Het gevaar van steeds ouder worden

Ik las deze week ergens dat de mensen in de nabije toekomst wel 150 jaar kunnen worden. Door sporten en gezonde voeding kun je het aantal senescente cellen verminderen. Senescente cellen zijn verouderde cellen die zich in het lichaam ophopen en daar schade aanrichten waardoor ouderdomsziekten ontstaan. Als je ze dus door een gezonde levensstijl kunt verminderen dan scheelt dat in je veroudering.

Nog beter zou het zijn als je ze helemaal kon opruimen. Wetenschappers denken dat we, als dat lukt, in de toekomst makkelijk de 150 kunnen halen. En men is al bezig met testen. Het Rotterdams Erasmus Medisch Centrum heeft een stofje ontwikkeld dat die senescente cellen opruimt en bij muizen werkt het al. Die worden er weer jong en hitsig van. Het kost een paar centen om die senescenten op te ruimen, maar dan heb je ook wat. Of het bij mensen werkt moet nog blijken.

Ik heb er wel zin in. Hitsig ben ik al, nu nog jong worden. Ik ben nu 73 en dat was vroeger echt oud, maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Kijk maar eens op een mooie zomerdag in de bossen en tussen de heidevelden. Je ziet dan van bovenaf één lang wit lint door het landschap meanderen. Oké, weliswaar vaak met trapondersteuning, maar toch. En actieve vakanties voor ouderen zijn er ook legio. Fitál is een organisatie die fietsreizen voor ouderen aanbiedt. Mijn vrouw en ik zijn twee keer meegegaan met zo’n fietsvakantie en dan zat de bus echt vol en er gingen nog veel meer bussen. Niet dat ik graag speciaal met alleen ouderen op vakantie ga, maar ik wilde die reizen doen en die werden alleen door Fitál aangeboden.

Ouderen kunnen tegenwoordig dus sowieso al meer dan de ouderen van vroeger. Ik doe zelf aan hardlopen en wielrennen en als ik in een warm land ben, ga ik ook wel eens duiken. Ik heb dus een goede conditie en mijn vrouw ook. Maar de medische wetenschap staat ook voor niets tegenwoordig. Ze zijn in staat om zo’n beetje alles te vervangen wat je aan lichaamsdelen en organen hebt. Als het zo doorgaat dan kun je binnen niet al te lange termijn ieder jaar een soort APK-keuring ondergaan. Want waarom wel steeds een auto laten keuren en niet jezelf? Gewoon de onderdelen die aan vervanging toe zijn vervangen.

Men is bezig met het verjongen van de cellen,  dus over een tijdje kun je weer een jonge kop krijgen en je vrouw een paar stevige vooruitstekende puntjes. De overgang wordt als het ware teruggedraaid dus je zal wel weer aan de Durex moeten, ben ik bang. En dat is nou net het gevaar van dit soort ouder worden.

Niet alleen dat vrouwen dan misschien weer kinderen kunnen krijgen, maar wat denk je van de pensioenfondsen? Denk je dat die blij zijn met mensen die straks na hun 65e of 67e nog zo’n 90 jaar kunnen genieten van hun pensioen?

Vroeger genoten de gepensioneerden vaak hooguit nog zo’n tien jaar van hun pensioen. Dat zal dus veranderen. En wat gaat er dan gebeuren? Ik denk wel dat ik het al weet. Je moet weer aan het werk!

Nou heb ik nooit met tegenzin gewerkt, maar ik ben op mijn 55e gestopt met werken omdat ik met een regeling weg kon, dus ik werk nu al zo’n achttien jaar niet meer en ik heb er nu echt geen zin meer in. Niet dat ik het niet zou kunnen, maar ik heb nu veel hobby’s waar ik de hele week grotendeels mee opvul en ik heb geen zin om die op te geven om weer op kantoor te gaan zitten. Overigens had ik al 41 jaar gewerkt, want ik was op mijn veertiende gaan werken en heb later op de avondschool mijn opleidingen gedaan.

Ik ben bang dat bij deze medische ontwikkelingen de mensen straks tot boven hun honderdste moeten gaan werken, want als je toch lekker jong en fit blijft dan moet dat makkelijk kunnen. Werkgevers hoeven ook geen ouderen meer te dumpen, want die zijn er dan niet. Het wordt alleen wel een groot probleem als je kijkt naar vraag en aanbod, ben ik bang. Je krijgt een enorm potentieel arbeidskrachten, want er komen ook steeds jongeren bij.

Stel je voor dat die situatie er nu al was. Dan zouden er nooit voldoende banen zijn om het enorme aanbod op te vangen. Ja, in het basisonderwijs kunnen ze nog wel wat krachten gebruiken, maar al met al krijg je al die jonge oudjes niet meer ondergebracht. Er zullen dus nieuwe banen moeten worden ontwikkeld.

Ik denk dat ik er dus maar niet aan begin om die oude cellen via medische behandeling te laten opruimen. Ik blijf die cellen maar zo lang mogelijk opruimen door zelf te sporten en gezond te eten, maar ik wil daarnaast ook blijven genieten en ik heb echt geen zin om nog weer een carrière te gaan plannen. En ik denk niet dat ik de enige ben.