Donor domoor?
Het donorschap was weer eens in het nieuws. Na de goedkeuring van de nieuwe donorwet in de Tweede Kamer hebben duizenden mensen hun toestemming voor orgaandonatie ingetrokken.
De wet houdt in dat wanneer je niets aangeeft, je automatisch donor bent. Dat stuitte veel mensen tegen de borst.
Grappig eigenlijk. We willen wel organen afstaan, maar zodra het ons opgelegd wordt door de wet, worden we anarchistisch.
‘Rot op met je regels! Dat bepaal ik zelf wel!’
Zou me niets verbazen dat bovenstaande kreet een veelgebruikte is in de gemiddelde Nederlandse huiskamer.
De orgaandonatie is sowieso druk bezig om in het nieuws te komen. Zo hoorde ik reclames voorbij komen waarbij bejaarden werden aangespoord om nog kort voor hun laatste adem nog even een donorcodicil in te vullen. Kleinkinderen moeten wel even helpen natuurlijk op de computer, maar tegen een kleine vergoeding willen ze dat vast wel. Zij de erfenis, de staat de organen. Win-win situatie.
Nog tenenkrommender vond ik de reclame waarin rokers, Mac-slaven, alcohol-lavers en andere ongezonde levenstijlers ook ‘gewoon’ hun organen konden inleveren. Of wat er dan nog van over was tenminste. Ik zag de vervolg reclame al voor me.
“De donorhamsterdagen zijn weer begonnen! Lever uw verschrompelde lever in voor een tweedehandsje! Van een oud vrouwtje geweest dus nog nooit gebruikt!
Jouw long mijn asfalt? Beken eens kleur en ruil je witte longen in voor mooie zwarte.”
Ik weet niet of er een verband is tussen de reclames en de nieuwe wet, maar het kwam voor mij erg radeloos over. Is het dan zo erg gesteld met het aantal donoren? Gaat de overheid zich er ook nog mee bemoeien en de Nederlander meldt zich helemaal en masse af. Zo werkt dat nu eenmaal bij ons volkje. Wij willen vooral niet wat de overheid wil. Dan ook maar geen donor. Al liggen er honderd kinderen te wachten op een nier. Had de overheid er zich maar niet mee moeten bemoeien.
Nu kun je je ook achter een overtuiging schuilhouden, dat mag in ons vrije land. Uit geloof bijvoorbeeld, dat je je hart niet afstaat want wie wil er nu harteloos aan de hemelpoort staan? Of je bent er an overtuigd dat je reïncarneert en dat jij straks dat kind bent uit de Sire reclame met orgaanfalen. Nee, donoren zijn maar domoren. Veel te veel risico’s. Dat zo’n 63% van de Nederlanders zich met orgaan en al vervolgens laat cremeren, denkt men niet bij na. Staan er 72 maagden klaar, zit jij letterlijk in zak en as.
Ben ik zelf donor? Ja, ik ben best wel een domoor dan. Geen ruggengraat naar de overheid toe. Maar ja, dan draag ik later wel een patiënt een warm hart toe.
