In de voetsporen van Columbus

Marco (TheMarco)
Op 16 augustus 2000 zal ik samen met mijn geliefde Maaike in het vliegtuig stappen voor mijn grootste en langste reis ooit, in de voetsporen van Columbus.
De reis zal leiden naar volgens Columbus het mooiste eiland dat er is: Hispaniola.
Tegenwoordig is dit mooie eiland beter bekend als de Dominicaanse Republiek en Haiti. Ik zal verslag uitbrengen van het leven als internet die-hard in het Caraïbisch
gebied. Ik zal net zoveel als nu met internet bezig zijn. Dit echter wel onder wat primitievere omstandigheden dan in Nederland. Werken bij een beginnend internetbedrijf onder de palmen van het Caraïbisch gebied. Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn...
De thuisbasis zal de stad Santo Domingo zijn. Samen met 3 miljoen anderen zal ik en mijn vriendin proberen te overleven en er iets moois van te maken...

Een hektische periode is aan de gang.
Vrienden voor voorlopig de laatste keer zien, een verzekering regelen, verhuizen, inentingen halen,
afscheid van het geweldige bedrijf waar ik anderhalf jaar gewerkt heb. Allemaal voorbereidingen voor de grote sprong naar de overkant.

En af en toe natuurlijk een stevige ergernis...
Maaike was probleemloos naar de winkel van haar mobiele telefonie-aanbieder geweest en had binnen
1 maand haar abonnement opgezegd.
"Dat moet ik ook nog doen ja!", dacht ik bij mezelf.
Vol goede moed bel ik vervolgens op naar de Telfort klantenservice.
Jaja, ik zit bij Telfort. Dat half-bakken netwerk met nog altijd geen landelijke dekking, dat halfbakken bedrijf dat om het half jaar 6 rekeningen tegelijk stuurt in plaats van netjes 1x per maand, dat zeer klantgerichte netwerk dat haar klanten vervolgens wel afsluit omdat ze al 6 rekeningen achter lopen ...
Enfin, het moge duidelijk zijn. Een fantastische mobiele telefonie aanbieder die ik een ieder van harte kan aanraden.

Na me door minstens 5 pijnlijke menu's getoetst te hebben van ieder 3 minuten luisteren voor je kunt kiezen kom ik de menu optie tegen die luidt: "Voor het omzetten van uw Telfort abonnement in Telfort Pak-en-bel-prepaid beltegoed, kies 4".
"Hee! Dat moet ik hebben!", denk ik bij mezelf.
Na een klein half uurtje luisteren naar de vriendelijke dame die mij elke 20 seconden meldt dat "al onze medewerkers helaas in gesprek zijn en ik zo spoedig mogelijk geholpen word" krijg ik dan eindelijk een medewerkster aan de telefoon.
Vol geestdrift vertel ik mevrouw dat ik graag gebruik wil maken van optie 4 uit menu 5 om mijn abonnement om te zetten in prepaid omdat ik naar het buitenland ga.
"Aha meneer.... u heeft een SIM-contract. Dat gaat dus niet. Dat wordt elk jaar stilzwijgend met een jaar verlengs en dat staat toch echt heel duidelijk in de voorwaarden hoor meneer!".
Mijn aanvankelijk euforisch getinte humeur zakt onmiddelijk tot een dieptepunt dat zijn weerga niet kent.
"Hmmmm ja... u zou kunnen proberen een schriftelijk verzoek in te dienen bij Telfort waarin u uw situatie uitlegt. Anders zou ik het ook niet weten meneer. Nog een prettige dag en graag tot horens bij de Telfort klantenservice!" *tuut*tuut*tuut*"
Nu ben ik de beroerdste niet en heb ik ze dan maar een gezellig briefje gestuurd waarin ik mijn verzoek kenbaar heb gemaakt. Het zal mij benieuwen wat er als reactie komt. En als er geen reactie komt ben ik ook enorm benieuwd hoe Telfort meent rekeningen voor een niet gebruikte service te innen bij iemand die geen adres of verblijfplaats heeft in de lage landen. We zullen het wel zien!
Na deze kleine ergernis van mij afgeschreven te hebben leg ik hem naast mij neer en ga ik morgen goedgehumeurd 3 uur zitten wachten bij de GG&GD van Amsterdam om een herhalingvaccinatie tegen Hepatitis A en B te ontvangen.

Tot over een maandje allemaal!

Marco