Sekssektes

Onlangs las ik een artikel over een Tibetaanse sekslama. Dat is dus een lama die van onderen spuugt. Hij heet Sogyal Rinpoche en is de leider van de Rigpa-beweging die ook in Nederland actief is. Hij ligt nu onder vuur omdat de leden hem beschuldigen van fysiek geweld, geldsmijterij en seksueel misbruik volgens de Telegraaf.

Hij heeft blijkbaar een hele hofhouding van jonge mooie vrouwen om zich heen. De man is nu 70. Dan doe je het toch niet slecht. Maar waar ken ik zo’n verhaal van?  Sektes waarbinnen de seks welig tiert en waar je moeilijk uit komt. Bijvoorbeeld die van Antonie Kamerling, die in 2010 een eind aan zijn leven maakte. Ook daar hetzelfde verhaal. Seks, machtswellust, psychische vernedering en blinde gehoorzaamheid die werd verwacht. Children of God propageerde vrije seks en experimenteerde met drugs. Nota bene vanuit christelijk oogpunt. En zo zijn er vele geweest en nog steeds.

Een van de bekendste is Bhagwan. In de jaren 70 studeerde ik aan de avondschool. Ik was op mijn veertiende van school gestuurd omdat ik nooit kwam en toen de directeur me wilde halen, vluchtte ik over het prikkeldraad en hij bleef erin hangen toen hij me achterna wilde. Ik ging werken in drogisterijen, net als veel jongeren van veertien al gingen werken. Dat kon toen. Na mijn diensttijd speelde ik in een aantal bands. We oefenden destijds drie keer per week en traden twee tot vier keer in een weekend op in het hele land. Druk, druk, druk dus. Maar toen de disco opkwam hadden we geen werk meer en verveelde ik me. Uit verveling en na een opmerking van mijn vrouw, die heel slim was, ben ik toen maar gaan studeren op de avondschool en dat ging zo goed dat ik daarna ook mijn M.O Duits nog heb gedaan.

Op die avondschool zat ook een jongeman van mijn leeftijd waar ik goed mee kon opschieten. Het was een stille, zachtaardige jongen.  Tegenwoordig zou men hem waarschijnlijk een watje noemen. Maar hij was aardig en had ook wel gevoel voor humor. Die jongen kwam onder de indruk van Bhagwan en ging naar Poona in India. In verband daarmee moest hij al zijn bezittingen achterlaten en ik kreeg al zijn boeken van Jung. Gratis voor niets.

Zelf had ik helemaal niets met Bhagwan, hoewel ik wel erg onder de indruk was van de muziek die ze in Poona maakten. Ik hield in die tijd erg van synthesizer en daar maakte men prachtige nummers met synthesizers. Als je zag wat ze daar aan instrumentarium hadden, dan liep je als muzikant het kwijl uit je mond. Maar ik was veel te rationeel voor zulke sektes.

De geest ging boven het stoffelijke, maar hij had 93 Rolls Royces en een flinke bankrekening. Hij had vanaf 1981 een vast ritueel voor een zogenaamde energiedarshan. Via zo’n darshan droeg hij energie over op zijn uitverkoren leerlingen. Luchtig geklede vrouwen, de sannyasins, begonnen extatisch te dansen. Ze mochten geen ondergoed aan en werden door Bhagwan in het donker op intieme plaatsen betast, waarop ze in zwijm vielen en weggedragen moesten worden. 

Dat kun je natuurlijk allemaal veroordelen, maar die volgelingen hebben zich uit zichzelf bij hem aangesloten. Bij Maasbach zag je trouwens hetzelfde. Daar vielen ook volgelingen tijdens diensten in zwijm en moesten worden weggedragen. Als ik zoiets lees, kun je mij ook al bijna wegdragen, maar dan van het lachen.

Het zou ook om te lachen zijn als het daarbij bleef. Er zijn echter sektes waar je bijna niet meer uitkomt. Ik zou zegen dat het leuk is zolang je dat wilt ondergaan, maar als je er genoeg van hebt, moet je kunnen uitstappen. Regelmatig hoor je verhalen van mensen die slechts met de grootst mogelijke moeite zo’n sekte kunnen verlaten. Bovendien is niet iedereen uit eigen vrije wil in een sekte terecht gekomen. Moeders die naar Bhagwan gingen namen vaak kinderen mee. Er is een verhaal van een meisje dat op haar zesde meeging met haar moeder naar Poona. Ze kwam in een speciale kindercommune terecht en was op haar dertiende zo’n sannyasin. Ze ging met oudere mannen naar bed en dat was daar de gewoonste zaak van de wereld. De brieven aan haar vader werden eerst gelezen door een andere Sannyasin om te kijken of er niet iets negatiefs in stond. Goed, dit kind is later tot inkeer gekomen en heeft de beweging de rug toe gekeerd. Die was destijds trouwens al in verval geraakt.

Ik vind het prima dat volwassenen zo stom zijn om achter een charismatische leider aan te lopen. Het zijn misschien ook vaak mensen die zoekende zijn en geen eigen sterke wil hebben. Maar laat dan je kinderen er niet mee in aanraking komen. Die zijn nog veel te beïnvloedbaar.  

Aan de andere kant kun je als kind ook al niet in een rooms katholiek koortje zingen zonder dat er een pastoor met zijn handen aan je zit. En zelfs in de hoogste kringen van het Vaticaan wordt momenteel iemand verdacht van seksueel misbruik van kinderen. Het is dan wel geen sekte, maar er gebeurt hetzelfde blijkbaar.

Wat mij betref dus maar geen religie of leer van een of andere goeroe. Ik zoek het liever zelf wel uit.