Volkje van zeuren en zeiken

Moet je een hele economie naar de Grotten van Han brengen vanwege corona?

Een vervoerder in Nederland zei: “Ik begrijp het gewoon niet, de meesten ervaren Covid19 als een lichte griep wanneer ze besmet zijn. Moeten er dan zoveel, eens gezonde, bedrijven daardoor op de fles?” Natuurlijk heeft hij hier een punt. Onlangs verscheen een groot onderzoek van de Stanford Universiteit. Daarin wordt geconcludeerd dat maar 1 op de 434 gevallen tot de dood leidt.

En dat wetenschappers en gewone mensen zoals jij en ik tientallen vragen hebben. Uit een zeer goed stuk geschreven van Malika Sevil van 20 juni haal ik de volgende open vragen:

• Hoe komt het dat 15% van de ouderen in Italië sterft aan Covid19 en slechts 5% van deze zelfde ouderen in Duitsland?
• Waarom wordt de één doodziek van dit virus en de ander niet?
• Waarom belanden ook ogenschijnlijke fitte en jonge mensen aan de beademing op de intensive care?
• De kans op overlijden van iemand die in Engeland in een achterstandswijk woont, is twee keer zo groot als die van iemand die in een welvarende buurt woont. Dat kan niet alleen aan de leefstijl liggen.

Dit zijn relevante vragen waar de wetenschap zich nog in verslikt. Maar ze werken hard aan antwoorden. Veel hangt nu af van je leeftijd en hoe gezond je leeft.

Covid19 doet een beroep op ons inlevingsvermogen, op ons empathisch vermogen ons voor te stellen hoe de strijd is op de verpleegafdelingen van ziekenhuizen. Hoe zorgmedewerkers zich inzetten voor slachtoffers van Covid19 die eerst aanhangers waren van een complottheorie en na opname erop terug moeten komen. Op Facebook en andere socialmediakanalen heb ik best veel discussie over ‘nut en noodzaak’ waarbij iedereen uit het oog lijkt te verliezen hoe zwaar het is voor onze zorgmedewerkers.

We doen maar wat! We klagen maar wat, zeiken en zeuren maar wat. We hebben 3400 bedden en 1700 worden bezet door Covid19-patiënten las ik ergens. Dan moet ik weer melden dat het aantal bedden irrelevant is omdat je aan een bed ook een gekwalificeerde verzorger moet hebben en juist daar is nu en straks een groot tekort aan. En juist zij zijn het die u straks omdraaien omdat u beter ademt op borstligging. Zij inspireren u wanneer u na genezing weer moet opkrabbelen en u nog maanden last houdt van uw longen.

En natuurlijk betalen we nog decennia lang voor de aanpak van deze crisis. Maar ook of een economie opgeofferd moet worden om straks wellicht 15.000 levens te redden is een vraag voor de ethica en filosofen.