Column: Ik ben er ziek van
Op 3FM is Ruud de Wild druk bezig met een gast, te keuvelen over politiek enzo. Pim Fortuyn weer. Ik denk nog dat hij wel goed zal zijn voor de luistercijfers, want hij is al de hele dag te gast op 3FM bij een hele schare DJ's, dan weer per telefoon, of zoals nu in levende lijve.
Om vijf uur vertrek ik naar huis. In de auto zet ik de radio aan op 3FM. Pim zit nog steeds bij Ruud de Wild. Ongewild luister ik wat aandachtiger als Meneer Fortuyn over zichzelf begint te vertellen, en ik moet bekennen dat ik hem best een sympathieke man vind zo, als hij het niet over politiek heeft, dan.
Drie kwartier later kom ik thuis aan. Ik werk op een krant, dat vertel ik even, zodat het volgende in ieder geval niet raar over gaat komen. Ik stap net uit de auto, als mijn GSM neurotisch begint te trillen. Ik pak op, en krijg een korte boodschap door. Pim Fortuyn is neergeschoten, of ik zo snel mogelijk terug kan komen op kantoor.
Omdat ik daarna te druk bezig ben geweest met allerlei "krantenzaken" dringt nog niet meteen tot me door, wat er nu echt is gebeurd. Er is iemand doodgeschoten. Een politicus.
Maar dat is niet alles. Deze man was bang, maar niemand nam hem serieus. Hij had ideeën voor een ander Nederland, maar niemand nam hem serieus. Bij de gemeenteraadsverkiezingen liet hij iedereen zien dat ze hem maar beter serieus konden nemen, want hij won. Daarna nam iedereen hem serieus.
Te serieus helaas.
11 september namen terroristen Amerika haar veiligheidsgevoel af en Amerika sloeg terug in Afghanistan. 6 mei heeft een idioot Nederland zijn vrijdenker ontnomen. Ikzelf zou niet gaan voor de ideologie van Fortuyn, maar in een democratie neemt men het woord als wapen, en bestrijdt men ideeën met argumenten. Niet met kogels, zoals Wim Kok terecht opmerkte. En hoe kan Nederland hier op terug slaan?
De wereld zal niet enorm gaan veranderen na gisteravond. De pijn zal slijten en de hysterie zal doven. Maar als alles gedaan en gezegd is, dan missen we een uniek figuur in de Nederlandse politiek. Een stem van kritiek, die vaak ook zijn eigen kritiek kreeg, en die uiteindelijk stierf omdat hij zei wat hij dacht en deed wat hij zei.
Vandaag is het dinsdag 7 mei. Een dag later en Nederland komt overeind na de klap die onze democratie gisteren kreeg. Gaan de verkiezingen gewoon door, dan krijgen we een heel bizar gegeven. De Lijst Pim Fortuyn wordt vertegenwoordigd door iedereen behalve Pim Fortuyn. Gevestigd politiek nederland zal zich bezinnen over hoe nu verder te gaan, met de erfenis van Fortuyn in de hand.
Ik ga me bezinnen of dit gekke land, waar 15 miljoen mensen op een klein stukje grond leven, nog wel het land is waar ik wonen wil. Als ik de reacties hier op Fok! af en toe zie dan wordt het gewoon koud in mijn hoofd. Dan bevriest mijn gevoel van trots en komt er een lauw gevoel van schaamte voor in de plaats.
Wie niet begrijpt wat ik bedoel, die moet de reacties maar eens nalezen van de afgelopen twee maanden. En dan met een stalen gezicht roepen dat we een 'multiculturele samenleving' hebben, terwijl we iedereen die anders is verbaal kapot proberen te maken. En in het ergste geval, als dat niet lukt, een kogel door zijn hoofd jagen.
Ik ben er ziek van....