Het recht om een eikel te zijn
Je hebt een website waar je zo'n beetje iedere open- of gesloten deur mee in trapt. Alles wat maar een beetje naar politieke correctheid ruikt, probeer je onderuit te schoffelen. Je grenzen van goed fatsoen liggen zo'n beetje op het niveau van de kleedkamer van voetbalclub 'Door Eendracht Geil' uit Ruurlo, als de eerste twee kratjes bier er naar een opnieuw verloren wedstrijd doorheen zijn gedraaid. Woorden als vagina, borsten en billen worden standaard vervangen door kut, tieten, en kont. En dan krijg je als GeenStijl ineens commentaar van een feministische columniste. Wat doe je dan? Janken!
Nou ja. Niet meteen. Na die column van Rosanne Hertzberger werd zij door GeenStijl eerst genadeloos afgeslacht. Het janken begon pas toen adverteerders daadwerkelijk hun advertenties terugtrokken. Eigenaar de Telegraaf Media Groep is nu eenmaal erg gevoelig voor reclame-inkomsten. Toen sloegen ze dan ook meteen om en beriepen ze zich op hun 'satirische inslag' en hun recht op de vrijheid van meningsuiting en was de oproep van Rosanne Hertzberger ineens broodroof. Bovendien werd ook maar meteen Pim Fortuijn er aan de spreekwoordelijke haren bij gesleept.
Waar halen ze het gore lef vandaan? Je mag in Nederland inderdaad tegen alles en iedereen aan schoppen. Dat doet Geen Stijl dan ook en nog nooit heeft de overheid hen een millimeter in de weg gestaan. Op het Binnenhof zijn ze ondanks hun suggestieve en gekleurde vraagstelling altijd prominent aanwezig. En ook op iedere andere plek waar je de verzamelde Nederlandse pers bijeen ziet komen, staat er gewoon een verslaggever van Geen Stijl tussen.
Niemand heeft ooit hun vrijheid beperkt. Ze hebben nu alleen één keer stevig commentaar gekregen en een aantal adverteerders heeft daar conclusies aan verbonden. Dat is logisch en volledig grondwettelijk. Hertzberger stelde enkel dat de inhoud van Geen Stijl bijzonder vrouwonvriendelijk is en stelde daarbij de vraag of adverteerders zich daarmee willen vereenzelvigen. Die adverteerders hebben daar simpelweg op gereageerd.
Je mag alles zeggen in Nederland. De grenzen waarop het beledigen of discrimineren wordt zijn zeer ruim. De Nederlandse wetgevers vallen niet over een tepel of bilpartij meer of minder. Het staat iedere omroep zelfs vrij om – buiten de qua kinderen wat ongepaste tijden – porno uit te zenden. Het is alleen aardig naïef om te denken dat je zomaar alles mag schrijven, zeggen, laten horen of laten zien, zonder dat dit ooit consequenties heeft.
Als ik de godganse dag tegen alles en iedereen een grote bek opzet, komt er een moment dat ik een klap voor mijn muil ga krijgen. Als ik met grote regelmaat mijn baas voor rotte vis uitmaak, wordt dat jaarlijkse functioneringsgesprek steeds lastiger. Als ik de klanten van mijn baas dagelijks beledig, haken ook zij snel af. Het is volkomen legitiem om een eikel te zijn, maar het staat dan ook meteen iedereen vrij om je als eikel te zien en te behandelen.
GeenStijl heeft het volste recht om de grootste eikel van Nederland te spelen. Ze moeten alleen niet janken als ze daarmee hun eigen carrière om zeep helpen.
