Het leven van Jyske #13: op de eigen kamer
Jyske heeft, net als wij en met ons vele anderen, ik durf wel iedereen te zeggen, een eigen kamer. Veel gebruik is er nog niet echt van gemaakt, ze heeft immers de eerste weken bij ons op de kamer gelegen. Maar we hebben de stap gezet haar op haar eigen kamer te laten slapen. En die switch is niet altijd even makkelijk, al hadden we een goede start. We nemen de week eens door.
Om haar in haar nieuwe omgeving te laten wennen, geven wij de mid-avondvoeding op haar kamer. Er wordt een muziekje aangezet, het flesje raakt leeg terwijl ze rond kijkt en tijdens het boertje laten wordt ze al slaperig. Langzaam wordt ze in bed gelegd en blijven we even bij haar tot ze helemaal slaapt. Het eerste stukje slaap van 20u tot 23u gaat goed. Maar na de voeding voor de nacht wil ze niet meer. We laten haar even in slaap huilen maar het duurt te lang. We brengen haar naar onze kamer en ze slaapt. De eerste uurtjes nemen ze ons niet meer af!
De volgende dag proberen we het opnieuw, wederom geven we de mid-avondvoeding op haar kamer, kijkt ze rond en gaat ze bedje in. Deze keer slaapt ze ok na de nachtvoeding van 23u in haar bedje. De volgende vroege ochtend om 5 uur heeft ze weer honger en slaperig geef ik haar de fles. Ik word steeds wakkerder en Jyske net zo. Slapen in haar bedje wordt het niet meer. Voor mij in zijn geheel niet meer. Ik leg haar op onze kamer waar ze nog even doorslaapt tot een uur of 7, maar dan heeft ook zij de slaap er uit.
Dag 3, we krijgen steeds meer vertrouwen en gaan richting de avond. Deze keer is de mid-avondvoeding wat later, zo rond 21u. Wanneer Jyske in haar bedje slaapt vallen Sanne en ik zo rond 23u in slaap. Van Jyske horen we niets meer, tot een uur of 6. Dan pas komt ze voor de voeding. Na voldoende slaap gehad te hebben geef ik haar de fles en leg haar terug. De klok slaat half 10 in de ochtend en Sanne en ik kijken elkaar aan: "We've made it", zegt Sanne waarop ik zeg: "She did it", trots en blij zijn we. De eerste volledige nacht met uitslaap op haar kamer.
De dag verloopt moeilijk, iets dat we niet verwacht hadden. Jyske is drammerig en we lijken niks goed te kunnen doen. Ondanks dat leggen we haar gewoon op haar kamer maar ze wil niet. Alsof ze voelt dat er iets aan de hand is en dat klopt ook wel, de oma van Sanne is overleden afgelopen week wat Sanne verdriet geeft. Jyske slaapt de nacht bij ons op de kamer. Ook de dag erna is een moeilijke en slaapt ze bij ons.
De volgende dag zijn we al vroeg op, de crematie van oma is om half 10. Voor het eerst laten we Jyske achter bij een oppas, iets wat de moeder van Sanne helemaal niet erg vindt, zij is de oppas van dienst. We leggen uit hoe de fles moet worden gemaakt, waar de luiers en doekjes liggen en leggen nog een setje extra kleding neer. Als we zo'n 3 uur later terug zijn zien we dat het goed is gegaan, wanneer Jyske ons ziet begint ze te lachen en we vergeten de dood, we vieren het leven! Het nog maar korte leven van Jyske, waar we zo blij mee zijn. De dag verloopt dan ook goed, Jyske slaapt bij papa op de borst, iets wat niet vaak voorkomt.
We proberen haar weer in haar bed te laten slapen, ik geef de voeding rond half 8 en leg haar in bed. Ze is stil, ze slaapt. Ook de voeding van 23:30 is op haar kamer en ik leg haar wakker in bed. Zou ze zo in slaap vallen? Dat doet ze. Ik maak nog een foto, geef haar een kus en wens haar een goede nacht toe. En dat is het, zo rond half 6 komt ze voor de voeding. Ik leg haar terug in bed, zet koffie en ga naar het toilet beneden. Als ik terug kom hoor ik haar. Ik ga even bij haar kijken en sus haar in slaap, dat wat ze tijdens dit schrijven ook doet. Een glimlach betrekt mijn gezicht, she did it again!
Heel benieuwd hoe het verder gaat zo op haar kamer, waar ze ook haar middagslaapje zal moeten gaan hebben, dat gaan we deze week proberen. En hoe dat ging, lees je volgende week!
