De vermoorde Vogelaar
Niet over haar te schrijven zou haar echt tekort doen. Haar sociale intenties m.b.t. verwaarloosde wijken in steden waren voor mijn gevoel ‘echt sociaal’.
Een politicus dient wat mij betreft dit soort aspiraties te hebben en uit te voeren. Veel van de huidige Kamerleden zijn simpele zakkenvullers, steunen kansloze moties en zitten in totaal nutteloze commissies. Als ze hun naam maar ergens onder zien staan. Ellen niet, die stak haar politieke nek boven het maaiveld uit en werd een koppie kleiner gemaakt. Dat dit kon werd alleen mogelijk gemaakt door haarzelf. Ze kon absoluut niet met de media omgaan. Met als dieptepunt het beroemde interview van PowNed. Nee ik noem de naam van de interviewer niet want ik moet nog ontbijten. Dit ranzige omroepje heeft maar één doel met interviews en dat is ‘emotionele destabilisatie’ van de geïnterviewde. Het gaat niet om feiten maar altijd om de persoon. Wanneer ze beet denken te hebben dan proberen ze je te achtervolgen tot in bed. Ze kruipen onder je huid en proberen te vernietigen wat jij dacht te zijn.
Ella Vogelaar. Een oprecht sociaal mens, daar ben ik wel van overtuigd. Nu heeft ze op 69 jarige leeftijd zelfmoord gepleegd.
De opzet van haar ‘Vogelaarwijken’ strandde in Balkenende 4. Ze probeerde met grote investeringen, van de regering en woningcorporaties, een leefbare sociale cohesie te bewerkstelligen. Het zag er zo mooi uit: buurtbarbecues, buurtcomités en buurtregisseurs.
Autochtone burgers verhuisden uit haar wijken en er kwamen gezinnen voor in de plaats die veelal geen Nederlands spraken en een heel ander idee over wonen en leven hadden dan wij. Dan was er ook nog een crisis aan de gang, 2008. De Vogelaarwijken waren ten dode opgeschreven toen het CPB (Cultureel Planbureau) de woningcorporaties adviseerde het toch vooral in woningverbetering te investeren en verkoop van goedkope huurwoningen. En ik weet niet of jullie nog wel eens door de Vogelaarwijken fietsen? Ik wel. Het is nog steeds treurig te zien hoe mensen het kunnen verkloten in hun wijk. Ik ontwijk afgedankte bankstellen en te vroeg neergezette vuilniszakken. In de wetenschap dat er toch één PvdA’er is geweest met een sociale oprechtheid die we daarna nooit meer terug hebben gezien.
