nou boos toen ik dat zei van die sandalen? Er was toch niks mis met die opmerking? Ik neurie een deuntje. Dat doe ik altijd bij genante herinneringen, dan neurie ik ze weg. Als het echt heel erg is ga ik zelfs zingen of fluiten. Eigenaardige gewoonte.

Ik kom er niet uit met die opmerking en laat het rusten om de volgende fase van mijn kater in te kunnen. Opruimen. Het hele huis. En niet alleen alle spullen op hun plek, nee, alle troep de deur uit, de vloeren en de ramen poetsen, alle soorten zeep en glansmiddel uit de kast trekken. Geen spat, geen snipper, geen vlek blijft achter. En als je dan bekaf neerploft in een glimmend huis met een blikje cola komen de voornemens. Nooit meer drinken, stoppen met roken. Weet je wat ik doe? Ik ga iedere dag 's ochtends vroeg opstaan en een half uur rennen voor het werk. Moet jij eens kijken hoe fris en scherp ik dan ben. Inmiddels trekt de hoofdpijn langzaam weg en bereid ik mij met een boodschappenlijstje voor op de Grande Finale van mijn kater: Veel en Vet Vreten. Eieren met spek, Lekkerbekjes, Kibbeling, Hot Dog, Soep, Frikandel Speciaal (met curry), Saté en Nasi of Bami. Als je mazzel hebt staat er nog een pannetje van twee dagen geleden in de ijskast. Tv aan, vroeg het bed in. Eigenlijk is een kater best lekker.