Werkloos

Marjolein (Aphrodite)
Het zit namelijk zo. Ik werk(te) al twee jaar bij de plaatselijke supermarkt op de hoek, en met de vakantie in zicht vond ik dat het wel eens tijd werd voor wat anders. Dus ik ging solliciteren bij een strandtent, een snoepjeswinkel, een kledingzaak en de thuiszorg.

Zoals elke vakantiekracht dat vindt, moet het werk natuurlijk leuk zijn, maar het moet ook goed verdienen. De kledingwinkel viel dus af. De snoepjeswinkel reageerde maar niet, dus ik ging maar door met zoeken. De strandtent was mijn 'achterdehandje' want die was toch wel een behoorlijk eind weg, en vanwege een slechte start wist ik ook niet of dat nog wel door zou gaan. En de mooie zomer zit er nu ook niet echt in. Dus bleef de thuiszorg over, het voldeed werkelijk aan al mijn criteria, goed salaris en prima uren ('s middags vrij en niet in het weekend!).

Maar... Ik moest me inschrijven bij een uitzendbureau. Ergens hing er zo'n donkere wolk boven dat woord, maar werkzoekend als ik was, ik deed wat me gevraagd werd. Ik was enthousiast, en zij ook. Natuurlijk was er volop werk voor me! Ik rekende me dus al rijk, en kwam dus met zes weken werken op een leuk salarisje van rond de 600 Euro. En dan ga je leuk op vakantie! Maar dan moest ik wel 30 uur per week werken.

En toen kwam de donkere wolk al boven me hangen. De eerste week maar 12 uur gewerkt. De tweede week 'maar' 18 uur gewerkt. En nu, in de derde week, nog geen enkel uurtje gewerkt. Daar gaan die broodnodige 600 Euro's! Dus ik boos, verdrietig en teleurgesteld. Wat nu? Nog drie weken te gaan voordat ik op vakantie ga, en dus maar een ander uitzendbureau gebeld waar ik me ingeschreven had..

'Ja, hallo, met Marjolein. Ik zoek werk.'
'Hoi, met Dimitri! Ja, ik heb geen werk voor je, misschien heb je het gelezen in de krant maar er is 30 % minder werk en tsja, wij hebben dus geen werk voor je..' (Stel je zo'n irritant, overenthousiaste, playboy voor, met een dito stem..)
'Oh. Echt helemaal niets?'
'Nee sorry, je bent eigenlijk beschikbaar in de verkeerde periode, en ik had wel wat werk, maar dat was niet zo geschikt voor dames, hihihihi.'
'Oh. Nou bedankt dan..'
'Graag gedaan, we nemen wel contact met je op als we iets hebben!!!' (Schreeuwde hij alsof hij me uitzwaaide terwijl ik op de USS Titanic stond.)

He gatver, er is dus gewoon echt helemaal niks te doen. Ik was al gestoord en probeerde dus mijn allerlaatste hoop, het 'psycho-medisch centrum'. Die luitjes hadden vorig jaar een leuk verhaaltje verteld over werken daar, en ik kon mij herinneren dat ze ook bijzonder goed betaalde. Dus ik dacht, ik waag het erop.

Het eerste telefoonnummer:
'Dit is de voicemail van Jantje Smit. Ik ben op vakantie tot 22 juli en dus niet bereikbaar op dit nummer.'

Hmm, dan dus maar het tweede telefoonnummer:
'Ja?'
'Euh.. Hallo. Ik wilde graag wat informatie over vakantiewerk..'
'Ja, heb je ervaring met KDGALIFGAGFIUF (Ze noemde iets, maar wat het precies was, God knows..)?'
'.....'
'Nee dus, tsja, dan kunnen we je niet aan werk helpen. Dag.'

Dus nu zit ik dan, zielig achter mijn PCtje, terwijl ik zo graag wilde werken! Terug naar m'n supermarkt kan niet, omdat ze mijn vakantie uren aan het uitbetalen zijn. Beetje stom als je 40 uur vakantie op neemt en vervolgens ook nog even fulltime komt werken. Gelukkig krijg ik dus nog wel enigszins wat geld, maar toch. Dit zou de vakantie van m'n leven worden!!

Toch maar even m'n girorekening zo regelen dat ik rood kan staan??