Breda krijgt een herkansing

Nils (dhorse)
Zaterdag een lekker dagje vrij. Veel bijslapen nog van donderdagavond, beetje TV gapen en nog meer slapen. Na z’on lome dag ben je weer helemaal klaar voor het uitgaansleven. Alleen waarom al 9 uur in het café staan? Dat is toch veel te vroeg. Maar nu dwaal ik weer af, dus ga ik weer verder. Met iedereen bellen wat de planning is. Blijkt dat we eigenlijk naar Hollywood in Rotterdam zouden gaan, maar dat ging om een of andere reden weer eens niet door. Dus verplicht naar Breda. Op dat moment weinig zin in, maar een avondje thuis zitten wil ik al helemaal niet. Zeker niet, ik ben niet zo triest dat ik als ik een vriendin heb, elke zaterdagavond op de bank naast m’n schoonouders de “Surpriseshow” ga kijken. Dikke lul, ik ben nog jong.
Dus om 22:00 uur in Breda aangekomen, gaan we naar het “Zottekot”. Lekker goedkoop Red Bulletjes drinken en lekker beginnen. Maar als vanouds werd ontzettend slecht gedraaid. Als DJ zijnde zou ik daar dus nooit draaien. Beetje tussen de barmensen tegen een muur op draaien. Ik lijk wel gek. En trouwens een beetje DJ draait gewoon ouderwets met 2 draaitafels en een mengpaneel. Maar nu dwaal ik weer af. Daarna naar de Groene Sael, met iedereen daar afgesproken, beetje rock muziek, lekker bijbabbelen, beetje geinen met vrouwen die aan de andere kant van het raam zaten van het café en dan weer naar het volgende café. En dat volgende café werd de “Miller Time”. Daar hebben ze het woord “dansen” nog niet uitgevonden volgens mij. Die DJ (ook weer alleen CD’s) deed z’n uiterste best maar meer dan 30 man aan het dansen krijgen lukte gewoon niet. Maar daar kwam bij dat het geluid echt superslecht was afgesteld. Terugkaatsing van geluid, de bas die gewoon zoemde en nog meer van die shit. Wat ga je dan doen? Effe naar buiten en voor de lol naar de “Bushalte”. Lang geleden heftig bezoeker, maar het is z’on café waar je je eerste pilsje drinkt, lekker met meiden flirt en zo nu en dan nog eentje weet te pakken ook. Enigste pluspunt van daar was, dat de muziek altijd goed verzorgd was. Goed geluid en er werd ook wel eens een ouderwets plaatje (met moderne muziek) opgezet. 3 minuten binnen geweest en toen hadden we het al wel weer gezien. Dan maar weer naar de “Miller Time” en wat ga je opeens uit verveling doen? Gokken op z’on apparaat. Was wel lachuh hoor.
Eh, het is al 2 uur. Wat nu? Kom we gaan maar eens naar de “Spock”. En ik hoef dat maar 1 keer te horen en Nils gaat direct uit z’n bolletje. Wij gingen naar binnen en altijd wordt aan mij gevraagd hoe oud ik ben en of ik legitimatie bij heb. En ja hoor, ik liet m’n OV zien en Nils mocht doorlopen. We komen binnen en hoor allemaal heerlijke Trance (echte Trance). Ik dacht wat is dit? Gewoonlijk was dit een plek van vage Techno maar dit keer was het zeer gevarieerd en goed. Onthoudt die naam: “Cor Fijneman”. Er is nu ook een CD van hem uit op het “In Trance We Trust” label van onze lieveheer Tijs Verwest (Tiesto). Echt waar, van enorm zoete Trance tot goed gezouten Techno. Die gast weet wat lekkere muziek is. Ook heel het kleine zaaltje gaat ook riant uit z’n plaat. En aan dames amper een gebrek. Wel kreeg van een of andere bal weer bier over me eigen heen. Ik vraag: “Vind je dat normaal?”. En hij begon helemaal te flippen tegen me. Ik heb daar z’on ontzettende hekel aan. Als je niet voor het dansen en de muziek komt, ROT DAN OP!!!
En dan het laatste. Waarom wordt er altijd aan mij gevraagd, of ik nog iemand ken die pillen verkoopt. Altijd, zie ik er pillenslikkeriger uit ofzo? Staat er “XTC” op m’n voorhoofd? Of komt het dat ik gewoon heel de avond heftig dans zonder enige drugs? Het zal wel aan m’n uiterlijk liggen. Geelblonde geverfde stekels, staat zeker voor pillen. Het zal wel weer aan mij liggen.
Maar al met al. Een zeer geslaagde avond (zonder te scoren) door de zeer goed draaiende DJ.


MZZLS

Nils