Een terugblik
) waren opzich hartstikke leuk. Ik heb het naar m'n zin gehad. Je begint als brugger, helemaal alleen in een nieuwe grote boze school. Gelukkig was ik niet helemaal alleen, we kwamen namelijk met z'n twintigen van de basisschool. Er was ons beloofd dat we met z'n allen in dezelfde klas kwamen te zitten, maar die belofte werd al snel gebroken. De meisjes en de jongens werden opgesplitst en in twee verschillende klassen gezet. Daar ging mijn basisschoolvriendje, andere klas, ik was er al helemaal van overtuigd dat hij daar in die andere klas veel leukere meisjes tegen zou komen.. Ik was woest op de schoolleiding, ons (de 20 klasgenootjes dus, niet m’n schoolvriendje en ik) zomaar uit elkaar halen, hoe durfde ze ! Ik, als klein meisje nog net niet in de pubertijd, dacht ook echt wat te zeggen te hebben, dus ik naar de conrectrice (ofzo 
). 'Zeg mevrouw, mag ik weten waarom u ons uit elkaar heeft gehaald?' Vervolgens kwamen er allemaal volwassen woorden; 'Integratie, aanpassing, etc.etc.' Verdrietig was ik, teneergeslagen, en ik was nog niet eens begonnen!Tsja, als dan de zomervakantie voorbij is, krijg je kriebels in je buik, een nieuw avontuur! Dat je door de rest van de school gezien wordt als een krioelende mier maakt je niks uit, je wordt vanzelf groter. En die grote tas, ach, als je ouder wordt, wordt het toch een sport om zo min mogelijk mee te nemen. En die zesdeklassers, sjees, wat zijn die oud!! Je realiseert dat je echt een mier bent..
En ook mijn nachtmerrie werd waarheid, ik werd bruut gedumpt door mijn schoolvriendje. In de grote pauze kreeg ik een briefje van een gezamelijk vriendje, mijn vriendje had een meisje leren kennen, op scouting, en hij vond haar eigenlijk veel leuker. Daphne heette ze, dat weet ik nog.. (Trauma? Nee hoor
) Maar goed, deze tegenslag kreeg me niet omver, er zat trouwens een jongen bij mij in de klas die ook wel leuk was.De tweede klas in, wauw, weer een jaartje ouder en belangrijker, groter! Je was nu wat stoerder, want je stond al hoger in de ladder op de middelbare school. Je had nu echt een stem, want je was geen echte brugklasser meer. De eerste lichting leerlingen die het niet aankonden waren verwijderd. Ik ontdekte de Soos, daar heb ik echt naar m’n zin gehad. Van 20.00 tot 23.00 helemaal uit je dak gaan op de cola. Geweldig! Dansen vond ik heerlijk, en DJ-en helemaal. In de tweede heb ik meegedaan aan de DJ-contest en we werden gewoon tweede! Geweldig, en zelfs nadat ik midden in Het Slownummer de cd op stop had gezet..
Oops.. In de onderbouw leerde ik Internet kennen, geweldig! Vanaf toen zat ik elke middag na schooltijd in het computerlokaal te tjetten. Ik had vriendjes en vriendinnetjes van Limburg tot Amerika. Verslaafd was toen het goede woord..
Dan het derde jaar, hier werd je gescheiden van je klasgenootjes, wie zit er op de helft en wie zit er al over de helft? Ook werden we geconfronteerd met die stomme Tweede Fase, wat ga je kiezen? Als je iets dus niet moet doen, is het wel pubers forceren tot een keuze, dat werkt niet, want dan ga je rebelleren! En jahoor, een jaartje later stonden er allemaal boze pubers op het Malieveld in Den Haag, smijten met die eieren!! En heeft het geholpen? Volgens mij niet echt, maar goed, het was goed voor het samenhorigheidsgevoel, een beetje a la Musketeers, met z'n allen tegen een!
En voor je het doorhebt zit je in de bovenbouw en ben je pas echt groot. Je hebt nu pas recht om die onderbouwers ook mieren te noemen, en je eraan te irriteren. In de Soos vertoon je je niet meer, dat is niet goed voor je 'image.' Toch kwam ik wel in de Soos, want daar was altijd een leuke jongen. Het was helemaal gaaf toen bleek dat een vriend hem de sleutel van de ruimte had en ons beiden een keer uitgenodigd had in een tussenuur. Daar kwam ik erachter dat hij mij ook wel leuk vond, super! School stond ineens in het teken van hem. Ik volgde hem, elke beweging. Ik wist precies op welk uur hij waar was. Z’n klasgenoten lachten me volgens mij bijna uit, ik was tenslotte drie jaar jonger. Elke keer nam ik de route waarvan ik zeker wist dat hij die ook zou lopen, en als ik hem dan zag wilde ik het liefst omkeren en keihard wegrennen, m'n hart bonkte in m'n keel! En jawel, de liefde overwon (
) en saampjes gingen we voortaan door het schoolleven, en nu trouwens nog steeds..Als je in de vijfde komt wordt het toch wel aardig serieus, volgend jaar examen, dat enge woord wat elke leraar in de loop van het jaar wel een paar keer liet vallen. En voor mij het jaar dat ik alleen op vakantie ging, met m'n vriend en zijn vrienden en vriendinnetjes. Weer een nieuwe deur open!
De zesde, het Examenjaar.. Examen, een groot, vies, vuil en eng woord. Bleh.. Het kippenvel verscheen op je lichaam als de leraar het nog waagde om het daar weer over te hebben, we wisten het nu wel. We snapten het, we moesten het halen. De examens lopen dan nu ten einde, en ik vraag me af of ik het gehaald heb. Ik neem aan van wel, maar ook alleen omdat ik anders de komende twee weken niet door zou komen. Het wordt kantje-boord, maar daar ben ik geen uitzondering in. Nu heb ik dus al zomervakantie, maar het vakantiegevoel ontbreekt. Waarschijnlijk komt dat door het weer. Het woord zomervakantie gaat bij mij namelijk gepaard met allemaal stralende zonnetjes en blauwe hemels. Nu heb ik nog een week om uit te rusten en dan stort ik me in het arbeidersleven, niet zo hard werken, voor veel geld, wat er allemaal weer doorheen gaat in de vakantie. En zo is de cirkel weer rond.
Maar, bij een terugblik hoort ook een vooruitblik. Het examenjaar houdt namelijk niet alleen in dat je moet zorgen dat je slaagt, maar je moet ook een keuze maken, je moet tenslotte ook verder. Ik wist het nog niet en in mei heb ik de knoop maar doorgehakt, en me ingeschreven voor Geneeskunde. Een tweede keuze heb ik niet ingevoerd, want ik vond het al moeilijk om deze keuze te maken. Of ik ook daadwerkelijk doktertje mag spelen weet ik pas halverwege juli, nog langer wachten dus. En bij teleurstelling?? Dan moet ik een hele andere weg in, maar waar die weg heengaat weet ik nog niet.. Dat zie ik wel tegen de tijd dat ik voor die splitsing kom te staan...
Marjolein