Het leven van Jyske #8: sprongetjes
Eerder hadden we het over regeldagen, naast deze dagen zijn er ook zogenaamde sprongetjes. In de eerste 2 jaar maken baby's 10 sprongetjes mee, 7 in het eerste jaar en 3 in het tweede jaar. Bij een sprongetje komt er een waarnemingsvermogen bij. Zien, proeven ruiken, allemaal dingen die er al wel zijn in het leven van Jyske maar die ze nog niet heeft ontdekt. Dat is de eerste fase van het sprongetje, het waarnemen ervan. Vervolgens leert ze er mee om te gaan.
En het is een wereld van sprongetjes want ze is het eerste sprongetje nog niet eens te boven of de volgende dient zich al aan. Het eerst sprongetje is zien. Die hebben we vorige week al wat gemerkt en is ze maar al te druk mee. Naast de sprongetjes blijft haar lichaam zich ook ontwikkelen. De darmen en slokdarm zijn nog niet helemaal af, die moeten wennen aan het "nieuwe" voedsel. Waar eerder alles uit de navelstreng of het vruchtwater kwam, komt het nu uit een flesje.
Soms is ze dan ook ontroostbaar na een voeding. Inslapen gaat gelukkig wel een stuk beter, maar overdag en vooral in de avond is het maar moeilijk. Een rondje wandelen met haar werkt maar tijdelijk, maar is wel heerlijk. Jyske kijkt om haar heen vanuit de kinderwagen, ze vindt het echt fijn om buiten te zijn. Wandelen, maar ook wat verder weg.
Terwijl ik op bed lig te rusten wordt Sanne gebeld door haar moeder; of zij langs kan komen om haar kleinkind nog weer even te zien, nu kan ze met iemand meerijden. Maar Sanne zegt nee, Ferdy ligt te rusten. Normaal gesproken zou mijn schoonmoeder zo de auto pakken maar wegens medische redenen gaat dat even niet. Twee dagen later vraag ik Sanne: "zullen we eens gek doen?" Ze kijkt me raar aan en ik zeg dat als moeders niet hier heen kan, wij dan daar wel heen gaan. Het wordt het eerste ritje met de auto buiten de woonplaats, zo'n 12 kilometer. Eenmaal bij haar moeder blijft Jyske heerlijk rustig en we besluiten daar te blijven eten, net als Jyske want uiteraard hebben we voeding meegenomen. Het ging erg goed, dat is dan wel fijn om te weten.
Eenmaal thuis worden we gebeld: we zijn het flesje vergeten. Gelukkig hebben we er meerdere maar de volgende dag ga ik terug met wat oud ijzer die zij ophaalt normaal gesproken, dan ga ik niet met niets in ieder geval. Later op de dag raak ik nog meer rotzooi kwijt wat mijn zwagertje ophaalt, de tuin is vrijwel leeg, dus we kunnen bijna daar aan de slag. Nog even wachten en de tuin is Jyske-proof. Want die tegels die er nu liggen is ook niet wat. Een mooi stukje gras, een mooie zithoek voor papa en mama en wat verlichting is de bedoeling. We hebben nog even voor de zomer echt aanbreekt en als deze er is, is Jyske buiten te vinden!
Maar eerst even wat sprongetjes doorstaan, want het leven van Jyske gaat gewoon door!
