100 km/u

Ja! Wen er maar vast aan! 100 km/u! Iedere dag een uur vroeger van huis. Moeder de vrouw blijft elke avond, op iedere werkdag met de koude aardappelen zitten. Nog langere files. Alle snelwegen verstopt. Of … gaat het allemaal wel meevallen?

Ik denk het wel.

In de VS – het land dat de auto verafgoodt – mag je op de snelwegen grotendeels maar 100 km/u rijden. Alleen op de hele lange snelwegen buiten de steden mag je tot zo'n 110 km/u en alleen op de immense Interstate Highways mag je tot 130 km/u. Met bijzonder stevige straffen op overtredingen. Ook die Amerikanen rijden graag erg- of te hard, maar dat doen ze bij voorkeur alleen op die hele grote snelwegen en dan nog steeds met een stevige alertheid op de politie.

Want laat me hier ook even duidelijk over zijn. Hard rijden is leuk. Ik rijd ook liever hard dan zacht. Met bekeuringen is mij in het verleden afgeleerd om héél hard te rijden, maar ook nu zit ik meestal net een paar kilometer boven het maximum.

Maar goed. Ik stam uit 1965 en heb dus meegemaakt hoe de snelheid in Nederland pas in 1988 naar 120 km/u ging. Die 130 km/u kennen we pas zeven jaar, dus zo lang is dat allemaal ook weer niet. Maar nog belangrijker: het heeft nog nooit ook maar één kilometer minder file opgeleverd. Niemand kan aantonen dat 10 km/u harder rijden betekent dat je sneller op je werk bent. En als je geen enorme motor onder de motorkap hebt, begint die auto juist boven de 100 km/u pas echt goed te zuipen. Behalve dat het leuk is, zijn er dus nauwelijks voordelen geweest.

Dus voordat half Nederland weer begint te janken .... Laten we nu eens de voordelen van 100 km/u bekijken.

Over dat stikstofverhaal kunnen we van mening verschillen. Om heel eerlijk te zijn kan ik de technische achtergrond van dat verhaal ook maar lastig vatten. Toch is het een bewezen feit dat vervuiling van snelwegen wel degelijk terugneemt, als er langzamer wordt gereden. In de wijken langs de snelwegen in het noorden van Rotterdam werden gezondheidsklachten en de zwarte aanslag op ramen en kozijnen meetbaar minder, toen daar de snelheid omlaag werd gebracht.

Het is ook bewezen dat een snelheid van 100 km/u en een redelijke discipline om je aan de snelheid te houden zeker in de spits de doorstroming bevordert. Laten we wel zijn. Als een snelweg vol zit, kun je gewoon niet harder. 130 km/u willen rijden in de spits is dus al onzin. Juist het drukken, bumperkleven en regelmatig keihard in de ankers moeten door bestuurders die per se harder willen, bevordert filevorming. En als niemand zo hard mogelijk links wil blijven rijden, kan iedereen ook veel makkelijker anticiperen op inhalend verkeer of op die ene vrachtwagen die naar links komt. Het verkeer wordt simpelweg rustiger, voorspelbaarder en meer ontspannen.

En ja. Ontspannen rijden. Wat moet dat de samenleving wel niet voor winst opleveren? Zoals ik al schreef, mag ik graag stevig doorrijden. Maar ik rijd al vijftien jaar niet meer gehaast. Als het niet harder kan, neem ik wat gas terug. Als een auto inhaalt, geef ik eerder ruimte dan dat ik mijn auto er nog voor probeer te gooien. Als een vrachtwagen in gaat halen, accepteer ik dat ik het met een Clio niet ga winnen van twee tot tien ton. En dat geeft me een partij ontspanning! Plus al vijftien jaar geen bekeuring meer voor snelheidsovertredingen.

130 km/u? Ik rijd dagelijks achtentachtig kilometer op de A2, waar ik niet eens zo hard mag. En ik mag blij zijn als ik tien kilometer de 100 km/u aantik. Zoveel verschil ga ik dus niet merken als ze deze snelheidsverlaging doorvoeren.