Informatiebubbel
Er is een probleem met sociale media, specifiek met sites als YouTube en Facebook. Een enorm probleem, wat enkel door de sites zelf opgelost kan worden.
Om het probleem te begrijpen, moeten we terug in de tijd. Hoewel ik geen bronnen kon vinden, hadden diverse kranten in de VS begin 20e eeuw hetzelfde probleem. Namelijk één van een informatiebubbel en preken voor eigen parochie.
Het probleem was dat de kranten toendertijd enkel schreven wat ze dachten dat hun lezers wilden lezen. Binnen het politieke spectrum van hun lezers, de onderwerpen waarvan men dacht dat hun lezers dezelfde mening hadden, etcetera. Dit lijkt een goede marketingstrategie, maar het zorgt ook voor een zeer beperkt wereldbeeld. Immers krijg je, als lezer, enkel bevestigingen van je mening binnen, zonder enig weerwoord. Je ziet je mening gereflecteerd in de krant.
Het probleem is echter dat de andere kant ook een mening en argumenten heeft en ook een krant die dat reflecteert. Met dezelfde beperkingen.
Uiteindelijk hebben de kranten besloten om dit probleem zelf op te lossen. Ze zijn ook "de andere kant" gaan belichten. Hoor en wederhoor werden toegepast en zodoende kwamen we tot, nagenoeg, objectieve journalistiek.
Nu hebben we Facebook en Google, twee bedrijven met meer macht over wat jij en ik te zien krijgen dan alle anderen. Althans, Google in mijn geval. Ik heb geen Facebook.
Beide bedrijven werken met slimme algoritmes die, op basis van wat jij geliked hebt, bepalen wat je te zien krijgt. Op basis van jouw vriendengroep en zoekgeschiedenis, wordt bepaald waar jouw interesses liggen en wat je dus te lezen en te zien krijgt.
Is dit inherent slecht? Volgens mij wel. Niet vanwege privacy, hoewel dat ook zeer belangrijk is. Maar puur vanwege het feit dat er een informatiebubbel wordt gecreëerd. Eén die je waarschijnlijk zelf moeilijk kunt identificeren. Immers zie je niets meer wat je niet interesseert.
Ikzelf ben hiervoor meermaals gewaarschuwd op YouTube door onder andere mensen als Sargon of Akkad en TL;DR. Toch viel het me niet heel erg op, tot ik laatst keek in mijn "aanbevolen" lijstje op YouTube. Enkel en alleen videos van mensen die in lijn liggen met mijn kijkgeschiedenis.
Heel jammer, want ik wil ook geprikkeld worden door "de andere kant".
Uiteraard is dit deels mijn eigen schuld, door die andere kant niet actief zelf op te zoeken. Ben er domweg te lui voor. Echter is lang niet iedereen zich bewust genoeg van dit effect.
Het risico bestaat hiermee dat je, hoe onbedoeld ook, extremisten creëert. Zo is Sargon of Akkad bijvoorbeeld een liberaal in hart en nieren. Echter is iemand als David Cullen (van Computing Forever) de laatste paar jaar steeds extremer geworden in zijn standpunten. Iemand kan makkelijk van Sargon bij Cullen terecht komen en zodoende verder afglijden naar extreem rechts.
De andere kant is net zo waar natuurlijk. Zo zijn er zat centrum-linkse mensen op YouTube populair, die weer een ingang vormen naar (in extremis) die idiote terroristen van AntiFa. Om over religieus extremisme nog maar te zwijgen.
Is er een oplossing voor dit probleem? Ja. Maar niet een gedwongen. Censuur is nooit een oplossing, noch vind ik het afdwingen van morele standaarden op commerciële partijen een goed idee. Wat bedrijven als Google en FaceBook nu moeten doen is hetzelfde als de kranten toen. Vind een oplossing voor dit probleem en implementeer dit.
