Column: Vakantiestress

Alain (Unkle)
Oké. Morgen op vakantie. Op naar Frankrijk. Zei ik Frankrijk? Misschien wordt het wel Italië. Italië, het is er goed eten. Ontzettend mooi schijnt. Rome? Florence? Misschien moeten we maar gewoon naar Frankrijk. Kunnen we gelijk doorrijden naar Barcelona. Ook niks mee. We zien wel.

Goed. Niets vergeten nu. Een reisverzekering bijvoorbeeld. Voor je het weet valt de Côtes-du-Rhône verkeerd en lig je met acute blinde darmontsteking en wat al niet meer in een smerig Frans ziekenhuis, waar ze amper Engels spreken en een dokter besluit je zonder navraag te opereren, waarna je wakker wordt met een geamputeerd linkerbeen. Het zal je maar gebeuren. Nee, dadelijk meteen nog even de reisverzekering bellen.

Maar nú moet ik echt gaan inpakken. Eerst lijstjes maken. Niet inpakken zonder lijstjes. Het liefst lijstjes met duidelijke afvinkmogelijkheid (wel met een andere kleur pen natuurlijk), zodat in één oogopslag duidelijk is wat er al in de tas zit en wat niet. Je schijnt een volledig geprepareerd 'niet-vergeten-mee-te-nemen-lijstje' van de website van de ANWB te kunnen donwloaden, maar daar ontbreekt me nu de tijd voor. Zou het te laat zijn om een reisverzekering af te sluiten? Vast niet.

Vooruit, inpakken. Niet zomaar een koffer volplempen met kleren, dat werkt niet. Je zult zien op dag één breekt de vrieskou uit en daar zit je dan met je vijf korte broeken en drie t-shirts. Nemen we stoeltjes mee? Nee, dat is niks voor noeste kampeerders. Die zitten op de grond. Misschien één stoeltje dan, voor als je een houten kont krijgt. Opschrijven op het lijstje 'kamperen'. Bovenaan neerzetten: tent. Zonder tent geen kamperen.

Een hamer voor de haringen, die moet ik niet vergeten. Ik heb er genoeg van om altijd een hamer te moeten lenen van montere campingburen, die vervolgens met je beginnen te praten alsof ze in vijf jaar geen levende ziel zijn tegengekomen. Even leuk het weer doorspreken. Of gezellig over auto's keuvelen. Auto's! Ik moet de olie nog controleren voor we gaan. Je zult maar doorrijden met te weinig olie. Heel de motor aan gort en daar sta je dan in Frankrijk. Of Italië.

Een koud biertje voor de eerste dag, dat is belangrijk. Opschrijven op het lijstje 'Food & Beverage': bier. Autorijders weten waarom. Na een dag rijden is er niets beter dan een koud biertje. Maar die hebben ze daar, waar dat dan ook moge zijn, vast ook. Waar was ik gebleven? Kleren. Hoeveel boxershorts? Drie is genoeg. Ik ga ze gewoon wassen. Maar dan moet ik het handwasmiddel niet vergeten, anders wordt het wel heel karig met drie boxershorts. Ik neem er wel gewoon tien mee, dan heb ik er zeker genoeg.

Eerst even een briefje schrijven voor op de binnenkant van de voordeur. 'Gasfornuis uit?' Of zoiets. Dan hoef ik niet na veertig kilometer snelweg om te draaien om te controleren of het gasfornuis uitstaat. Natuurlijk staat dat ding uit, al helemaal als je er speciaal voor terugrijdt. Wie laat het gasfornuis nu aanstaan als hij op vakantie gaat?

Mijn zonnebril. Ik heb een godsvermogen betaald voor dat geval, dus gebruikt gaat-ie worden. Waar leg ik die nu neer zodat ik 'm niet vergeet? Keukentafel? Bij de autosleutels, die vergeet ik niet. Ik moet nog scheermesjes kopen trouwens. Opschrijven op het lijstje 'nog kopen'. Hoewel vakantie natuurlijk de uitgelezen mogelijkheid biedt om eens te controleren hoe dat nou staat zo'n baard.

De planten! Nu even water geven. Of hebben ze al gehad? Ik zet ze maar even bij elkaar, zodat de buurvrouw er geen over het hoofd ziet. Zou ze het vergeten, de planten water te geven? Dadelijk voor de zekerheid nog even aanbellen. Oh, shit, en natuurlijk de huissleutels aan haar geven, anders valt er weinig water te geven. Ik ga eerst maar eens even de auto uitmesten. Een schone auto rijdt een stuk fijner. Dan plak ik nu meteen het briefje 'Gasfornuis uit?' op de voordeur. Nee, hè, waar heb ik dat briefje nu weer gelaten?