Tong's Tourcolumn #11

Vandaag een overgangsetappe. Ik moet plots aan Erica Terpstra in de overgang denken. Duid me dat niet euvel. Ik denk dagelijks aan Erica Terpstra. Erica Terpstra is de horrorvrouw van om de hoek. Je kunt er letterlijk en figuurlijk niet omheen. De Nederlandse winnaars in Gap, Wout Wagtmans (1953) en Jelle Nijdam (1989) zouden het afleggen tegen Erica Terpstra. 

Erica Terpstra is niet van de buis te slaan. Ooit subtopper bij het zwemmen. Ooit een mediocere politica. Wel heeft ze tussen neus en lippen door met een neuslengte namens de VVD het schoolzwemmen afgeschaft. Gelukkig is ze nooit gaan fietsen. Gelukkig voor het zadel. Dat zou zijn verdwenen in de grotten van Han.

Zadelpech of een lekke band. Het zou Erica Terpstra niks uitmaken. Die blaast haar adem nog uit met een neplach. Samen aan het lachgas? Erica zorgt ervoor. Met een neuslengte zal ze winnen. De lach niet van haar gezicht te slaan. Zelfs niet in een tweekamp. Mooie etappe trouwens vandaag. Ondanks Erica.