De vrouw en de winkel

Martje (on_air)
Winkelen, winkels, uitverkoop, kleding, schoenen, hebbedingetjes, dat klinkt als...feest voor de vrouw! Althans, dat is de standaard eerste indruk, stereotype gedachte die bij de meeste mensen meteen op het netvlies verschijnt. Ik heb zelfs dat beeld voor ogen als ik aan die dingen denk. Nou ben ik ook vrouw, maar ik voel me niet thuis in het standaard rijtje. Oké, ik geef toe, met zoveel mogelijk goed gevulde winkeltasjes rondlopen en nog meer kopen is toch wel één van mijn dagdromen, maar ik kan niet zeggen dat ik dat ook vaak in de praktijk breng. Goed nieuws voor mijn vriend!

Afgelopen maand(en!) was het uitverkoop. Al lopend door het winkelcentrum krijg ik een soort jeuk in mijn handpalmen en de vreemde neiging om overal naar binnen te lopen. Zodra ik bij de ingang van een winkel ben, is dat gevoel eigenlijk alweer over. Zoveel mensen, chaos, geen overzicht, niets voor mij. En op een rustiger tijdstip gaan heeft ook geen zin, want als je dan bij de uitverkooprekjes staat, blijkt het allemaal niets te zijn. Nooit de goede maat, stuk, vies, ronduit troep. Het zijn inderdaad de laatste restjes van de winkel, uit het magazijn gevist en aan een rek gedumpt. Moet ik daar nou blij van worden?

Winkelen in de 'niet uitverkoop' periode. De eerste vraag die ik mezelf dan stel is; Bestaat dat dan nog?! Waarschijnlijk niet, maar daar ga in nu niet op in. De laatste tijd ga in alleen nog maar dingen kopen als het echt noodzakelijk is. Dat komt voornamelijk doordat ik mezelf niet meer terug herken in de paskamerspiegels. Ten eerste is het licht altijd zo ingesteld dat alles er niet zo uitziet zoals het eruit zou horen te zien. Ten tweede zie ik er niet meer zo uit als twee jaar geleden en ten derde schijnt alle kleding tegenwoordig zo gemaakt te worden dat vrouwen met een 'normaal' vrouwelijk figuur* er niet in passen, welke maat je ook past. Soms is het in één keer raak, zit goed voelt goed en ziet er goed uit, maar dan is er altijd nog het prijskaartje. Er zijn genoeg mensen die euro 45,-- voor een simpel truitje betalen, maar ik hoor daar niet bij. Ik ben nog niet zover dat ik er het nut van in zie om voor een stukje stof, zonder bijzonder veel kwaliteit, zoveel geld te betalen. Het moet natuurlijk wel met elkaar in verhouding staan. Dit alles werkt zeer demotiverend als het om kleding kopen gaat.

Schoenen kopen is daarom altijd een betere en leukere vorm van winkelen. De schoen past of hij past niet. En je hebt geen last van vreemde vervormingen van de verlichting. Maar jammer genoeg is het niet altijd zo simpel. Mijn wens over hoe mijn toekomstige schoen(en) eruit moet zien is over het algemeen nogal al moeilijk in vervulling te brengen. Een tijdje terug wou ik een paar mooie laarzen. Al met al heeft het bijna drie maanden geduurd voordat ik een paar had gevonden dat aan al mijn 'eisen' voldeed. En dat terwijl ik toch niet zo veeleisend ben! Denk ik altijd zelf maar...
Ook deze zomer is het me niet gelukt de sandaaltjes van mijn dromen te vinden. Ben ik misschien niet modegevoelig genoeg om me te kunnen vinden in het aanbod van de schoenendesigners?

Hebbedingetjes en andere nutteloze voorwerpen. Een sector in het winkelen waar het eigenlijk nooit mis gaat. Er is namelijk zoveel nutteloze troep te koop! En de variatie in nutteloze troep is ook enorm. Cadeautje nodig? Opvulling voor plankje in je huiskamer? Of gewoon zomaar, omdat het zo leuk is. Alles is er en alles kan. Het enige nadeel van deze hebbedingetjes is de prijs. Waarom is nutteloze troep zo duur? Een papierklemmetje van euro 9,50. Lijkt mij niet helemaal gepast, maar eens in de zoveel tijd kan ik het gewoon niet laten staan.

Dit alles heeft erin geresulteerd dat ik niet meer zo vaak in de stad en winkelcentra ben te vinden. En dat ik er misschien niet zo modebewust bij loop als vele andere om mij heen. Het lijkt wel alsof ik gewoon niets mag kopen wat een beetje in het nieuwste modebeeld past. Maar ik ben altijd netjes en goed gekleed en (zover dat kan voor een vrouw) tevreden met mijn kleding. Als vrouw zijnde is de kleding die ze heeft nooit goed, dat stereotype bevestig ik bij deze. Ik wil altijd meer kleding, heb nooit iets om aan te trekken en denk altijd dat mijn derrière groter is of lijkt dan in werkelijkheid. Zucht, het valt niet mee om een vrouw te zijn die van winkelen houdt. Maar ik heb de hoop nog niet opgegeven en ga iedere keer weer vol goede moed op zoek naar het item van mijn dromen.

* 'normaal' vrouwelijk figuur - Een lichaam met rondingen die voornamelijk gesitueerd zijn bij de heupen, billen en een deel bovenbeen (natuurlijk ook hoger op de borst, maar daar hoeft geen broek of rok over heen).
Deze vormen kennen jullie vast wel, het zijn namelijk de vormen waar mannen zo van houden, maar die nooit (of veel te weinig) te zien krijgt in de glossy's of op televisie.