Bravo Kabinet!

“Kabinet wil dak- en thuislozen sneller aan woning met begeleiding helpen.” Tering, wat vernieuwend! Briljant bedacht Kabinet! Makkelijk scoren ook. Eerst jaren lang de boel afbreken en dan weer (een beetje) opbouwen.

Beste Kabinetsleden. Even een stukje geschiedenis. Zo'n zes jaar terug besloot het Kabinet dat de verantwoordelijkheid voor werk, zorg en welzijn naar de gemeentes moest. Daar kregen ze een paar maanden de tijd voor, met tevens de boodschap dat ze daarvoor een kwart minder geld te besteden kregen. Met als gevolg dat volstrekt onervaren ambtenaren met veel te weinig geld de zorg over de zwakkeren in onze samenleving kregen.

Werk en Inkomen werd een gemeentelijke verantwoordelijkheid, in een tijd dat er amper werk was. De gemeentes hadden met minder geld meer uitkeringen te betalen. Jeugdzorg, verslavingszorg en langdurige psychiatrische zorg werd een gemeentelijke verantwoordelijkheid, maar de kennis zat bij de instellingen waar drastisch op werd bezuinigd. En dan waren er nog de woningbouwverenigingen die ooit nog een maatschappelijke taak hadden, maar die dan weer hun geld aan de overheid mochten geven, om de schatkist nog een beetje gevuld te krijgen.

Dat is één alinea, die zo'n beetje de gehele zorgcyclus omvat. Die dus helemaal naar de klote werd geholpen. En hou me ten goede. Ik snap dat we in die tijd in economisch zwaar weer zaten. Ik snap ook dat de zorgkosten om verschillende redenen stijgen. Je hebt niet alleen de vergrijzing, maar de ziekenhuizen kunnen ook ongelooflijk veel meer. Ziektes waar mensen twintig jaar terug nog aan overleden zijn tegenwoordig chronische ziektes, maar dat kost nu eenmaal een hoop geld.

Maar was dat een rechtvaardiging om echt alle zorg zo hard om zeep te helpen? Ik ken de Maatschappelijke Opvang al dertien jaar van binnenuit. Ooit een half jaar als cliënt, maar nu alweer twaalf jaar als cliëntenraadslid. En laat me helder zijn: dertien jaar terug waren er aanzienlijk meer gereedschappen om redelijk snel je leven weer op de rit te krijgen. En ik heb zowel de gereedschappen als de clientèle van de Maatschappelijke Opvang met name de afgelopen zes á zeven jaar keihard zien veranderen.

Voorheen had je vooral de cliënten die er financieel een zooitje van hadden gemaakt. Soms in combinatie met verslavings- of psychische problemen. Soms door een beetje pech. Maar ook scheidende mensen die tussen wal en schip vielen. Rond 2010 kwamen daar de eerste slachtoffers van de economische crisis bij. Complete gezinnen van ZZP'ers die hun huis kwijt raakten. De laatste vijf jaar wordt de opvang echter overspoeld door mensen die ooit langdurige zorg ontvingen, dit jaren terug kwijt raakten en het zonder hulp uiteindelijk stuk voor stuk op straat belandden. De GGZ en de verslavingszorg moesten alleen al in mijn gemeente honderden bedden inleveren en al die cliënten werden met gebrekkige ambulante hulp in een huisje getrapt. Die komen dan nu weer in de opvang, waar geen afdoende hulp voor deze doelgroepen is.

Best Kabinet. Alle professionals en alle andere betrokken partijen kunnen exact aangeven wanneer en hoe jullie debiele beleid de mist is ingegaan. En allemaal zullen ze begrip hebben voor het kostenprobleem. Maar als dat beleid niet zo resoluut en keihard door jullie ambtenaren was doorgevoerd, had u nu niet zo'n gigantisch en acuut probleem gehad.

Even ter illustratie. Ik was een dakloze en werkloze alcoholist, met €40.000,- schuld. In die tijd had ik bijna meteen verslavingszorg, binnen een half jaar een huis, binnen acht maanden een baan en na een paar jaar waren mijn schulden weggewerkt. En het gaat fantastisch met me! Als ik tegenwoordig als alcoholist aan zou kloppen, kan ik na een jaar pas behandeling krijgen en duurt het minimaal een half jaar voor de schuldhulpverlening ook maar op gang komt.

Knap bedacht Kabinet. Bravo! Jullie gaan doen wat jullie dertien jaar terug al prima deden maar nu alweer een jaar of zes hebben verkloot.