Tong's voetbalverhalen # 136

Valeriy Lobanovskyi werd geboren op 6 januari 1939 in Kiev, een stad in de destijds nog Sovjet Unie. Hij zou niet ouder worden dan 63. Op 13 mei 2002 stierf hij. Lobanovski was geen echte topper als voetballer, wel een speler waar rekening mee werd gehouden.

Vermaard waren zijn hoekschoppen, waaruit hij menig doelpunt scoorde. Hij speelde als linkerspits van Dynamo Kiev twee interlands. Wereldwijde erkenning en waardering kreeg hij pas als coach.

Na zijn voetballoopbaan begon hij als trainer bij Dnjepr Dnepropetrovsk. Na vier jaar begon hij in 1974 aan een ongekende succesreeks als coach van Dynamo Kiev. Hij doorbrak de hegemonie van de Russische clubs door met het Oekraïnse Dynamo Kiev in vijftien jaar, acht keer kampioen van de Sovjet Unie te worden en zes keer de nationale beker te veroveren.

Ook buiten zijn "eigen" land behaalde hij grote successen. Als eerste club uit de Sovjet Unie won ie in 1975 een Europacup, de Europacup-2, om dit in 1986 te herhalen. In 1975 voegde hij er ook de Europese Supercup aan toe. Tussentijds was hij coach van de Sovjet Unie op het WK-86 en EK-88. Deze teams bestonden voornamelijk uit spelers van Dynamo Kiev.

Er zijn weinig coaches geweest die zo'n stempel op hun elftallen wisten te drukken dan Lobanovski. Bij hem stond het systeem boven de individuele speler. Het soms klinisch aandoende spel, was tot het oneindige geoefend. Het perfectionisme was er bijna wetenschappelijk ingehamerd. Het was soms adembenemend te zien hoe linies in elkaar vervlochten en hoe er strategisch werd aangevallen of op de counter gespeeld.

Op het WK-86 eindigde de Sovjet Unie als eerste in hun poule. Het gold toen gelijk als favoriet voor de wereldtitel. Toch werden ze uitgeschakeld door België, dat zijn beste wedstrijd ooit speelde. Het werd na verlengingen 4-3 voor de Belgen, terwijl de rode duivels eigenlijk al in de touwen hingen om de KO te krijgen. Op het EK '88 won de Sovjet Unie hun eerste wedstrijd tegen Nederland. In de finale troffen beide landen elkaar weer. Ditmaal won Oranje door Gullit en Van Basten met zijn wondergoal.

De Sovjet Unie had net als in '86 toch indruk gemaakt door het perfecte teamspel met vrijheden voor de enkele individualist. Zo werd Olech Blochin in 1975 Europees voetballer van het jaar. In 1986 kwam deze eer Igor Belanov toe. Twee spelers die als sterren de kers op de taart waren. Na zes jaar in het Midden-Oosten te hebben gewerkt werd Lobanovski in 1997 gevraagd de gevallen topclub Dynamo Kiev weer naar de top te brengen.

Vervolgens werd Dynamo Kiev vijf maal achter elkaar landskampioen en werd het weer een Europese topper. In 1999 haalden ze zelfs de halve finale van de CL. Zijn persoonlijke prijzen laten zijn status zien: Europees coach van het jaar in 1986, 1988 en 1999. Gekozen bij de tien beste coaches van de UEFA-periode van 1954 tot 2016. Door World Soccer gekozen tot de zesde coach aller tijden. Door France Football gekozen tot achtste coach van de 20ste eeuw.

tong80