Magistrale manoeuvres in Moskou (30)
John Beringen is bekend geworden door o.a. zijn boek ''Het verschijnsel Bob Evers'', hetgeen inmiddels een veel gezocht collectors-item is geworden. Geïnspireerd door de unieke opzet van de Bob Evers- verhalen besloot hij een eigen serie op te zetten: de ''Fred Huizinga-serie'' ''Magistrale Manoeuvres in Moskou'' is het eerste deel uit een trilogie.
Hoofdpersonen zijn drie jongens uit Utrecht van begin twintig jaar oud, t.w.: Fred Huizinga, die bij zijn vader in de zaak (een metaalbedrijf) werkt op de afdeling verkoop, Peter Heygraaf, advocatenzoon en student rechten en Hans Verlinden, die werkzaam is op het administratieve vlak via uitzendbureaus. Het verhaal speelt zich af in 1992; ruim een half jaar na de val van het ijzeren gordijn. Met toestemming van zijn uitgever en John zelf mogen we dit boek als feuilleton hier plaatsen. Mocht je de eerdere delen gemist hebben, een link naar de eerdere delen staat onderaan.
Ineens zweeg hij en keek alsof hij zich plotseling iets herinnerde: "Peter, jij vroeg mij gisteren iets over mijn vrachtauto's." "Ja, dat is waar ook. Donderdag hebben wij zowel ’s ochtends als 's avonds maar één KamAZ zien staan. Je had er toch vier?" "Dat klopt," zei Igor. "En ik heb er nog steeds, of beter gezegd: wéér vier." Iedereen keek verbaasd en zweeg.
"Donderdagochtend waren Zilkov en Varinski juist bezig om de derde KamAZ weg te rijden naar een terrein in het zuiden van de stad," verduidelijkte Igor. "Dus: de één in de KamAZ en de ander er achteraan in de Tschaika. Dat de vierde auto hier is blijven staan, komt doordat ze die hadden willen meenemen naar Petersburg ofwel Irkoetsk. Gisteren zouden ze op dat terrein een koper treffen die geïnteresseerd was in de drie auto's. Direct vanaf het moment dat dat gisteren vroeg in de morgen bekend werd aan de hand van de verhoren, heeft de politie dat terrein discreet bewaakt. Jullie snappen wel dat Zilkov en Varinski niet kwamen opdagen, maar wel de koper, samen met nog drie andere mannen die bij een eventuele aankoop de auto's zouden wegrijden. Die hebben ze allemaal onmiddellijk aangehouden." "En?" wilde Fred weten.
"De koper bleek iemand te zijn die zelf ook een bedrijf heeft en te goeder trouw handelde. Hij wilde zijn wagenpark uitbreiden. De beste man had in ieder geval niets met de bende te maken. De politie heeft de auto's in beslag genomen en ze gisteren in de loop van de middag hier naartoe gereden. Ze staan nu weer alle vier hier op de parkeerplaats." "Gelukkig maar," verzuchtte Fred. "Maarre... heb jij dat hele Irkoetsk-verhaal niet aan de politiechef voorgelegd?" "Nee." "Waarom niet?"
Igor dacht even na en begon, zijn woorden zorgvuldig kiezend, te spreken: "Omdat ik in die aanpak weinig of geen vertrouwen heb. Natuurlijk is het niet zo dat ik geen vertrouwen heb in de politie van Moskou en Irkoetsk. Het wringpunt schuilt meer in de afstand en de eventuele samenwerking tussen die twee politie-eenheden. Je moet niet vergeten dat men in Irkoetsk gewoon op een heel andere manier leeft en redeneert. Het is misschien heel ingewikkeld om uit te leggen. Neem bijvoorbeeld een eenvoudige man die in Irkoetsk ergens aan een viswater zit en te horen heeft gekregen dat de Sovjet-Unie en het Communisme niet meer bestaat. Hij zal dan rustig zijn hengeltje uitgooien en zijn schouders ophalen. Hooguit zal hij zich met een zeker cynisme afvragen of dat daardoor de vissen soms beter bijten." Hierop begonnen alle anderen smakelijk te lachen. Ook Igor kon een grijns niet onderdrukken.
"Ja, ik geef toe dat dit een belachelijk voorbeeld lijkt," erkende hij glimlachend. Weer ernstig ging hij verder: "Moskou is voor Irkoetsk simpelweg te ver van het bed. En daarbij heb je nog tal van andere praktische problemen. Stel dat ik het hele verhaal aan de politiechef had verteld en dat hij contact had opgenomen met zijn collega's in Irkoetsk. De kans dat daardoor iets positiefs voor mij op gang zou komen, is minimaal. Aan de ene kant loop je de kans dat ze keurig ja en amen zeggen, onderwijl denkend dat men in Moskou wel van alles en nog wat kan beweren. De politie zal in het gunstigste geval een keertje langs de metaalfabriek rijden en aan Moskou rapporteren dat er geen verdachte dingen zijn gesignaleerd. Hoogstwaarschijnlijk staat die Roshisko bekend als een vooraanstaand en uiterst net persoon. Misschien wel als een heel goede werkgever die ook allerlei dingen doet op het gebied van liefdadigheid. En als hij toevallig ook nog vrienden heeft in de Stadsraad dan zal er al helemaal niemand z'n vingers durven branden door hem ergens van te beschuldigen zonder enig bewijs. Aan de andere kant loop je nog een ander risico als de politie wèl een groot onderzoek zou instellen. Roshisko is natuurlijk geen domme vent. Hij zorgt heus wel dat er zich op zijn kantoor niets bevindt wat belastend voor hem zou kunnen zijn. In dat geval zou hij gewaarschuwd zijn en weten dat er iets gaande is. Nee, laat hem maar fijn denken dat er geen vuiltje aan de lucht is en dat men in Moskou in de verkeerde richting zoekt. En vergeet niet dat alles wat er gebeurd is, niet echt ernstig te noemen is. Afpersing, bedreiging en diefstal zijn weliswaar serieuze misdrijven, maar er zijn geen mensen vermoord of mishandeld. Mocht dat wel zo zijn geweest, dan had de situatie natuurlijk heel anders gelegen."
Fred knikte nadenkend: "Dan is het spijtig dat hiermee de hele geschiedenis gewoon ophoudt en jij achterblijft met een grote financiële strop." Igor keek hem verbaasd aan: "Dat staat nog te bezien." Nu was het Fred die verbaasd keek: "Had jij dan nog iets anders voor ogen?" vroeg hij. "Ja, maar eerst een vraagje: wanneer wilden jullie weer terug gaan naar Holland?" "Nou, daar hadden we nog niets over afgesproken. We wisten niet hoe lang we hier bezig zouden zijn. Onze treinkaartjes zijn twee maanden geldig en ons visum één maand. We zouden dus nog zo'n dikke drie weken kunnen blijven. Maar waarom wil je dat weten?" "Dan gaan jullie drieën samen OF met Boris OF met Michael per vliegtuig naar Irkoetsk; als jullie daar tenminste iets voor voelen."
Hoe dit verder gaat lees je volgende week. Liever morgen verder lezen? Het boek is ook gewoon te koop en kun je hier bestellen!
