Gretta belt het thuisfront
'Dag schat. Gaat alles goed met je?'
'Het gaat wel hoor. Ik val alleen een beetje in het niet bij die verkiezingshype van jullie.'
'Maar het gaat verder wel goed daar?'
'Nouja, het is hier natuurlijk een enorme tragedie! Die onmenselijke onderdrukking, die collectief genegeerd wordt door de westerse samenleving...'
'Gretta...'
'...en dan die gruwelijke wanhoop die spreekt uit die grote verdrietige ogen van deze mensen...ik moet er telkens weer van huilen. Ik voel de tranen alweer opkomen...en dan die...'
'Gretta...'
'Ja lieverd?'
'Staat er soms een cameraman naast je?'
'Ja, maar we doen hem straks nog eventjes over. M'n stem sloeg niet over. Oja, wie is het geworden?'
'Wie is wat geworden?'
'De kandidaat premier van de PvdA.'
'Cohen.'
'Oh. Nouja...vind ik niet erg hoor. Ik heb genoeg joodse vrienden.'
'Dat weet ik Gretta, ik ben je eigen man. En het aantal is enigszins gedaald trouwens.'
'Ik wilde het gewoon nog even zeggen voor op de memorecorder.'
'O.k.'
'Ik denk dat de PvdA nog wel wat kiezers verliest trouwens.'
'O ja?'
'Ja. Een stuk of zes miljoen haha!'
'Dat vind ik niet leuk Gretta.'
'Sorry (hihi)'
'Wanneer kom je weer naar huis?'
'Binnenkort. De aandacht is toch compleet over. Ik zit nu al een paar dagen achtereen te huilen, in de hoop dat nog iemand mij op de camera wilt zetten...en wat denk je? Gaan ze de slachtoffers filmen!! Daar gaan je haren toch van overeind staan!?'
'De mijne doen niet anders.'
'Ach...Ik snak gewoon naar publiciteit Wim.'
'Dan zou ik als ik jou was morgen al naar huis komen schat.'
'Oh, waarom zo snel?'
'Nou, de Panorama belde gisteren...'