De Week van de Integriteit
De afgelopen week was de ‘Week van de Integriteit’. Die week duurde van 1 tot en met 9 december. Het was dus een week van negen dagen, maar je kunt niet lang genoeg integer zijn.
In Wikipedia wordt integriteit als volgt omschreven: een persoonlijke eigenschap, karaktereigenschap, van een individu, die inhoudt dat betrokkene eerlijk en oprecht is en niet omkoopbaar. De persoon beschikt over een intrinsieke betrouwbaarheid, zegt wat hij doet en doet wat hij zegt, heeft geen verborgen agenda en veinst geen emoties. Een persoon met deze eigenschappen wordt integer genoemd. Een integer persoon zal zijn doen en laten niet laten beïnvloeden door oneigenlijke zaken.
Tsjonge, dat is nogal wat. Ik vraag me af of er zo iemand bestaat. Ik ben het in ieder geval niet. Ik doe echt niet altijd wat ik zeg en zeg al helemaal niet altijd wat ik doe. Ik kijk wel uit. Zeker niet op Facebook. Ik ben wel betrouwbaar en laat me ook niet beïnvloeden door oneigenlijke zaken. Of ik omkoopbaar ben, weet ik niet, want niemand heeft dat ooit geprobeerd. Of het moeten mijn ouders zijn geweest die iets van me gedaan wilden hebben en daar een koekje tegenover stelden.
Bedrijven hebben graag integere werknemers, maar dat geldt dan alleen voor de tijd dat ze in dienst zijn. Of ze ’s avonds vreemdgaan en hun echtgenoot of echtgenote bedriegen zal de werkgever worst zijn. Als de werknemer maar adequaat en effectief werkt, verantwoordelijkheidsgevoel heeft voor zijn werkzaamheden, klantgericht is en zich aan de regels houdt, is het al goed.
De bevolking heeft natuurlijk het liefst integere politici aan de macht, maar ja, dat is in ons systeem nou eenmaal uitgesloten. Als ze betrouwbaar zijn, ben je al een heel eind. Het feit dat hier nooit één partij de absolute meerderheid krijgt, maakt dat je compromissen moet sluiten en daar gaan altijd bepaalde beloftes door naar de Filistijnen. Je kan dus wel zeggen wat je gaat doen, maar je kunt nooit doen wat je zegt. Pim Fortuyn zei dat hij ging doen wat hij zei, maar ook hij had compromissen moeten sluiten. Een dictator zou wat dat betreft wel integer kunnen zijn, maar ik ken er niet eentje die dat is.
Het is dus een nobel streven om een week van de integriteit te houden, maar hoe vul je zo’n week dan in? In de Week van de Integriteit slaan diverse partijen de handen ineen om Nederland bewust te maken van het belang van integriteit. Diverse partijen, dat zijn de overheid, het bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties. Daar ga je al. Ik heb even gekeken wie er ons onder andere bewust moeten maken van het belang van integriteit. De zogenaamde partners van de Week van de Integriteit. Daartoe behoren onder meer de ABN AMRO, ING, Deloitte en KPMG.
Hoe zat dat ook weer met Dubai en de ABN AMRO en het strippen van betalingsgegevens? En hoe zat het met de claims vanwege de verkoop van rentederivaten die ING aan de broek kreeg? En dat boekhoudschandaal vanwege ten onrechte goedgekeurde jaarrekeningen door Deloitte? En wat was dat ook alweer met KPMG en Vestia, SNS en Imtech? Schandalen genoeg.
Zouden we dan via de Week van de Integriteit ineens integere bankiers en accountants krijgen? Het zou toch wat zijn. De wereld op zijn kop. En dan moet je bedenken dat 9 december ook nog eens de internationale Anti-corruptiedag van de VN is. Mooier kan het niet.
De activiteiten die in de Week van de Integriteit worden georganiseerd zullen te maken hebben met het belang van integriteit binnen en tussen organisaties en door individuen. Het moet leiden tot het uitbannen van fraude, machtsmisbruik, corruptie en belangenverstrengeling. Integer gedrag in de bestuurskamer en op de werkvloer moet worden bevorderd tijdens deze week.
Laat ik dit initiatief nou eens positief afsluiten. Er is op 9 december een afsluitende conferentie. Daar wil men komen tot een integriteitsagenda voor 2017. Geen idee wat ik me daar bij moet voorstellen, maar er wordt in de activiteiten veel aandacht gegeven aan op ethische waarden gebaseerd gedrag. En wat zou er niet mooier zijn dan politici, bankiers en accountants die hun gedrag in ieder geval laten bepalen door ethische waarden? Soms mag je best in sprookjes geloven.
