Sukkels
Het lijkt erop alsof elke issue in twee kampen verdeeld wordt: voor en tegen. Politieke partijen zijn elkaars vijanden geworden, die elkaar moeten verslaan. SJW’s strijden tegen alt-right, vegetariërs tegen vleeseters, millennials tegen boomers. Samen in discussie gaan om er met nieuwe kennis beter uit te komen is verleden tijd: ik schreeuw dat jij een lutser bent en jij maakt mij uit voor Satan. Ik vroeg me af hoe dit zo is gekomen, en volgens mij weet ik het. Het is omdat er sukkels zijn.
Sukkels hebben de meest extreme mening in hun groep, en roepen die mening het meest en het hardst. Stel ik sta in het vak van groep A, net bij de grens van groep B waar jij staat. En dan hoor ik opeens helemaal van de andere kant van groep B een sukkel roepen dat iedereen in groep A de tyfus kan krijgen, en dat wij van groep A sperziebonen alleen uit blik eten. Dat laat ik natuurlijk niet over m’n kant gaan, dus ik zet een stapje weg van jou en de grens, en schuif ik wat meer op richting m’n sukkel, die helemaal aan het verre eind van mijn groep staat. Ondertussen heeft die sukkel in mijn groep gehoord wat de B-sukkel riep, en hij pareert kundig met de opmerking dat alle mensen in groep B huismerk-chips eten, en dat ze allemaal in de stront kunnen zakken. Jij vraagt je op jouw beurt af waar je deze schoffering aan te danken hebt, en stapt van mij af, richting je sukkel. Als dit een tijd zo doorgaat staan we met z’n allen bij onze respectievelijke sukkels de anderen voor sukkels uit te maken in een idiote soort van self-fulfilling sukkel prophecy.
Dus we moeten het tij keren. Als iemand je uitmaakt voor snow-flake cuck SJW vraag jezelf dan af ‘Is dit hoe iedereen is, of is dit gewoon een sukkel?’ Brult iemand in je gezicht dat alle mannen honden zijn, ga dan niet meteen los op alle vrouwen, maar houd er rekening mee dat je misschien gewoon met een sukkel praat. Staat er tussen de 10 leuke reacties op je writing één droeftoeter die normale fatsoensnormen niet snapt? Probeer het van je af te schudden, het is gewoon een sukkel. En natuurlijk is elke sukkel die dit soort shit gelooft een sukkel te veel, maar als we altijd de mening van een paar sukkels aanzien voor de mening van een hele groep bekijken we de wereld wellicht onnodig door een strontbruine bril.
En misschien ben ik te optimistisch. Misschien zijn er wel veel meer sukkels dan ik denk, bepalen sukkels inderdaad de tendens en ben ik eigenlijk gewoon een sukkel die het niet doorheeft. Dat is vast soms het geval. Maar ik, met m’n roze bril, denk meestal van niet.
Dit item is geschreven door Maarten van schrijverscollectief Kaf.
