Tong's tourcolumn #5

Mart Smeets is de journalistieke versie van Freek de Jonge. Tegenwoordig deugt er niks meer in het vakgebied waar ze groot in werden. Gisteren was het beschamend wat Smeets voor onzin uitkraamde als gast bij Eva Jinek. Het was ook het verontwaardigde, minachtende toontje waar ie Jinek van repliek mee diende. Hij was niet gediend van Eva's weerwoord. Z'n Adam's Appel nam enorme proporties aan. Alsof-ie door een slang werd gebeten.

Volgens Smeets deugt er niks aan de Tour de France. De televisieregistratie is beneden alle pijl. Veel te lang en saai. Dat is in de Vuelta veel beter. Evenals de hotels en het eten. Hij vergat dat de ploegen voor hun eigen eten verantwoordelijk zijn. Toen hij het over de Ronde van Italië had, kwam hij ook superlatieven te kort. De Giro noemde hij La Dolce Vita. Zeg maar interessant doen met buitenlandse woorden.

Verder kijken er veel te weinig jongeren en is het aan de maand juli te danken dat de Tour de meest succesvolle ronde is. Dat op ieder terrein de jongeren afhaken qua televisie drong niet tot hem door. Dat de Tour begin vorige eeuw al het populairst was, zou hij als ouwe brombeer moeten weten. Ik heb Smeets altijd een vakman gevonden. Nu schijt-ie op de grote hoop, waar hij ooit zelf deel van uitmaakte.

Na de flutboekjes van hem, en z'n miserabele muzieksmaak, kun je hem nu vergelijken met Freek die niet kan zingen en het toch probeert. Vuilnisman, kan deze zak ook mee? Het liefst in de afdaling met Ewan.